Είναι ο 13ος full length studio δίσκος του. H παραγωγή από τον Kevin Shirley, ενώ η guest εμφάνιση από τον James Johnson. Ο Joe Bonamassa από τα τέσσερά του blues – άρει στην κιθάρα του και πολλές από τις δουλειές του έχουν βρεθεί στη θέση Νο 1 των Billboard blues charts. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει και η “Εξαγορά” ή η “Λύτρωση” (ως δεύτερο συνώνυμο του “Redemption”) το ίδιο καλά, ξέρω όμως πως διατηρεί την παράδοση της μουσικής του και χτίζει κι άλλο την καριέρα του πάνω στην blues rock θεματική ενότητα και στην ουσία μας υπενθυμίζει πως και η συγκεκριμένη σκηνή επιμένει και μάλιστα μπορεί και στέκεται ακόμα. Για να συνεχίζει τη δημιουργία, εμπλέκεται με διπλανά μουσικά είδη, καθώς απαντάει στις προκλήσεις. Στα back up vocals οι Mahalia Barnes, Juanita Tippins και Jade MacRae
Άφθονα τα 80’ς rock vibes καθ’ όλη τη διάρκειά του, μα δεν γίνεται να αρνηθείς τις επιρροές που έχεις ήδη αρπάξει από τον πατέρα σου. Με το “Evil Mama” η αρχή δύναται με τα τύμπανα και καθώς τα βάζει με την σατανική μάνα, groove – άρει. “King Bee Shakedown” rock ‘n’ roll – άρει βαθιά σε αντίθεση με το “Molly O’”, ένα τραγούδι – πρόποση που Black Sabbath – ίζει. Συνειδητά θα ακολουθήσει η “Deep In The Blues Again” ολίγον soul μέσα στην country παραδοχή πριν την καλοσχεδιασμένη “Self – Inflicted Wounds” rock προσευχή στον έρωτα. Η φωνή του καθαρή και ψύχραιμη, η κιθάρα γουστάρει καθώς σολάρει. “Pick Up The Pieces”, το πιάνο αφήνεται σε μια αντιληπτική ικανότητα και το ήθος που εξελίσσεται καμπαρέ μου θυμίζει, με ειλικρινείς στίχους. Brilliant! Ξαναπαίξτο! “The Ghost Of Macon Jones” με την αναφορά στο hillbilly. “Just ‘Cos You Can Don’t Mean You Should”, για την εργασία και την προσποίηση στην ανάλυση. Σε πιο cowboy – κους τόνους τριγυρνάει το ομώνυμο “Redemption”, “I’ve Got Some Mind Over What Matters” κλασική για τις αισθήσεις παλιοροκιά. “Stronger Now In Broken Places” λίγο ξενέρωτη για τις μέρες μας και ξεπερασμένη η αργή αυτή μπαλάντα, την προσπερνάμε. “Love Is A Gamble”, ότι ακριβώς λέει ο τίτλος του γίνεται (“anyone thinks that he’s winning babe oh some day you gonna play the fool”) σε μία jazzy πολύ ανθεκτική rock εκδοχή. Ένας δίσκος που δε θα προσελκύσει εύκολα τους μη μυημένους, αλλά θα εκτιμηθεί από τους open minded λάτρεις του είδους.