Λίγο μετά το τελικό take των φωνητικών γραμμών σε έναν αγνώστου ονόματος τίτλο, μεταξύ μπυρών και bourbon, η συντροφιά των melodic hard rockers Make It Nasty ομολογεί στην “ανάκριση” του Σπύρου Ζουλεμίδη.
Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την μουσική και ποιο είδος, πρόσωπο η γεγονός υπήρξε καθοριστική επιρροή;
Γιάννης: Από την γέννησή μου, δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να μην ασχολείται με την μουσική. Κάπου στα δώδεκα ξεκίνησα να παίζω κιθάρα και το “In Rock” των Deep Purple ήταν ο οδηγός. Οφείλω βέβαια πολλά και στους γονείς μου που στήριξαν αυτή την επιλογή.
Ζώης: Μέχρι και την περίοδο του γυμνασίου, κάπου γύρω στα δώδεκα, οι Bon Jovi, οι Iron Maiden κι άλλα ονόματα. Λίγο αργότερα άρχισα κι εγώ να παίζω κιθάρα.
Νάγια: Σε πολύ μικρή ηλικία όταν ο πατέρας μου πρότεινε ν’ αρχίσω πιάνο. Στην δισκοθήκη του έπειτα, ανακάλυψα ένα μεγάλο φάσμα του rock. Κυριότερα μ’ επηρέασαν το “4” των Foreigner και το “Seventh Son Of A Seventh Son” των Iron Maiden. Ναι, λίγο παράξενο… (γέλια)
Αντώνης: Το 1984, όταν είχαμε νοικιάσει όργανα για μια σχολική γιορτή κι επειδή οι καθηγητές δεν μας παρείχαν τα χρήματα δημιουργήσαμε ένα σχήμα για να εξοφλήσουμε.
Κώστας: Στα δεκαέξι μου παρακινούμενος από έναν θείο μου στην Βραζιλία που είναι καθηγητής μουσικής. Εγώ βέβαια πήγα κατευθείαν στον ακραίο ήχο όπως Decapitated, Lamb of God κ.α.
Πότε, με ποια πρόσωπα και υπό ποιες συνθήκες προέκυψε η γέννηση και τo όνομα του σχήματος;
Ζώης: Το 2013 παίζαμε με τον Αντώνη σ’ ένα σχήμα όμως θέλαμε κάτι πιο σοβαρό πέραν ότι τ’ ακούσματα των υπόλοιπων μελών δεν κυμαίνονταν με τα δικά μας. Με τον καιρό και περνώντας από αρκετές αλλαγές στο line up, κατέληξε σ’ αυτό που είναι τώρα βρίσκοντας κάποια στιγμή τον Κώστα σ’ ένα studio που προβάραμε. Εκεί δούλευε ως ηχολήπτης και πάνω στην γνωριμία μας μάθαμε ότι παίζει τύμπανα. Eκείνη την εποχή χρειαζόμασταν drummer κι έτσι λοιπόν εντάχθηκε. Στον Γιάννη κάναμε την πρόταση έξω απ’ το bat city μετά από μια όχι και τόσο καλή μας εμφάνιση ως support στους White Widow. Του ήρθε λίγο απότομα είναι η αλήθεια αλά έδεσε και γουστάραμε όλοι. (Γέλια)
Γιάννης: Τα παιδιά μ’ έκαναν να πιστέψω περισσότερο στον εαυτό μου ως τραγουδιστής κι ερμηνευτής.
Ποια είναι τα κύρια στοιχεία που καθορίζουν την ταυτότητα του σχήματος;
Η αίσθηση της οικογενειακής οικειότητας μ’ ότι κι αν αυτό σημαίνει, η παραγωγική μεταξύ μας χημεία παρ’ ότι άργησε να γίνει λειτουργική, η αμοιβαία ανάγκη δημιουργικής διεξόδου και το forever young feeling!
Πώς αντιλαμβάνεστε το είδος που υπηρετείτε και τι σημαίνει για εσάς τόσο αυτό όσο και η μουσική ως τέχνη;
Το A.O.R/melodic hard rock που παίζουμε ξεκινάει απ’ τον ωμό βρετανικό χαρακτήρα σε συνδυασμό με τον αμερικανικό glam ήχο και attitude και καταλήγει στο προοδευτικό ραδιοφωνικό rock. Δεν το βλέπουμε εμπορικά. Σκοπός μας είναι η έκφραση κι όχι η αυτοπροβολή. Θέλουμε να το διατηρήσουμε διότι το ακροατήριο εν Ελλάδι είναι μικρό ακόμη γι’ αυτό το είδος. Τώρα όσον αφορά την μουσική ως τρόπο έκφρασης, αυτή είναι είναι μία.
Επαγγελματικά αυτή την στιγμή που βρίσκεστε και τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με προσεχείς εμφανίσεις και ηχογραφήσεις;
Είμαστε σε μια συνθετική και δημιουργική διαδικασία προς το studio και η επόμενή μας εμφάνιση θα γίνει στις 9 Απριλίου στο HolyWood. Ο κόσμος μπορεί να μας βρει ως “Make It Nasty” στο YouTube και στο Facebook.
Που προβλέπετε, από την εμπειρία σας κυρίως, ότι θα εξελιχθεί η εγχώρια σκηνή όσον αφορά την διασκέδαση/ψυχαγωγία του ακροατηρίου αλλά και καλλιτεχνικά;
Δύσκολα τα πράγματα. Συγκεκριμένα για το είδος του Hard Rock, των συμπαριστάμενων ειδών και ειδικότερα του melodic hard rock, το ακροατήριο είναι ακόμη απαίδευτο, έχοντας μείνει πολύ πίσω ως προς την πληροφόρηση των ακουσμάτων και φυσικά δεν υπάρχουν αρκετές σκηνές για να καλύψουν τόσο τις ανάγκες όσο και τις απαιτήσεις. Υπάρχουν βέβαια μερικές φωτεινές εξαιρέσεις ικανές να δημιουργήσουν ένα ρεύμα αλλά το μέγα ερώτημα είναι πότε…;
Τι πιστεύετε πως χρειάζεται να βελτιωθεί στην εγχώρια καλλιτεχνική σκηνή όσον αφορά την αντίληψη των μελών της;
Η Ελλάδα είναι κακό μέρος για να ξεκινήσεις κάτι μουσικά, ειδικότερα αυτή την εποχή. Η ζήλεια, οι “χωριάτικες συμπεριφορές” και η μικροπρέπεια, καταστάσεις που ανέκαθεν μας χαρακτήριζαν ως λαό ήταν και θα είναι πάντοτε εμπόδιο στην όποια πρόοδο.
Κατά πόσο στο εύρος της τελευταίας 15ετίας έχει αναχθεί το επίπεδο των υπηρεσιών τόσο από τους ιδιοκτήτες χώρων στέγασης μουσικών σκηνών/ μαγαζιών όσο κι από τα σχήματα;
Πλέον, υπάρχουν σίγουρα πολύ περισσότερες σκηνές για να παίξεις και να ψυχαγωγηθείς αντίστοιχα. Τότε υπήρχε μόνο το Ρόδον και το An ως μεγάλα ονόματα και τα σχήματα που έβγαιναν ήταν 10 αλλά υπήρχε λόγος που ήταν αυτά. Τώρα, μπορεί οποιοσδήποτε ν’ αγοράσει μια κιθάρα και να φτιάξει σχήμα παίζοντας οτιδήποτε. Σαφώς, σε σχέση με τότε, η εποχή της πληροφορίας που ζούμε βοηθάει στην άμεση διάδοση όλων όσων συμβαίνουν όμως για τον χώρο της τέχνης είναι ίσως η τροχοπέδη στην ουσιαστική διάκριση όσων πραγματικά αξίζουν. Τώρα για την έννοια “Rock” μουσική, σίγουρα τότε υπήρχε ένας πιο αυθεντικός ορισμός. Πλέον έχει εκμαυλιστεί. Επίσης, πριν την κρίση γίνονταν λάθη που “περνούσαν” αδιάφορα. Όταν η κατάσταση άρχισε να στενεύει όλα αυτά φάνηκαν κι έκαστος εφ ω ετάχθη. Πλέον είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι!
Αν δεν ήταν η μουσική ως δεύτερο επάγγελμα ή ως δημιουργική εναλλακτική, τι άλλο πιθανόν θα επιλέγατε;
Γιάννης: Τη μουσική… (γέλια)
Ζώης: Δεν έχω ιδέα. Πάντως, ως ηχολήπτης, έχω κάνει την δεύτερη μου “αγάπη” πρώτη για να βιοπορίζομαι.
Νάγια: Το μπαλέτο.
Αντώνης: Τη ζωγραφική.
Κώστας: Κάτι σε αθλητισμό ή πολεμική τέχνη.
(Στο σημείο αυτό η Νάγια μας αποχαιρέτησε ένεκα ανειλημμένων υποχρεώσεων.)
Ποια η άποψή σας για τα εγχώρια και παγκόσμια δρώμενα;
Πρωτίστως χρειάζεται να υπάρξει αναβολή προς την εγωιστική ικανοποίηση των “θέλω” μας για να μπορέσει ν’ αλλάξει οτιδήποτε. Όσον αφορά τον εγχώριο τομέα, δυστυχώς, διάγουμε μια σταυροφορία Μιθριδατισμού. Όλοι, αν δεν νοιαστούμε τώρα, δεν θα νοιαστούμε ποτέ. Παρ’ όλα αυτά αισθανόμαστε αισιόδοξοι.
Ποια η άποψή σας για τα πρόσφατα μαζικά μεταναστευτικά κινήματα;
Σίγουρα υποκινούνται συμφέροντα από την καταστροφή της ζωής αυτών των ανθρώπων και βάσει αυτού, η πολιτεία δεν κάνει σωστή διαχείριση. Όπως κι αν έχει όμως, δείχνουμε σαν χώρα την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας.
Η κρίση που διανύουμε, πέραν από οικονομική, πιστεύετε είναι και κρίση αξιών και σε τι βαθμό επηρεάζει το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο;
Είναι ΜΟΝΟ κρίση αξιών!
Αισθητικός Ρατσισμός. Ποια η θέση σας;
Ζώης & Αντώνης: Εμείς τον έχουμε ζήσει έντονα. Τότε, στα τέλη του 80′ με αρχές 90′, άκουγες metal και σε κοιτούσαν κάπως. Σκέψου, γονείς φίλων μας, επειδή είχαμε μακριά μαλλιά και σκουλαρίκια μας θεωρούσαν αλήτες ή ακόμη και τοξικομανείς και γι αυτό τον λόγο δεν θέλανε να κάνουμε παρέα μαζί τους. Ήταν γελοίο.
Γιάννης & Κώστας: Εμείς η αλήθεια είναι το εισπράττουμε αρκετά ελαφρύτερα (γέλια)… Στην βάση του βέβαια είναι κοινωνικός ρατσισμός.
Έρωτας. Τον ζούμε ή τον φοβόμαστε και ποια η θέση σας απέναντί του;
Εάν δεν είσαι ερωτευμένος δεν δημιουργείς. Κατά τ’ άλλα είναι σα να λες σ’ έναν αλκοολικό να μην πίνει. Ακόμη κι αν τον καταστρέφει θα πιεί.
Αν σας δίδονταν η επιλογή μιας υπερδύναμης ποια θα ήταν αυτή;
Γιάννης: Να ήμουν αθάνατος και πάντα νέος.
Ζώης: Να διαβάζω την σκέψη.
Αντώνης: Να μη μου πέφτει ποτέ το ηθικό (γέλια).
Κώστας: Τηλεκίνηση.
Ανακαλύπτεται η χρονομηχανή. Σε ποιες εποχές θα ταξιδεύατε, ποια πρόσωπα θα θέλατε να συναντήσατε και πόσον καιρό θα μένατε;
Γιάννης: Στην υπεραρχαίγονη εποχή για να συναντήσω Τον Δημιουργό και να τον ρωτήσω γιατί. Ίσως να ήθελα να μείνω εκεί για πάντα. Ακόμη θα ήθελα να πάω απλά στα 70’s.
Ζώης: Δεν μπορώ ν’ απαντήσω με απόλυτη σιγουριά διότι υπάρχουν πολλά που θα ήθελα να δω και ακόμη περισσότεροι να συναναστραφώ.
Αντώνης: Σε συγκεκριμένες στιγμές για να διορθώσω τα λάθη μου.
Κώστας: Στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ζώντας ως ενεργός πολίτης της επειδή με γοητεύει η ιστορία εκείνου του καιρού.
Θα θέλατε να γνωρίζετε τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου σας;
Γιάννης: Είναι ένα μέρος της ζωής αλλά δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί.
Ζώης: Ναι, ίσως για να προλάβω τις καταστάσεις.
Αντώνης: Όχι.
Κώστας: Όχι.
Πότε είναι αργά για κάτι;
Μόνον όταν αυτό παύει ολοκληρωτικά να υφίσταται.
Ποιον θεωρείτε ως “αυθεντικό”;
Αυθεντικός γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Έχει να κάνει με την μέχρις εσχάτων ακεραιότητα του καθενός στον σκοπό του.
Η θεωρία σας για την ζωή σε μια λέξη/φράση/πρόταση.
MAKE IT NASTY!
Keep makin’ it nasty aneemalz!