Οι Message In A Cloud, συνοδεία των Circus Caravan, θα βρεθούν στο venue του six D.O.G.S. για να παρουσιάσουν και επίσημα το debut album τους, “Anassa”, αυτήν την Πέμπτη, 25/10. Λίγο πριν τη συναυλία, συνομιλούν με τη Μυρτώ Ραμμοπούλου, και μας εκμυστηρεύονται τις σκέψεις και τα όνειρά τους.
***
Οι MIAC ξεκίνησαν σαν προσωπικό project του Νικόλα (σ.σ. Λουκόπουλου). Πώς ήταν η μετάβαση στο σχηματισμό ενός συγκροτήματος; Πείτε μας δυο λόγια για εσάς.
Η μετάβαση ήταν αποτέλεσμα μιας παρότρυνσης του κιθαρίστα μας Άγγελου προς τον Νικόλα. Ο Νίκος είχε υλικό, μα δεν το πίστευε αρκετά ώστε να το βγάλει στην επιφάνεια πιο “επίσημα”. Ο Άγγελος το πίστεψε, ήταν πρόθυμος να βοηθήσει, κι έτσι άρχισε η ηχογράφηση ενός ΕΡ με προγραμματισμένα τύμπανα και τον Άγγελο μπασίστα, η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, κυρίως λόγω αναβλητικότητας όλων των εμπλεκομένων. Παρ’ όλ’ αυτά, η σπίθα είχε ήδη ανάψει! Ο Νικόλας συγκέντρωσε άτομα με κύριο κριτήριο επιλογής τον χαρακτήρα των μουσικών. Ο Άγγελος ήταν ήδη σίγουρος και ανέλαβε εν τέλει τα κιθαριστικά καθήκοντα. Ο Γιώργος στο μπάσο ήταν χρόνια “συμπαίκτης” με τον Νικόλα σε παλιά σχήματα. Η Νόρα μας ήρθε από τους melodic-doomsters Immensity (όπου έπαιζε session μπάσο ο Νικόλας), και ο Θανάσης ήταν απλά γνωστός μέσω τρίτων όντας drummer των Kevel. Αυτό το line-up, που κρατά μέχρι και σήμερα, αποτελεί κανονικό συγκρότημα και όχι πλέον one man project με session μουσικούς. Ο καθένας έχει το ρόλο του στη μπάντα και έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής να λειτουργούμε τα πράγματα αρμονικά μεταξύ μας! Έχουμε παίξει live με αρκετές αγαπημένες μας μπάντες της εγχώριας σκηνής, όπως οι Madebygrey, οι Autumn Machinery, οι Caldera, οι Egoera κ.α., καθώς και support σε κάποια ξένα ονόματα, όπως οι Sylvaine, οι Saigon Blue Rain και οι Khara. Τον Ιούνιο της φετινής χρονιάς κυκλοφορήσαμε το ντεμπούτο album μας με τίτλο “Anassa” μέσω της ελληνικής Ikaros Records. Το album ήδη τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του έχει λάβει θετικότατο feedback και αυτό ανταποκρίνεται και στον αριθμό τον πωλήσεων, καθώς έχουμε στα χέρια μας ελάχιστα πλέον κομμάτια!
Ποιες είναι οι επιρροές σας και ποιο θα ήταν το ιδανικό live για εσάς είτε ως support είτε σε μια σύμπραξη;
Η μουσική έρχεται στη μπάντα από τον Νικόλα με τους υπόλοιπους να συμπληρώνουν με μικρές πινελιές το σύνολο. Ως βασικές επιρροές των MIAC θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά και ετερόκλητα είδη: από 90s και 00s post rock, alternative και shoegaze, έως 90s melodic doom, ατμοσφαιρικό black metal, blackgaze, progressive και sludge metal. Βασικές μπάντες που όρισαν τον ήχο μας είναι οι Deafheaven, Les Discrets, Ulver, ISIS, The Gathering, This Will Destroy You, Russian Circles, Slowdive, Anathema, Ride, Οpeth, Dream Theater. Ένα όνειρο για εμάς θα ήταν μια μέρα να παίζαμε με τους Deafheaven ή τους ISIS (αν ποτέ επανενωθούν…)
Απ’ όλα τα είδη μουσικής, επιλέξατε την post, σε ένα ευρύ πλαίσιο, και τον instrumental ήχο. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για τον ακροατή να ταυτιστεί με ένα κομμάτι χωρίς στίχους και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να επικοινωνήσετε τα μηνύματά σας;
Λοιπόν, ο βασικός λόγος που οι MIAC δεν έχουν φωνητικά είναι επειδή δε βρέθηκε ποτέ μια φωνή που να ικανοποιεί το μουσικό όραμα που υπάρχει συνθετικά! Καλύτερα να προσπαθείς να ακουστείς ενδιαφέρων χωρίς φωνή, παρά να έχεις μια αδιάφορη φωνή απλά για να υπάρχει! Οπότε μπορείς ίσως να πεις πως ο instrumental ήχος ήταν μάλλον συγκυρία, παρά επιλογή. Δεν είναι πάντα εύκολο να επικοινωνείς τα μηνύματά σου χωρίς φωνητικά, ξεκάθαρα για μουσικο-κοινωνικούς λόγους. Η μουσική που ακούει ως επί το πλείστον ο κόσμος από τις αρχές του 20ού αιώνα ως σήμερα είναι μουσική με φωνή και στίχο. Μη ξεχνάμε όμως πως, χώρια από την παραδοσιακή μουσική, για αιώνες η mainstream μουσική κουλτούρα ήταν “instrumental”! Η μουσική μας παρ’ όλ’ αυτά θέλει να ακουστεί άμεση στο αυτί του μέσου ακροατή. Δε θέλουμε να παίζουμε μόνο για “ελίτ” κοινό, αλλά και για κόσμο που ακούει μουσική “στην καθισιά του”, χωρίς να τα υπεραναλύει όλα. Μέχρι στιγμής όλοι μας λένε πως ακούγοντας το “Anassa” ξεχνάνε ότι είναι instrumental δίσκος! Θέλουμε λοιπόν να πιστεύουμε πως κάτι κάνουμε σωστά και περνάμε στον ακροατή αυτά που θέλουμε, ακόμα και χωρίς φωνητικά.
Πώς βιώνετε την πραγματικότητα της ελληνικής σκηνής και ποια τα όνειρα σας σαν συγκρότημα;
H ελληνική underground σκηνή, παρά την ποιότητά της, από την πλευρά των μουσικών τουλάχιστον, είναι μια επένδυση που γίνεται μονάχα “για τη φανέλα”. Κάποιοι παίζουμε μουσική για να βγάλουμε το άχτι μας και να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, άλλοι για να αισθανόμαστε ότι ανήκουμε κάπου, άλλοι για το “ποζεριλίκι” και την αυτοεπιβεβαίωση. Σε τελική ανάλυση, όμως, τα λεφτά που δίνουμε για να κάνουμε αυτό το πράγμα δε θα τα πάρουμε ποτέ πίσω. Εκτός, βέβαια, κι αν κάνεις κάποιο μεγάλο “μπαμ”. Καλώς ή κακώς, ακόμα και στη μικρή ελληνική σκηνή, όλα είναι business! Κανείς δε θα ασχοληθεί μαζί σου αν δει πως δεν παίρνεις στα σοβαρά αυτό που κάνεις. Όλοι όσοι συνεργάζονται μαζί σου, το κάνουν γιατί θα έχουν κάποιο οικονομικό όφελος. Και δεν το λέω με την αρνητική έννοια αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι η δουλειά τους όλο αυτό! Όπως και σε όλους τους χώρους, χρειάζεται επικοινωνιακή ευελιξία. Να γνωρίζεις τα σωστά άτομα. Η επιτυχία ενός συγκροτήματος εξαρτάται από πάρα πολλά άλλα πράγματα εκτός της ποιότητας της μουσικής. Για να πετύχεις, πρέπει να έχεις όλο το “πακέτο”. Επίσης πολλές φορές, ακόμα κι αν πετύχεις να σε γνωρίσει κόσμος στο underground, είναι ακόμα δύσκολο να κάνεις την κατάσταση οικονομικά βιώσιμη. Η άλλη λύση είναι να γράψεις μουσική-κονσέρβα και να προσπαθήσεις να μπεις στον mainstream χώρο. Εκεί όμως η καλλιτεχνική έκφραση, τις περισσότερες φορές, πάει περίπατο.
Τα όνειρα των ΜΙΑC σαν μπάντα είναι πρώτον να καταφέρουμε να εκδώσουμε όση μουσική έχουμε στο αρχείο μας γραμμένη και δεύτερον να μας γνωρίσει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος γίνεται σαν κάτι το ειλικρινές και όχι κατασκευασμένο.
Βρισκόμαστε 7 μήνες μετά την κυκλοφορία της παρθενικής σας δουλειάς, που απέσπασε πολύ θετικές κριτικές. Είστε ευχαριστημένοι από την ανταπόκριση του κοινού και ποιο ήταν το πιο κολακευτικό σχόλιο που έχετε λάβει ως τώρα;
Μπορούμε να πούμε πως η ανταπόκριση στην πρώτη μας δουλειά ήταν κατιτίς μεγαλύτερη από αυτό που περιμέναμε! Νομίζουμε πως κάναμε μια καλή αρχή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπήρχαν περιθώρια να είναι και καλύτερη. Έχουμε όμως την εντύπωση πως το κοινό είναι λίγο μπερδεμένο, κυρίως όσον αφορά το είδος που υπηρετούμε. Παίζουμε post-rock με 90s metal στοιχεία. Ένας συνδυασμός που μάλλον δεν αρέσει πολύ στους “πιουρίστες”. Βλέπουμε δηλαδή κάποιες φορές “παράπονα” και απ’ τις 2 πλευρές, η μια να σημειώνει ότι ο δίσκος δεν είναι αρκετά απαλός και η άλλη ότι δεν είναι αρκετά σκληρός. Το πιο κολακευτικό σχόλιο για τη μουσική μας γράφτηκε σε μια ελληνική κριτική αναφέροντας πως «στο “Anassa” τα σημεία κοιλιάς ή έστω μετριότητας/αδιάφορα είναι μηδενικά». Τι καλύτερο μπορείς να ακούσεις για την πρώτη σου ολοκληρωμένη δουλειά;
Το “Anassa” ήταν ένα ιδιαίτερα συναισθηματικό album. Ποια η ιστορία των MIAC γι’ αυτό;
Όπως τα περισσότερα συναισθηματικά άλμπουμ, το “Anassa” αντιπροσωπεύει μια περίοδο της ζωής του δημιουργού (Νικόλας) που το “μέσα” του έκαιγε. Μιλάμε για απλά πράγματα της καθημερινότητας, για τα οποία, όμως, μπορείς να γίνεις κομμάτια. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο concept γύρω από το δίσκο. Θα λέγαμε απλά πως είναι ένα puzzle συναισθηματικών καταστάσεων οι οποίες είναι κοινές εμπειρικά σε όλους μας. Ανεκπλήρωτοι έρωτες, προσδοκίες που δεν ευοδώθηκαν, τραγικές συνειδητοποιήσεις κ.α. Ο δίσκος έχει κομμάτια γραμμένα από το 2013 μέχρι το 2016. Αυτό το διάστημα υπήρξε περίοδος πειραματισμού σε ένα νέο στυλ σύνθεσης για τον Νικόλα, που μέχρι πρότινος ασχολιόταν με το progressive και την πιο τεχνοκρατική μουσική. Έπρεπε να έρθει το “Souvlaki” των Slowdive και να τα “γονατίσει” όλα!
Χωρίς να είναι το πρώτο σας live, στο six dogs, θα γίνει η πρώτη επίσημη παρουσίαση του “Anassa”. Ποια τα συναισθήματά σας και τι μας έχετε ετοιμάσει;
Πραγματικά δε βλέπουμε την ώρα να ανέβουμε στη σκηνή! Περιμέναμε καιρό αυτή την παρουσίαση και θέλουμε να γίνει όσο το δυνατόν σωστότερα γίνεται! Επιλέξαμε ένα πολύ δυνατό opening σχήμα, τους Circus Caravan και πραγματικά πρέπει ο κόσμος να βρίσκεται από την αρχή εκεί για να τους ακούσει! Εμείς θα παίξουμε όλο το δίσκο με τη σειρά και κάποια κομμάτια-έκπληξη ακόμα! Περισσότερα την Πέμπτη!
Σας ευχαριστώ πολύ!
Εμείς ευχαριστούμε, Μυρτώ και Rockinathens!