Έχοντας έρθει σε επαφή με την μουσική των Japandroids σχετικά πρόσφατα και αγνοώντας πόση απήχηση έχουν και πόσο τα σπάνε στις live εμφανίσεις τους, το βράδυ της Τετάρτης 24 Οκτωβρίου 2012, περίμενα να εξελιχθεί χαλαρά και να διαρκέσει σχετικά λίγο. Όπως αναφέρεται λεπτομερώς παρακάτω, τα πάντα συνέβαλαν προς απόδειξη του εναντίου!
Ανταπόκριση: Δημήτρης Κοντορούσης / Φωτογραφίες: Karla Trainer
Η ώρα 21:30. Φτάνοντας στον χώρο του An Club, έξω, στον χώρο “αναμονής”, καθώς και μέσα, εξεπλάγην από τον, αναπάντεχα, πολύ κόσμο που είχε συγκεντρωθεί, εν αναμονή της συναυλίας.
Στις 22:00, έκαναν την εμφάνισή τους οι δικοί μας The Noise Figures. Μη γνωρίζοντας πολλά για την συγκεκριμένη μπάντα, η πρώτη έκπληξη ήρθε με το ότι ο ντράμερ, ήταν και ο τραγουδιστής, ο οποίος πλαισιωνόταν από έναν κιθαρίστα και… αυτό ήταν όλο! Αρχίζοντας με έναν ξεσηκωτικό ρυθμό στα ντραμς και ένα catchy riff, τα πρώτα κεφάλια άρχισαν να ακολουθούν. Πολύ καλός ήχος, συμπαθητική σκηνική παρουσία και εννέα καλοπαιγμένες συνθέσεις, οι οποίες θύμιζαν κάτι από The Black Keys και QOTSA, διατηρώντας πάντα ένα προσωπικό ύφος. Κομμάτι που ξεχώρισε, ήταν το τελευταίο της εμφάνισης, με τίτλο, “Turn Out the Lights”. Στις 22:02, οι The Noise Figures κατέβηκαν από την σκηνή, έχοντας προετοιμάσει και προθερμάνει το κοινό με τον καλύτερο τρόπο.
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις, όπως θα έπρεπε να γίνεται σε όλες τις συναυλίες, και κάνοντας μόνοι τους το soundcheck, ακριβώς είκοσι λεπτά μετά τα φώτα χαμήλωσαν και ανέβηκαν στην σκηνή, ενός πλέον γεμάτου An Club, οι Japandroids. Το δίδυμο από το Βανκούβερ, του Καναδά, ταξίδεψε τόσα χιλιόμετρα, έχοντας αστείρευτη όρεξη για ένα rock ‘n’ roll party διαρκείας! Επικοινωνιακότατοι και οι δύο, τονίζοντας όλη την ώρα το πόσο τους αρέσει η Αθήνα και πόσο πολύ χαίρονται που βρίσκονται στην χώρα μας για πρώτη φορά, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια πολύ ωραία και οικεία ατμόσφαιρα.
Το party ξεκίνησε με το “The Boys Are Leaving Town”, και όλος ο κόσμος άρχισε να κινείται ξέφρενα στον ρυθμό της μουσικής. Η συνέχεια ήρθε με τα “Adrenaline Nightshift”, “Fire’s Highway” και “Heart Sweats”. Η ατάκα του Brian King, “Lets stop having just fun and lets tear this place down”, ακολουθήθηκε από την εισαγωγή του “Younger Us” και έναν χαμό στον χώρο μπροστά από την σκηνή. “Rockers East Vancouver”, “The Nights of Wine and Roses”, “Wet Hair”, “Evil Sway”, “The House That Heaven Built”, “Crazy/Forever”, “Sovereignty”, “Continuous Thunder”, “I Quit Girls”, “Young Hearts Spark Fire”, “No Allegiance to the Queen”, ήταν τα κομμάτια που ακολούθησαν. Το τέλος ήρθε με το “For the Love of Ivy”, παιγμένο στην διπλάσια ταχύτητα, μετατρέποντας το από garage σε καθαρό rock ‘n’ roll!
Και κάπως έτσι, έχοντας παίξει ολόκληρους τους δύο δίσκους τους (“Post-Nothing”, “Celebration Rock”) και δύο κομμάτια από την συλλογή με τα EP τους (“No Singles”), μετά από μια ώρα και πενήντα λεπτά ασταμάτητου party, έχοντας “προτρέψει” με τον τρόπο τους τον κάθε παρευρισκόμενο να κουνηθεί στον ρυθμό της μουσικής και μερικούς να επιδοθούν σε ασταμάτητο crowd surfing, αποχώρησαν από την σκηνή!
Αν εξαιρέσουμε τον μέτριο προς κακό ήχο, ήταν ένα live αξιοπρεπέστατο και γεμάτο ένταση! Σε όποιον, λοιπόν, δεν έχει ασχοληθεί με την μουσική των Japandroids, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα, με κύριο σκοπό το να παραβρεθεί στην επόμενη τους εμφάνιση.
