Βράδυ Παρασκευής στο αγαπημένο An Club, με τους Khirki να έχουν στήσει ένα party ουσιαστικά, για να μας παρουσιάσουν και ζωντανά τον “Κυκεώνα”, τον πραγματικά αριστουργηματικό νέο δίσκο τους που έκανε πριν λίγες μέρες πολλά σαγόνια να πέσουν. Όπως καταλαβαίνετε, το ψιλόβροχο δεν απέτρεψε κανέναν…
Ανταπόκριση: Μανώλης Ροδοκανάκης / Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος
Αρχή με τους Jacks Full, ένα Αθηναϊκό τρίο κινούμενο σε heavy rock φόρμες σε γενικές γραμμές, που ωστόσο δεν διστάζει να φύγει ώρες-ώρες και σε πιο doom metal μονοπάτια – το οποίο του πάει και αρκετά αν μου επιτρέπετε. Πολλή γκρούβα, πολύ ωραίος κιθαρίστας, γενικά οι Jacks Full έχουν μεγάλη άνεση στη σκηνή – αναμενόμενο, δεν είναι χτεσινοί – και μεγάλη ευκολία στο να παρασύρουν τον κόσμο στους ρυθμούς τους. Καμιά φορά λέμε για το support σχήμα ότι δουλειά του είναι να «ζεστάνει τον κόσμο», και ίσως αυτό να ακούγεται ενίοτε κάπως υποτιμητικό, αλλά οι τύποι ζέσταναν μια χαρά τον – ήδη αρκετό – κόσμο και το λέω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Περιμένουμε τον νέο δίσκο, από τον οποίο είχαμε την χαρά να ακούσουμε και κάποια κομμάτια.
![](https://rockinathens.gr/wp-content/uploads/2024/05/Jacks-Full-3.jpg)
Μετά τα φώτα χαμήλωσαν, και ο κόσμος που είχε αρχίσει να πληθαίνει κι άλλο κινήθηκε αυθόρμητα προς την σκηνή. Μετά την λυρική εισαγωγή και τα πρώτα σκασίματα στο ταμπούρο, “Homer tell my story” και κάπως έτσι αρχίσαμε για σχεδόν μιάμιση ώρα να παρασυρόμαστε όλο και πιο βαθιά στον μαγικό κυκεώνα των Khirki. Με δουλειές και από τον “Κυκεώνα” – προφανώς – αλλά και από την “Κτηνωδία”, οι Khirki πλέον μας παρουσιάζονται σαν μία μπάντα που από την μία μεγαλώνει και είναι έτοιμη να ξεπεράσει τα τοπικά όρια, από την άλλη έχει όλη την αμεσότητα και όλο την δίψα και το «στα μούτρα σου» που θα περίμενες από μια μικρή, συνοικιακή undergoround μπάντα.
Γιατί ναι, ο τρόπος που ο κόσμος δε σταμάτησε στιγμή να χτυπιέται, ο τρόπος που συμμετείχε στην απόδοση του “Medea” και που τραγούδησε όλες τις «Συμπληγάδες», τα pit που αυθόρμητα άνοιγαν καθ΄όλη τη διάρκεια του set, η τρελή ανταπόκριση από όλο το An στο βιολί – και ακόμα και το 100% Heavy Metal πάτημα του ίδιου του υπέροχου βιολιστή – όλα αυτά φανερώνουν ξεκάθαρα μια μπάντα που έχει μεγαλώσει, μια μπάντα που στα μάτια των φίλων και των οπαδών τους είναι πια «μεγάλη». Κι όμως αν έμενα εδώ θα χάνατε την ουσία, και η ουσία σύντροφοι είναι ότι αυτόν τον αέρα στο σανίδι οι Khirki δεν τον βρήκανε φέτος, αυτή την γαμημένη άνεση, αυτά τα χαμόγελα και αυτή την καύλα, εγώ την θυμάμαι όσο τους θυμάμαι και τους ίδιους. Και αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη, αυτά είναι που τους κάνουν και «μεγάλη» μπάντα.
![](https://rockinathens.gr/wp-content/uploads/2024/05/Khirki-1.jpg)
Από κει και πέρα ναι, το γεγονός ότι ακούς κομμάτια σαν το «Your Majesty» και το «The Watchers of Enoch», κομμάτια δηλαδή καθόλου απλά, και παρόλα αυτά είναι σα να ακούς τον δίσκο να παίζει, ναι, είναι πέρα για πέρα ψαρωτικό. Αλλά δε νομίζω να περιμένατε εμένα σήμερα να σας πω ότι τα παιδιά είναι παιχταράδες, έτσι; Εμένα με θέλετε υποψιάζομαι για να σας μεταφέρω τι έγινε εκείνο το βράδυ στο An. Και αυτός σας το είπα από την πρώτη σειρά. Party, αυτό έγινε. Ένα σπουδαίο, τσαμπουκαλεμένο, και συναισθηματικό Heavy Metal party, το οποίο νομίζω το ευχαριστήθηκαν οι ίδιοι περισσότερο και από μας, αν γίνεται κάτι τέτοιο. Και η τριλογία της Θάλασσας είναι ένα από τα πιο υπέροχα πράγματα που έχω ακούσει ποτέ μου. Και επειδή είχε ο Δημοσθένης γενέθλια, του ανεβάσανε τούρτα στη σκηνή – η αμεσότητα της μπάντας της γειτονιάς που σας έλεγα πριν. Και κλείσανε με το Bukovo, σε ένα από τα πιο πορωτικά encore που θυμάμαι. Όχι κι άσχημα, ε;
![](https://rockinathens.gr/wp-content/uploads/2024/05/Khirki-4.jpg)