Υπάρχει άραγε πιο ψυχαναγκαστική ανυπομονησία από το επερχόμενο live ενός αγαπημένου σου group; Yπάρχει αλλά είναι εξωμουσικής φύσεως οπότε ας το αφήσουμε καλύτερα για μια άλλη στιγμή…3 χρόνια μετά από το “Dormancy” oι Κarma Violens επιτέλουs κυκλοφορούν το δεύτερο album τους “Skin of Εxistence” και ο επιβεβλημένοs τρόπος παρουσίασής του είναι φυσικά ένα πορωτικό live από αυτά που μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Βουρ λοιπόν για το Αn Club όπου έλαβαν χώρα οι εχθροπραξίες…
Ανταπόκριση: Τάσος Κουμούσης / Φωτογραφίες: Ντορίνα Τζώγιου (περισσότερες εδώ)
Τo live άνοιξαν οι Domination, ανερχόμενοι thrashers οι οποίοι παρά το νεαρό της ηλικίας τους έχουν κάνει πράγματα που άλλες μπάντες δεν έκαναν καθ’όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Παρά το λιγοστό κόσμο που ήταν εκείνη την ώρα στο club τα παιδιά δε μάσησαν και παρουσίασαν κομμάτια απ’το mini cd “The Sacred Matrix” και απ’το επερχόμενο full length “Ιnfants of Thrash”. Aσταμάτητο κοπάνημα και κίνηση απ’όλα τα μέλη του group με μπροστάρη τον τραγουδιστή ο οποίος δε σταμάτησε να χτυπιέται καθόλη τη διάρκεια του σετ τους. Η μουσική είναι ένα μείγμα από old school thrash, 90’s groove metal με τα φωνητικά να έχουν πάρει μια χροιά από Randy Βlythe και να μην ακούγονται τόσο thrash όσο στο cd. Φυσικό άλλωστε για κάποιον σε νεαρή ηλικία που βιώνει σωματικές αλλαγές είναι και η διαφοροποίση της φωνής. Γvώμη μου είναι ότι πρέπει να αναπτύξει αυτό το στυλ γιατί του βγαίνει πολύ καλά πάνω στη σκηνή. Κάποια λαθάκια, αναμενώμενα μες στην πόρωση άλλωστε, δεν επηρέασαν τη ροή του set tων domination οι οποίοι αν συνεχίσουν τη σωστή δουλειά σιγουρα έχουν μέλλον μπροστά τους.
Ακολούθησαν οι Still Falling, ένα απ τα αγαπημένα μου συγκροτήματα της εγχώριας σκηνής. Ξεκίνησαν με το “Mercury”, digital single που κυκλοφόρησε λίγες μέρες πριν το live και είναι η πρώτη τους κυκλοφορία μετά απ το EP “Τhe Three Suns”, η καλύτερη κυκλοφορία του 2013 κατά τη γνώμη μου. Τα παιδιά αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της έλλειψης drummer με αποτέλεσμα τα drums να είναι προγραμματισμένα. Ήταν η 2η συνεχόμενη εμφάνιση τους μετά τα φετινά Μουσικά Κύματα, όπου και είχα φάει την πρώτη κρυάδα οπότε και ήμουνα περισσότερο προετοιμασμένος. Παρά την αναποδιά αυτή, οι Still Falling δε μάσησαν και μας πόρωσαν με το μείγμα τους από djent/tech metal με ατμοσφαιρικές πινελιές. Με επιρροές από τους θεούς Fallujah και με μια Meshuggikh ψυχρότητα έσπειραν κανονικά χωρίς να πτοούνται καθόλου από την απουσία drummer.
Την επίθεση καθοδηγούσε ο Μάριος στα φωνητικά ο οποίος και βγάζει έναν απίστευτο ορημαγδό, έναν οχετό βοθρίλας, πόρωσης και έντασης με απίστευτη ευκολία και φυσικότητα. Οι δυο κιθαρίστες εξαπέλυαν χαμηλοκουρδισμένα πορωτικά riffs τα οποία ενάλλασαν με τεχνικά solos και ο Mάνος στο 5χορδο μπάσο κρατούσε σταθερή την ηχητική επίθεση ενώ παράλληλα χτυπιόταν ακατάπαυστα.Τo σύντομο set τους συνεχίστηκε με το “The Three Suns” να παίζεται στην ολότητα του. Κορυφαίες στιγμές οι κομματάρες “Μyrrh of Identity” και “Α Thousand Waves” με τις αλλαγές από mid tempo groovaριστό κοπάνημα σε blast περάσματα πάντα εντυπωσιακές,να σε οδηγούν σε συνεχές κοπάνημα.Μια σπασμένη χορδή στη κιθάρα του Σπύρου είχε σαν αποτέλεσμα μια ολιγόλεπτη διακοπή κάτι που χάλασε προς στιγμή τη ροή του set των παιδιών, σιγά όμως μη σε σταματήσει μια χορδή οταν παίζεις ένα τόσο απαιτητικό είδος χωρίς drummer, εκεί θα κολλήσεις; Ας ελπίαουμε να λυθεί αυτό το πρόβλημα γρήγορα ώστε να τους απολαύσουμε όπως τους αξίζει, in full effect. Aναμένουμε εννοείται και το πρώτο album to καλοκαίρι του 2015.
Μετά τους Still falling, ήρθε η ώρα για Κarma Violens. O κόσμος είχε πληθύνει σε ικανοποιητικό βαθμό αν και θα ήθελα παραπάνω υποστήριξη, μάλλον θα πρεπε να βάλουν ότι παίζουν stoner μπας και γεμίσει κάποτε το Αn σε μη stoner live. Mετά απο μια επιβλητικη εισαγωγή ξεκίνημα κλασικά με “Christian Lovers” απ’το “Dormancy” για να ζεσταθούμε και στη συνέχεια τα πρώτα κομμάτια του Skin of existence μας έβαλαν στο mood του album. Ένα album που λόγω προβλημάτων με το εργοστάσιο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην ξέρει ακόμα τα κομμάτια εκτός των “Ιncubation Day” (κοματάρα) και “Bloodbath”, τα οποία έχουν στο ΥouΤube. Δηλαδή μιλάμε για ΤΗΝ αναποδιά,να εχεις release show και να μην έχει βγει το album, αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στα χρονικά. Μαθημένοι πάντως στις αναποδιές οι Karma δώσανε για άλλη μια φορά ένα πορωτικό show σαν αυτά που μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Δεμένοι σα γροθιά,δε σταμάτησαν να κοπανιούνται μέχρι το τέλος του live,και να παρασέρνουν το κοινό στις κλασικές αθλοπαιδιές όπως moshing, headbanging, wall of death κτλ.
Τα καινούρια κομμάτια θα τα περιέγραφα ως πιο metal…πιό πολλά riffs, solos, δίκασες, blasts.Aυτό που μου έκανε πιό μεγάλη εντύπωση είναι τα φωνητικά του Μάριου τα οποία έχουν γίνει τελείως σκισμένα και πορωτικά,πραγματικά τρομερή βελτίωση. Απ τα άλλα tracks ξεχώρισα τα “Le temps du suicide” όπου ο Μάριος το παρουσίσε ως “Suicide Season” και προς στιγμή φοβήθηκα μην ακούσουμε τίποτα Βring Μe Τhe Ηorizon, καθώς και το “Si Vis Vitam Para Mortem” όπου με τα τεράστια grooves τους μας πόρωσαν και μας έκαναν να ανυπομονούμε για το album που κυκλοφορεί εκτός απροόπτου στις 12/12. Για το τέλος 2 διασκευές στα “Raining Blood” και “Ι’m Broken” (όπου στο refrain έφτυσα τα λαρύγγια μου) μας αποτέλειωσαν και έδωσαν ένα ωραίο τέλος στη βραδυά. Μοναδικό παράπονο το ότι Still falling και Karma Violens θα μπορούσαν να παίξουν λίγο παραπάνω, καθώς και η μη έγκαιρη κυκλοφορία του cd, που είχε σαν αποτέλεσμα να μην ξέρει ο κόσμος τα τραγούδια, κάτι για το οποιό δεν ευθύνεται φυσικά η μπάντα. Εν κατακλείδι ένα ωραίο live απ’όλες τις μπάντες και support your local scene!