Το πρώτο G.U.M. fest στους έξι σκύλους έλαβε χώρα το Σάββατο που μας πέρασε. Μπυρίτσα στο χέρι και ανηφορίσαμε για Μοναστηράκι. Τι μας επεφύλλασε αυτό το πρώτο G.U.M. fest; Mahakala και Black Hat Bones λίγο πριν τη πρώτη τους εμφάνιση στο Rockwave, επαναδραστηριοποιημένους Forsaken Memoriam και φυσικά τους Burn The Sun.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου
Burn The Sun
Μετά τη κλασική πλέον καθυστέρηση στην έναρξη του live, στη σκηνή ανεβαίνουν οι Burn The Sun με σκοπό να ζεστάνουν τους λιγοστούς πλην τίμιους παρευρισκoμένους με το southernιάρικο stoner rock τους. Ωραίος ήχος, καλή σκηνική παρουσία, λίγο ψαρωμένος ο τραγουδιστής όταν απευθύνοταν στο κοινό μετά το τέλος κάθε κομματιού, αλλά κατά την εκτέλεση των κομματιών τους δεν φάνηκε να ψαρώνει. Ωραία αίσθηση μου προκάλεσαν οι κιθάρες της μπάντας.
Forsaken Memoriam
Σειρά παίρνουν Forsaken Memoriam από την Κρήτη, οι οποίοι έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν αρκετό θόρυβο γύρω από το όνομά τους. Το περισσότερο southern παρά stoner τους, έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό το οποίο είχε αρχίσει να πυκνώνει αισθητά. Και οι αντιδράσεις τόσο του κοινού όσο και του συγκροτήματος κάτι παραπάνω από ενθουσιώδεις. Ο Αντώνης ο τραγουδιστής/μπασίστας επιβλητικός, ευχαριστούσε συνέχεια το κοινό και τις υπόλοιπες μπάντες. Οι υπόλοιποι της μπάντας απλά άξιοι. Άντε να βγει το ντεμπούτο!
Black Hat Bones
Στη συνέχεια τη σκηνή καταλαμβάνουν οι Black Hat Bones και ώρα για πιο high energy rock n’ roll με μερικές stoner τζούρες έτσι για την ποικιλία βρε παιδί μου. Η απόδοση του συγκροτήματος κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα, δεν θα έλεγα το ίδιο όμως και για το κοινό το οποίο μάταια ο τραγουδιστής προσπαθούσε να ξυπνήσει από το λήθαργο. Έκπληξη αποτέλεσε το άκουσμα της πρώτης στροφής του “The Number Of The Beast” το οποίο σαν να ξύπνησε κάπως το κοινό. Tέλος πάντων, οι Black Hat Bones δεν κώλωσαν στο ελάχιστο και τα έδωσαν όλα και άξια βρίσκονται εκεί που βρίσκονται.
Mahakala
Η ώρα έφτασε λοιπόν για τους Mahakala να κλείσουν αυτή την πρώτη γιορτή του G.U.M. fest, των οποίων το υλικό του “Devil’s Music” ακούγεται καλύτερα σε live περιβάλλον. Το να περιγράψω τώρα μια ζωντανή εμφάνιση των Mahakala δεν έχει νόημα, αφού είναι απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΙ! Μια καλολαδωμένη μηχανή, που σου πετάει στα μούτρα τον ένα ύμνο μετά τον άλλο και από το παρόν με τις κομματάρες του “Devil’s Music” αλλά και από το sludge παρελθόν του “Mahakala” EP, όπου ακούσαμε δυο κομμάτια με τη συμμετοχή του παλιού τραγουδιστή της μπάντας, Λαμπρου και που προσωπικά το καταευχαριστήθηκα!
Ο ήχος κυμάνθηκε σε εξαιρετικά επίπεδα όχι μόνο στους headliners αλλά και στα υπόλοιπα συγκροτήματα υποστηρίζοντας τα μέγιστα την όλη βραδιά. Άντε και του χρόνου με περισσότερο κόσμο!