Μπορεί τα κιθαριστικά albums να μην είναι στο προσκήνιο αυτή την περίοδο αλλά αυτό φαίνεται να μην πτοεί τον Joe Satrianni,το νέο album του οποίου με τίτλο ”Unstoppable Momentum” αποδεικνύει ότι η διαχρονική μουσική, ειδικά όταν είναι εμπλουτισμένη και με εκείνα τα στοιχεία που ξεδιπλώνουν το πηγαίο ταλέντο του καλλιτέχνη, αποτελεί πάντα πόλο έλξης για μεγάλο μέρος του ακροατηρίου.
Μέσα από τέσσερις δεκαετίες μουσικών δρώμενων έχει χαρακτηριστεί πλέον ένας από τους κορυφαίους κιθαρίστες αλλά και μουσικούς , γεγονός που κάνει τον Satriani να μην προσπαθεί μέσα απο την καινούργια του δισκογραφική δουλειά, να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του με αναλώσεις σε μουσικούς πειρασματισμούς. Αντιθέτως (και πολύ καλά κάνει ) παραμένει μακριά από αυτό επιστρέφοντας στο προσκήνιο με ένα album το αποτέλεσμα του οποίου είναι ακριβώς αυτό που φέρει και ο τίτλος του: ”Ασταμάτητη Δυναμική”.
Δύναμη του ήταν πάντα η έντονη αίσθηση του μουσικού ταλέντου του καθώς και η προσεκτική- σοβαρή προσήλωσή σε αυτό, κατί το οποίο τον έχει καταξιώσει στο συγκεκριμένο χώρο όλα αυτά τα χρόνια. Αυτά είναι άλλωστε και τα δύο κύρια στοιχεία που τον θέτουν εκτός σύγκρισης από τους υπόλοιπους (πολλούς), αυτού του είδους, μουσικούς.
Στo ”Unstoppable Momentum” o Joe αποφασίζει να αποφύγει ,να αφήσει θα λέγαμε καλύτερα, μακριά τα δάχτυλα του απο τους κιθαριστικούς ηρωϊσμούς, αγγίζοντας το ύφος και στο style της καλύτερης δεκαετίας του, αυτής του ’80. Πρόκειται για ένα σύγχρονο συνθέτη του οποίου η κύρια μουσική πράξη συμβαίνει ακριβώς να είναι η αγαπημένη του ηλεκτρική κιθάρα.
Στο νέο του album λοιπόν επιδεικνύει με μοναδικό τρόπο σε όλα τα κομμάτια ένα δέσιμο της μελωδίας, της αρμονίας, του ύφους, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι η κάθε νέα σύνθεση απαιτεί πρώτα απο όλα και πάνω από όλα βιώσιμο ρυθμό πριν αυτή απλωθεί σε όλες τις κατευθύνσεις.
Μερικές από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, όπως τα ”Can’t Go Back” και ”Τhree Sheets to the Wind”, περιλαμβάνουν τέτοια δεσίματα ποτισμένα με εκείνα τα χαρακτηριστικά παιξίματα του καλλιτέχνη το αποτέλεσμα των οποίων θα μπορούσε να μετατρέψει το ”Unstoppable Momentum” σε ένα all time classic δίσκο.
Τα ”A Door Into Summer” και ”Shine on American Dreamer” διαθέτουν τέτοια ισχυρά riffs που ίσως Satriani θα πρέπει να τα αποθηκεύσει για την επόμενη δισκογραφική δουλειά των Chickenfoot. Βέβαια οι λάτρεις των πιο γρήγορων riffs δεν θα μείνουν απογοητευμένοι απο κομμάτια σαν τον ”Lies and Truths” . Μπορεί το πιο αδύναμο κομμάτι του δίσκου (ένα και μοναδικό) να είναι αυτό του ”The Weight of the World” παρόλα αυτά δεν ειναι αρκετό στο να αλλοιώσει το αποτέλεσμα του νέου πονήματος του βιρτουόζου της κιθάρας.
Αν νομίζετε ότι όλα τα instrumental rock albums αναλώνονται μόνο σε ανούσια riffs , τότε μάλλον δεν θα σας πάρει πολύ να διαπιστώσετε οτι στο ”Unstoppable Momentum” ο Joe Satriani παραδίδει σχεδόν σε κάθε κομμάτι, μαθήματα για το πως θα πρέπει να παίζεται το συγκεκριμένο είδος στις ημέρες μας, προβάλλοντας με μοναδικό τρόπο ένα σε βάθος συνθετικό αποτέλεσμα η ακρόαση του οποίου αποκαλύπτει νέα στοιχεία κάθε φορά που θα αποφαζίσετε να του κάνετε ακρόαση.
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good: Διαχρονικές συνθέσεις
The Bad: –
Βαθμολογία: 4 / 5
[/stextbox]