Πέμπτη… Μία μέρα σαν όλες τις άλλες… Ούτε Παρασκευή, ούτε Σάββατο. Καλώς ή κακώς όμως, η περασμένη Πέμπτη ήταν μία από τις εξαιρέσεις… Τί χάσατε; Kylesaladies and gents…
Ανταπόκριση: Lexi Lena Berzoes / Φωτογραφίες: Στέργιος Ανδρεάδης (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Λίγες ώρες πριν το live, βλέπω στην αρχική σελίδα μου στο facebook, post από τον frontman των Potergeist, να περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την ενέργεια και ανυπομονησία του για το επερχόμενο gig, δίνοντας υπόσχεση να τα…συνουσιάσει όλα (το είπα πολύ διακριτικά…). Λίγες ώρες μετά -κατά τη διάρκεια του live- μας επιβεβαίωσε όλους και κράτησε επάξια την υπόσχεσή του, ανεβαίνοντας στο stage για να τα κάνει λίμπα. Ανοίγοντας το setlist τους με ένα από τα τελευταία τους hits, ‘Swampire’, ξεκίνησε να ζεσταίνει το κοινό και όσους ήταν γνώριμοι με τον southern metal ήχο τους. Οφείλω να δώσω props για την εμφάνισή τους, πρώτα για την ξεσηκωτική metal και τον άρτιο ήχο τους και φυσικά για το δυναμικό performance και την ανεξάντλητη ενέργειά τους. Η αλληλεπίδραση με το κοινό έγινε πολύ όμορφα, παροτρύνοντάς μας να διαλέξουμε ανάμεσα σε 2 κομμάτια (Love’s Martyr / Forgiven). Απ’ότι φάνηκε, εν όψει Αγ.Βαλεντίνου, ο έρωτας ήταν καταλυτικός και ο κλήρος έπεσε στο ‘Love’s Martyr’. Προσωπικά, νομίζω πως μου διέλυσε το μυαλό το μπάσο του ‘Rivers and Oceans’…σε συνδιασμό δέ με την φωνή του Alex, το σύνολο δουλειάς και αποτελέσματος, ήταν μία πολύ καλή υπόσχεση για το υπόλοιπο της βραδιάς. Σίγουρα αξίζει να τους απολαύσετε και σαν headliners μιας και το χρονικό περιθώριο ως support, μου φάνηκε πολύ λίγο.
Setlist: Swampire, Southern Crown, Ride On, King’s Army, Hope, Love’s Martyr, Rivers and Oceans, Rider
H ώρα έχει πάει αισίως 22.40 και οι Yellow Devil Sauce κάνουν την εμφάνισή τους. Η αλήθεια είναι πως -μόνο και μόνο λόγω ονόματος- περίμενα κάτι πιο ‘τοξικό’ σαν ήχο, με λίγο θειάφι, λίγο πιο σκληρό για τα αυτιά. Παρ’όλα αυτά το alternative rock που πήρα ως αντάλλαγμα,δεν με άφησε καθόλου δυσαρεστημένη μιας και με χαρά ανακάλυψα ότι η φωνή του frontman ήταν άκρως ερωτεύσιμη και ποιοτική. Ομολογώ πως και στις 2 περιπτώσεις των support της βραδιάς, η live εμφάνισή τους ήταν η τέλεια απόδειξη του ότι ένας δίσκος δεν περιγράφει ποτέ απόλυτα έναν καλλιτέχνη. Γυρνώντας στους Yellow Devil Sauce, πρέπει να σχολιάσω μία μικρή παρατήρηση που μου έκανε αρκετά μεγάλη εντύπωση… Κάπου εκεί στο 3ο κομμάτι του setlist, μου φάνηκε πως άκουσα τη φωνή του Maynard από Tool. Οι επιρροές μου φάνηκαν ξεκάθαρες στο ‘At Fault’ και η εκτέλεση αψεγάδιαστη.
Setlist: Greed, Sharp Edge, At Fault, Carnival, Priest, Dead Slow, Let it Fly, Another You, Fraud
Η ώρα φτάνει σιγά σιγά για τους Kylesa και με λύπη διαπιστώνω ότι το 8ball δεν έχει γεμίσει όσο θα περίμενα σε ένα τέτοιο live. Την εμφάνιση της κάνει η Laura Pleasants κάπου εκεί κοντά στις 23.30 και πραγματικά η γυναίκα είναι φωτιά. Πανέμορφη με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο, με αέρα rockstar και skills που έκαναν κομμάτια σαν το ‘Scapegoat’ να κάψουν τα ηχεία. Γυρνώντας σε διάφορες παρέες, καταλάβαινα ότι οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι αδημονούσαν να ακούσουν τα κομμάτια του τελευταίου δίσκου των Kylesa ‘Ultraviolet’, γεγονός που επιβεβαιώθηκε με το ‘Unspoken’. Νομίζω πως αυτό το κομμάτι έλαβε το μεγαλύτερο χειροκρότημα, κραυγές και headbanging -ίσως επειδή είναι από τα πιο αναγνωρίσιμά τους- αλλά εκτός αυτού, ο διαυγέστατος ήχος κιθάρας και το σκαλωτικό riff, ήρθε να στείλει το τραγούδι σε διαστημική τροχιά. Σε σχέση με το ηχογραφημένο τους υλικό, μπορώ με σιγουριά να πω ότι έλειπε αυτή η βρομιά αλλά ταπεινή μου άποψη (;), δεν έκλεψε τίποτα από το γενικό αποτέλεσμα.
Αρχικά, η αλήθεια είναι ότι τα φωνητικά της Laura με απογοήτευσαν λίγο, καθώς τα φάλτσα της στα πρώτα κομμάτια δεν μπόρεσα να τα αγνοήσω αλλά η συνέχεια την έβγαλε ασπροπρόσωπη, αφήνοντάς με με την εντύπωση, ότι η φωνή της θα ταίριαζε άψογα σε κάποιου είδους voodoo incantantion. Η ατμόσφαιρα στο live ήταν αρκετά σκοτεινή και moody, ενώ ταίριαζε απόλυτα με τις σκληρές κιθάρες, το ισοπεδωτικό μπάσο και το διπλό drum set. Τα visuals στο background, αν και όχι τίποτα ιδιαίτερο, ήταν ένα πολύ όμορφο touch που συμπλήρωνε και ολοκλήρωνε άψογα το ύφος της βραδιάς. Θεωρώ μεγάλη μου υποχρέωση να επαναλαμβάνω σε κάθε report, ότι ο ήχος του 8ball έχει ανέβει σε άλλο επίπεδο και πως καλό είναι, live με τόσο άρτιους καλλιτέχνες και έμφαση στα όργανα (χωρίς vocals ή με ελάχιστα από δαύτα) καλό θα ήταν να μην το χάνετε εφόσον έχετε την ευκαιρία. Οι Αμερικάνοι ήρθαν, τα έσπασαν και ελπίζουμε να ξανάρθουν. Από τα σχόλια που άκουσα φεύγοντας, σίγουρα δεν απογοήτευσαν.
Setlist : Scapegoat, Unspoken, Hollow Severer, Nature’s Predators, Tired Climb, Bottom Line, Quicksand, To Forget, Long Gone, Unknown Awareness, We’re Taking This, Running Red
Encore : Don’t Look Back, Said and Done