Ένα διήμερο που περίμεναν εναγωνίως οι λάτρεις της ακραίας ελληνικής σκηνής, έλαβε μέρος την Πέμπτη και την Παρασκευή στην σκηνή του Temple. Η πρώτη μέρα περιελάμβανε τους ηγέτες της εγχώριας pagan black metal σκηνής Kawir, με τους Arkhangelsk να αναλαμβάνουν να προλογίσουν την βραδιά.
Ανταπόκριση: Γιώργος Ξιφαράς / Φωτογραφίες: Δέσποινα Σταματάκη (περισσότερες εδώ)
Οι Αθηναίοι black metalers οι οποίοι μέχρι τώρα μετρούν ένα EP και ετοιμάζουν την πρώτη τους full length κυκλοφορία, βγήκαν στην σκηνή του venue με σκοπό να μας πείσουν ότι αξίζει να τους γνωρίσουμε και να ασχοληθούμε μαζί τους. Αν και την μπάντα ομολογώ ότι την ήξερα μόνο εξ ονόματος, μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα αρκετά από την απόδοση της. Γεμάτοι αυτοπεποίθηση πάτησαν στο σανίδι και κατάφεραν να τραβήξουν πάνω τους όλα τα αυτιά και τα ματία των ήδη παρευρισκομένων στον χώρο. Με την προσέλευση του κόσμου να συνέχιζεται με αμείωτο ρυθμό, οι Arkhangelsk κατέκλυσαν τον χώρο με τον black metal ήχο τους. Οι συνθέσεις του συγκρότηματος φανέρωνουν την αγάπη τους για το majestic black metal που εμφανίστηκε κύρια στην Νορβηγία στις αρχές των 90’s (αν μη τι άλλο έχουν καλό γούστο). Αυτά που κάποιος θα μπορούσε να συμπαιράνει χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση για την εν λόγω τετράδα είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ καλά προβαρισμένο group, με εξαιρετική χημεία μεταξύ των μελών του, εξαιρετικό ήχο και πολύ ενέργεια επί σκηνής. Το μόνο που θα μπορούσα να πω ότι τους λείπει είναι η συνθετική πρωτοτυπία σε κάποια σημεία των κομματιών τους, το οποίο όμως μπορεί να μην είναι και απόλυτα αληθές, καθώς ακόμα δεν έχω ακούσει κάποια full δουλειά τους. Εν κατακλείδι απέδειξαν με εμφατικό τρόπο ότι αξίζουν την προσοχή μας και σίγουρα θα περιμένω τον πρώτο τους δίσκο που είναι στα “σκαριά”.
Ενώ οι ετοιμασίες στο stage συνεχίζονταν ώστε να υποδεχθεί το βαρύ χαρτί της βραδιάς, το Temple είχε ήδη γεμίσει παρά το ότι ακολουθούσε εργάσιμη. Αρχίζουν να ακούγονται οι πρώτες νότες από το intro και οι Kawir κάνουν την εμφάνιση τους προξενώντας κύματα ενθουσιασμού στο κοινό. Το “Προς Κάβειρους” που είχαν επιλέξει να εκτελέσουν είναι από τα πλέον σημαντικά albums της σκηνής μας, καθώς αν δεν είναι το πρώτο του είδους του (pagan black metal), είναι σίγουρα το διασημότερο. Ξεκίνησαν από το δεύτερο κομμάτι του δίσκου, “Εκάτης και Ιανού”, και αμέσως ο χώρος τραντάχθηκε από τις επεφημίες του κόσμου. Αν και η αλλαγή προσώπου στην κιθάρα, αντικατάσταση του Melanaegis από τον Protogonus, δεν φάνηκε να τους επηρεάζει στο ελάχιστο.
Οι Kawir έκαναν ότι ακριβώς μας είχαν υποσχεθεί στην συνέντευξη που μας παραχώρησαν, έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στην σκήνη, αποδίδωντας ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ένα old school set. Εκτός που τον δίσκο που ξέραμε από πριν ότι θα έχει την μερίδα του λεόντος, ακούσαμε κομμάτια της μπάντας από όλες τις δουλείες της, μέχρι και το “Ισόθεος”. Θα σταθώ για λίγο στην συγκεκριμένη κυκλοφορία, γιατί αν και σε γενικές γραμμές το κοινό αγκάλιασε όλο το set, το “Ισόθεος” δείχνει να είναι αυτό που κατέχει ξεχωριστή θέση στην προτίμηση του κόσμου, κατί το οποίο νομίζω δεν ισχύει για τον ηγέτη του group, Therthonax που ήταν έκδηλη η “τρέλα” του για το “Προς Κάβειρους”.
Με τους δείκτες του ρολογιού να πλησιάζουν την ίδια θέση, οι Kawir φανέρωσαν ότι είχαν κράτησαν το καλύτερο για το τέλος. Συνεπικουρούμενοι από τον Μάνο και τον Aphazel aka Zel των Ancient, δηλαδή με τρεις τραγουδιστές επί σκηνής ολοκλήρωσαν μία πανέμορφα σκοτεινή βραδιά με τον καλύτερο δύνατο τρόπο, ερμηνεύοντας τα “Ηymn Τo Αpollo” και “Χαίρε Βάκχε”. Στο φινάλε μάλιστα, παραλίγο να κάνουμε και το δικό μας “Valhalla”, καθώς κανένας δεν έδειχνε να έχει την διάθεση να σταματήσει να τραγουδάει.
Όσοι βρεθήκαμε την Πέμπτη το βράδυ στο στένο της Ιάκχου, διαπιστώσαμε ότι το επίπεδο της ντόπιας σκηνής έχει αναβαθμιστεί σημαντικά, τόσο όσον αφορά την ποιότητα των κυκλοφοριών των μπαντών μας, όσο και για τις live αποδόσεις τους. Όμως το σημαντικότερο έγκειται στο κοίνο, το οποίο απέδειξε (δις μάλιστα) ότι κάνει sold out (ή σχεδόν sold out) και για τα δικά μας συγκροτήματα και μάλιστα Πέμπτη.
Χαίρε Βάκχε.