Οι Madebygrey, το experimental/post/cinematic rock project του Αντώνη Χατζημιχάλη, εμφανίζεται την Κυριακή 21 Οκτωβρίου στο six D.O.G.S., παρέα με τους post rockers Autumn Machinery. Με αφορμή αυτό, είπαμε μερικά λόγια με τον Αντώνη Χατζημιχάλη.
***
Made By Grey λοιπόν. Στο official site, παρουσιάζεις αυτό το project ως ένα DIY εγχείρημα, παιγμένο από εσένα και διάφορους φίλους, με οτιδήποτε εξοπλισμό διαθέσιμο και με το minimum budget. Μίλησε μας λίγο για αυτό.
Νομίζω γενικά το D.I.Y. αφορά το minimum budget και τη συμμετοχή φίλων και γνωστών. Για να είμαι ειλικρινής, αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκω την περιγραφή αυτή λίγο ερασιτεχνική και cheesy και ευτυχώς που μου το θύμισες, να αλλαχτεί! Πάνε άλλωστε 5 χρόνια από τότε. Καιρός για αλλαγές γενικά!
Στο τελευταίο album σου “#grief”, έπαιξες τα περισσότερα parts της κιθάρας, πιάνο και μερικά parts μπάσου. Τα υπόλοιπα όργανα ήταν παιγμένα από διάφορους μουσικούς του χώρου. Πες μας λίγα λόγια για την διαδικασία της ηχογράφησης.
Μοναξιά στο στούντιο, αναβολές σε ηχογραφήσεις, νέες γνωριμίες λόγω ηχογραφήσεων, μερικές προσωπικές αναβολές, ακροάσεις με φίλους και ανθρώπους του χώρου, και αστείρευτη ευχαρίστηση όταν πλέον είχα φτάσει στο στάδιο της μίξης και άκουγα τα κομμάτια να έχουν πάρει μορφή! Αξίζει να αναφέρω επίσης πως μερικές μέρες πριν τη ψηφιακή του κυκλοφορία, ξαναηχογράφησα τα τύμπανα στα περισσότερα tracks και το “Irreversible”, το έφτιαξα από την αρχή!! (ήταν πιο αργό)
(Ευχαριστώ Βαγγέλη, ευχαριστώ Σοφία για την υπομονή σας)
Αν και πολύ ξεκάθαρος τίτλος, είμαι σίγουρος ότι το “#grief” κρύβει μία μεγάλη ιστορία από πίσω. Ποιες είναι οι εικόνες που θέλεις να δείξεις;
Τη διαδικασία της απώλειας, από το αρχικό σοκ και την άρνηση, στην αποδοχή και την ανέλιξη, μόνο που μου άρεσε να το κάνω ανάποδα… κανονικά το “Beautiful Strange Otherness” θα έπρεπε να είναι ο επίλογος και το “Waltz of Denial”, intro.
Η μουσική σου, χαρακτηριζόμενη ως cinematic rock, βασίζεται κυρίως στην απόδοση εικόνων, από ό,τι καταλαβαίνω. Ποιες είναι οι εικόνες που σε εμπνέουν στα albums σου και γενικότερα;
Περί cinematic rock. Δεν έχω καμία ιδέα πώς και ποιος χαρακτήρισε τη μουσική μου έτσι πρώτη φορά… Νομίζω κάποιος στο v.k το αντίστοιχο fb της Ρωσίας. Μ’ αρέσει όμως όπως ακούγεται και το αφήνω να αναφέρεται με χαρά. Με τιμά άλλωστε. Έμπνευση πιστεύω είναι μια εσωτερική διαδικασία που μπορεί να προκύψει οποιαδήποτε στιγμή, να ενεργοποιηθεί από το οτιδήποτε και να φύγει όποτε θέλει. Οπότε, υπάρχουν μέρες που πηγαίνω στο στούντιο με υπέρμετρη όρεξη και δε μου αρέσει τίποτα και στιγμές που είμαι έτοιμος να κλείσω τα μηχανήματα από την κακή μου διάθεση, παίζω κάτι τελευταίο και είναι αυτό που τελικά θα μείνει. Φυσικά συνήθως συμβαίνει το αντίθετο, αλλά αυτό όταν συμβαίνει με εντυπωσιάζει κάθε φορά.
Τρίτο album στα σκαριά λοιπόν. Ο τίτλος του “Music For The Deprived”. Μίλησε μας λίγο για αυτό. Πότε να το περιμένουμε;
Ναι! Αμέσως μετά την εμφάνιση στο six dogs θα ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις (το pre production έχει σχεδόν τελειώσει) και δε σου κρύβω ότι ανυπομονώ!! Οι ώρες στο studio είναι η αγαπημένη μου διαδικασία! Θα είναι έτοιμο στις αρχές του 2019 αν δεν υπάρξουν προβλήματα. Νιώθω πως είναι η φυσική συνέχεια των 2 προηγούμενων album και περιμένω εναγωνίως να έρθει η ώρα να το μιξάρω.
Κυκλοφόρησες το πρώτο σου album “I Have Written a Wicked Book and I Feel Spotless as the Lamb” κυρίως ψηφιακά, το “#grief” αρχικά ψηφιακά και αργότερα σε βινύλιο. Σε τι μορφή να περιμένουμε το νέο υλικό;
Όταν έχω το master στα χέρια μου θα αποφασίσω. Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να το σκεφτώ, πόσο μάλλον για να το ανακοινώσω! Είναι βέβαιο όμως πως θα δώσω έμφαση στη προώθηση του!
Πώς λειτούργησε για το δικό σου project το ανεξάρτητο digital distribution της μουσικής σου (bandcamp, iTunes, Spotify κ.τ.λ); Είναι κάτι που θα συμβούλευες άλλους να κάνουν ή είναι πολύτιμη η βοήθεια κάποιας δισκογραφικής εταιρείας;
Μπορεί ο καθένας με μεράκι, όρεξη και πείσμα να είναι δισκογραφική του εαυτού του. Αν εξαιρέσεις το κόστος της κυκλοφορίας σε φυσική μορφή και τη διανομή της (που ίσως σου καλύψει μια δισκογραφική εταιρία), μια ψηφιακή κυκλοφορία μπορεί να έχει καλύτερη τύχη αν προωθηθεί σωστά από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Ανεξάρτητα όμως από το τι πιστεύω εγώ και ο καθένας, κάθε δημιουργός πρέπει να προωθεί τη τέχνη του όπως αυτός αισθάνεται καλά
Εκτός από το δικό σου project, αναλαμβάνεις και παραγωγές, με παράδειγμα τους post rockers Anadelta και το “Supposing We Haven´t Reached a Deadend”. Πως ήταν αυτό σαν εμπειρία;
Ο,τι καλύτερο! Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να κατανοώ τις αισθητικές ανάγκες ενός δημιουργού, πολύ ενδιαφέρον και δημιουργικό να βάζω τη δική μου πινελιά στον ήχο, πάνω στη μουσική που έχει γράψει άλλος… Δεν το βαριέμαι ποτέ!
Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες (μουσικοί, μπάντες, σκηνοθέτες) που σε εμπνέουν λίγο παραπάνω και τους παρακολουθείς;
Παλαιότερα πολύ. Παρακολουθούσα δισκογραφικές,καλλιτέχνες, video games. Τον τελευταίο καιρό κάνω ένα διάλειμμα από όλα λόγω καταστάσεων.
Εμφανίζεστε live στο six D.O.G.S. την Κυριακή 21 Οκτωβρίου, μαζί με τους Autumn Machinery. Ο τίτλος της βραδιάς: The Story So far. Τι έχετε ετοιμάσει για αυτή την περίσταση;
Όπως ακριβώς λέει ο τίτλος, θα είναι μια εμφάνιση μεγαλύτερη σε διάρκειά, πληρέστερη, με υλικό και από πρώτα μου κομμάτια, το “grief” και μια αναφορά στο μέλλον…
Σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου. Ανυπομονούμε για την εμφάνιση, ευχόμαστε καλή επιτυχία για το live και τα επόμενα βήματα! Ελπίζουμε να τα ξαναπούμε σύντομα!
Εγώ ευχαριστώ παιδιά! Καλή συνέχεια!!