Με αφορμή την επιστροφή των Νορβηγών progressive metallers, Leprous, στη χώρα μας, ο Παναγιώτης Αντωνίου, καταενθουσιασμένος με το τελευταίο πόνημα της μπάντας, “The Congregation”, άρπαξε την ευκαιρία και το ακουστικό του και μίλησε με τον Einar Solberg (πλήκτρα/φωνή).
Γεια σου Einar! Συγχαρητήρια για το εκπληκτικό καινούριο album! Τι αντιδράσεις έχετε μέχρι τώρα για το “The Congregation”?
Σε ευχαριστώ! Νιώθω κολακευμένος! Οι αντιδράσεις από τους οπαδούς και τον τύπο είναι πολύ καλές μέχρι τώρα και νομίζω ότι κερδίζουμε νέους ανθρώπους με αυτό το album!
Τι γνώμη έχεις για τον όρο progressive; Θεωρείς ότι η μπάντα σου ανήκει εκεί;
Σκέφτομαι αυτό τον όρο μόνο όταν με ρωτάνε επ’ αυτού! Ειλικρινά δε με νοιάζει γιατί οι ταμπέλες για μένα δε σημαίνουν τίποτα. Αυτό που σημαίνει κάτι για μένα είναι το να δημιουργείς κάτι μοναδικό. Δεν με ενδιαφέρει από ποια σκηνή προέρχεται εφόσον είναι μοναδικό και καλό. Αυτό που πραγματικά δε μου αρέσει είναι η αντιγραφή και υπάρχουν πολλές κατα τη γνώμη μου. Παίζω σε μια core μπάντα για παράδειγμα οπότε θα ακούγομαι ακριβώς σαν τους Meshuggah ή σε μια prog μπάντα και θα παίζω σαν τους Dream Theater. Δεν καταλαβαινω γιατί νοιάζει τόσο τον κόσμο για τα είδη. Δεν έχουν σημασία για μένα αν βάζεις την ψυχή σου σε αυτό που κάνεις.
Θεωρώ ότι το “The Congregation” είναι η πιο σκοτεινή δουλειά σας μέχρι τώρα… Θη ήθελα να σε ρωτήσω πιο συγκεκριμένα για τις φωνητικές γραμμές και τους στίχους. Πες μου για τα συναισθηματά σου όταν έγραφες τους στιχους και ηχογραφούσες τα φωνητικά.
Η διαδικασία του γραψίματος ήταν πολύ μεγάλη και γεμάτη προκλήσεις. Δεν πίεσα ποτέ τον εαυτό μου να γράψει όταν δεν είχα έμπνευση και τελικά αυτό λειτούργησε πολύ καλά γιατί δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει η έμπνευση και θα φτιάξεις κάτι πραγματικά καλό. Για μένα τα δυνατότερα συναισθήματα έρχονται αργότερα στη διαδικασία. Είναι δύσκολο να νιώσεις δυνατά πράγματα από τις “πρώτες εικόνες”. Είναι κάπως σαν να βλέπεις το σπίτι σου να χτίζεται. Δεν νιώθεις κάτι ιδιαίτερο όταν βλέπεις το κτίριο να συναρμολογείται, αλλά όταν ολοκληρώνεται αρχίζεις και το βλέπεις σαν το σπίτι σου. Έτσι κάπως είναι και με τη μουσική. Όταν προστίθενται τα υπόλοιπα μέρη και οι στίχοι αρχίζεις και νιώθεις κάτι δυνατότερο και μετά τους δίνεις σχήμα και τα φτάνεις στην τελική τους μορφή. Συμφωνώ ότι αυτό το album είναι σκοτεινό και αρκετά μελαγχολικό. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος στη ζωή μου. Δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά ήταν πραγματικά άσχημα.
Καταλαβαίνω! Ελπίζω όλα να είναι καλά τώρα!
Ναι, είμαι πραγματικά καλά αυττή την περίοδο. Τόσο που ανησυχώ αν το επόμενο album θα είναι βαρετό (γέλια)!
Θα έλεγες ότι φτάσατε την τελική σας “μουσική μορφή” με αυτό το album ή η μπάντα εξελλίσεται και πειραματίζεται ασταμάτητα; Είναι ταυτόχρονα παρόμοιο αλλά και αρκετά διαφορετικό από τις προηγούμενες δουλειές σας!
Πιστεύω πως είναι φυσικό και δε με πειράζει όταν ο κόσμος βρίσκει ομοιότητες με τα προηγούμενα albums. Είμαστε η ίδια μπάντα οπότε είναι λογικό! Αυτό που πρέπει να είναι ξεκάθαρο είναι ότι δεν είναι ο ίδιος δίσκος, δεν είναι η ίδια μουσική. Ελπίζω απλά ότι στο μέλλον δεν θα γράψω ένα χαρούμενο album γιατί δε μου αρέσει η χαρούμενη μουσική!
Το artwork και κυρίως το εξώφυλλο είναι μία από τις πιο σκοτεινές δουλειές που έχω δει τον τελευταίο καιρό. Τι είναι ακριβώς και τι αντιπροσωπεύει;
Θέλαμε να είναι ενοχλητικό! Είναι κάτι σαν αυτό που συμβαίνει στον κόσμο. Όλη αυτή η υπερκατανάλωση και η γενικότερη κατάσταση είναι τρομακτική μερικές φορές.
Μιας και αναφέρθηκες στην παρούσα κατάσταση στον κόσμο, ποια είναι η γνώμη ενός μουσικού από τη Νορβηγία για το τι γίνεται στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό;
Ραγίζει η καρδιά μου να βλέπω τον Ελληνικό λαό να αντιμετωπίζει μια κρίση που προκλήθηκε από αλλόγιστη σπατάλη χρημάτων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Το βλέπουμε σαν μια πολύ μπερδεμένη και χωρίς ελπίδα κατάσταση και πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να παλέψεις για να βγεις από κει. Ο αδερφός μου είναι δημοσιογράφος και ασχολείται πολύ με όλο αυτό. Είναι ένα από τα βασικά θέματα στο Νορβηγικό τύπο για αρκετό καιρό τώρα. Πως πάει αλήθεια;
Έχουμε μια παροιμία στην Ελλάδα που λέει “Αφού μπήκες στο χορό, θα χορέψεις”. Οπότε αυτο κάνουμε. Μας έχουν πετάξει σε μια θάλασσα και πρέπει να κολυμπήσουμε. Ή θα κολυμπήσεις ή θα πνιγείς και δε νομίζω πως θέλει κανείς να πνιγει… Τελος πάντων! Πρώτο “headline tour” στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες! Τι να περιμένουμε στις εμφανίσεις σας; Προσεγγίζετε τα shows περισσότερο σαν παραστάσεις παρά σαν απλές συναυλίες;
Είναι το πρώτο μέρος της περιοδείας που περιλαμβάνει κυρίως χώρες της Νοτίου Ευρώπης και επειδή είναι λίγο μακρυά δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί τις οθόνες και τους προτζέκτορες. Οπότε θα είναι βασικά μουσική. Δυστυχώς δεν θα υπάρχουν visuals. Το live θα είναι αφιερωμένο κυρίως στο “The Congregation” αλλά θα παίξουμε και κομμάτια από τις προηγούμενες δουλειές μας.
Ποιά είναι τα σχέδια σας μετα την περιοδεία;
Περισσότερες ημερομηνίες στην περιοδεία! Θέλουμε να πάμε σε καινούρια μέρη! Νότια Αμερική, Αυστραλία, Ασία.Θ έλουμε βασικά να φτάσει το tour σε όλες τις ηπείρους!
Μία ερώτηση που κάνω πάντα! Τι ακούει ο Einar αυτή την περίοδο; Αν ανοίξουμε το mp3 player σου τι θα βρουμε μέσα;
Τελευταία ακούω αρκετά ατμοσφαιρική μουσική αλλά όχι για πολύ! Είναι λίγο ελαφριά για τα αυτιά μου οπότε μετά βάζω λίγο Behemoth για να έρθω στα ίσια μου (γέλια)!
Τα τελευτάια λόγια δικά σου! Ανυπομονούμε να σας δούμε στην Ελλάδα!
Πραγματικά δε μπορούμε να περιμένουμε να ξανάρθουμε στην Ελλάδα! Είναι κάτι που θέλουμε για χρόνια και επιτέλους καταφέρνουμε να κάνουμε την πρώτη μας headline εμφάνιση εκεί!
***ΕΝGLISH VERSION:***
Hello Einar! Congratulations on the new album! It’s a masterpiece in my opinion. What are the reactions so far for “The Congregation”?
Thank you, i’m very flattered! The reactions from both the fans and the press are very good so far and I think we are reaching new people with this album.
What do you think in general for the term progressive metal? Does your band belong there?
The only time I think of that term is when people ask about it! I really don’t mind because titles for me don’t mean anything. What means something to me is to create something unique. I don’t care which scene comes from as long as it is unique and good. What I really don’t like is copy and there are too many of them in my opinion. I play in core band for example, so I will sound exactly like Meshuggah or in a prog band and sound exactly like Dream Theater. I dont understand why people are so upset about genres. It doesn’t matter to me as long as you put your soul in it.
I think that “The Congregation” is your darkest work until now. The most sentimental I think. I wanted to ask you in particular about the vocal lines and the lyrics. Tell me about your feelings when you wrote the lyrics and when you recorded the vocals.
The writing process has been very long and challenging. I never forced myself to write when I wasn’t inspired and it really worked out very well because you never know when you will find the inspiration and produce something amazing. For me, the strongest feelings come later in the process, it’s hard to feel very emotional from the first “pictures”. It’s something like watching your house being built. You dont feel something particular when you watch the building get together but when it is complete it starts to feel like home. Same thing is with the music. When the lyrics and more parts are added you start to feel something stronger. And then you are shaping them and giving them their final form. I agree that this album is dark and a lot melancholic. It was for me an extremely challenging period in my life, i don’t want to go into further details but it has been difficult.
I understand! I hope everything turned out ok!
Yes, i’m actually very good at the time and i’m worried wether the next album will be boring (laughs)!
Would you say that you have reached your final music style with this album or the band is evolving and experimenting non-stop? It has been both similar and a lot different to your previous works!
I think it’s natural and I don’t mind when people find similarities with our other albums. We re the same band so its ok! Thing is that it should be clear that its not the same album, it is not the same music.I just hope that in the future I wont write a happy album because I don’t like happy music.
The artwork, especially the cover is one of the darkest works I’ve seen lately. What is it exactly and what does it represent?
We wanted it to be disturbing. It’s what’s gradually happening in today’s world. All that extreme consumerism and the general situation sometimes is a little bit scary.
Now that you referred to the present world situation, what’s the opinion of a musician from Norway for whats happening in Greece lately?
It breaks my heart to see how the Greek people face the crisis due to very irresponsible money spending from previous governments. We see it as a very complicated and hopeless situation and it must very hard to fight your way out of it. My brother is a journalist so he is very much into all this. It’s one of the main news in Norway also for a long time now. How is it going by the way?
There is that Greek proverb that says something like “Now that you are into the dance floor, you have to dance”. So that’s what we do. We have no choice left but to dance. We are thrown to the sea and we got to swim. Its swim or drown. And I don’t think anyone wants to drown… Anyway! First headline shows in Greece and several other countries. What should we expect from you at the Greek shows; I know you use some visuals. You are approaching a live show more like a generic presentation of your work and not just a a concert?
It’s the first part of the tour that involves mostly the Southern parts of Europe and because its kinda far we cannot fly with all the screens and our projectors so it will all about the music. There won’t be any visuals unfortunately. The show will be concentrated around “The Congregation” but we will also play some stuff from our previous albums.
What are your plans after the tour?
More tour dates! We want to go to new places! South America, Australia, Asia! We actually want “The Congregation Tour” to reach all 5 continents!
A question I always ask! What does Einar listens to right now? If we turn on your mp3 player what would we find there?
Lately i’m into atmospheric music but not for long. It’s kind of soft for my ears so I’ve gotta put some Behemoth after that to make even (laughs)!
Last words are yours. Can’t wait to see you in Athens! Cheers!
We really can’t wait to come back to Greece. It’s something we’ve been wanting for many years and finally we are able to do our first headline show there!