Πριν λίγα χρόνια, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη, ο Alice Cooper είχε ερωτηθεί αν οι διαβόητες συναυλίες του, που λάμβαναν χώρα τη δεκαετία του ’70 και συμπεριελάμβαναν διάφορες «ακρότητες» (εικονικοί αποκεφαλισμοί κλπ),θα μπορούσαν να προξενήσουν σήμερα τον ίδιο αντίκτυπο, να σοκάρουν το κοινό.
Η απάντηση του ήταν μονολεκτική, όχι. Για να αναπτύξει το σκεπτικό του λέγοντας πως ο καθένας μπορεί να γίνει μάρτυρας σε εικόνες βίας και αποτροπιασμού από το σαλόνι του σπιτιού, στην τηλεόραση και στον υπολογιστή του και πλέον ο αιφνιδιασμός του θεατή είναι σχεδόν αδύνατος.
Πάνω στο στοιχείο του σοκ και των εντυπώσεων στηρίχθηκαν διάφορες ροκ μπάντες cult και όχι μόνο, για να υιοθετήσουν σύμβολα και εικόνες που θα προκαλούσαν τα χρηστά ήθη και θα διέδιδαν γρήγορα το όνομά τους. Αυτή τη δύναμη είχε και ο δίσκος των Iron Maiden, Νumber of the Βeast.
Κυκλοφορούσε σαν σήμερα το 1982 και μπορούσε με τίτλο του και το εξώφυλλο που το εικονοποιούσε, να διασαλεύσει τις ήρεμες συνειδήσεις διάφορων χριστιανικών οργανώσεων οι οποίες αφιέρωσαν χρόνο και προσπάθεια για να αναχαιτίσουν τη βλάσφημη προκήρυξη των Maiden (χωρίς βέβαια -όπως συμβαίνει πάντα με φανατικούς- να εμβαθύνουν στο νόημα των στίχων).
Ο πρώτος δίσκος της μπάντας με τον Bruce Dickinson στα ηνία του τραγουδιστή, είναι και το σημείο τομής στην καριέρα τους. Η κατάλληλη φωνή για να κάνει την μουσική πιο επική και να δώσει στα τραγούδια μια επιπλέον διάσταση που δεν μπορούσε ο Paul Di’Anno.
O δίσκος περιστρέφεται στιχουργικά τόσο γύρω από τον κινηματογράφο (Children of the Damned, ένα από τα πιο υποτιμημένα τους κομμάτια), την τηλεόραση και την κλασική, αριστουργηματική σειρά, (Prisoner – Ι am a free man Ι am not a number), την εισβολή των Νορμανδών στην Αγγλία το 1066 (Invaders),την γενοκτονία των Ινδιάνων (Run to the Ηills). Μια πολύ Βρετανική θεματολόγια που δίνει το όραμα σε μερικά από τα καλύτερα τους κομμάτια.
Βέβαια ξεχωρίζει το ομώνυμο κομμάτι που μιλάει για τον αριθμό της Αποκάλυψης, που στοιχειώνει τα όνειρα των πιστών για την έλευση του μεγάλου Κακού, και την ανατριχιαστική του ατμόσφαιρα που οξύνει την αναγγελία του 666.
Το Hallowed Be Thy Name όμως πρέπει να στέφεται νικητής. Oι τελευταίες ώρες ενός μελλοθάνατου που πρόκειται να αντικρίσει το ικρίωμα βουτηγμένες στην αγωνία του επερχόμενου θανάτου και του τι υπάρχει μετά για όλους εμάς. Και αυτό πρέπει να είναι το τεράστιο κομμάτι του δίσκου. Ανάμεσα στις κορυφές της μπάντας το κομμάτι αυτό πρέπει να αναρριχάται πιο πάνω από όλα.
Ο τρίτος δίσκος της μπάντας είχε όλα τα στοιχεία για να γίνει ο βατήρας της εκτόξευσης. Σπουδαία τραγούδια μυθολογημένα από την αύρα του σοκ, την κατάλληλη και σπουδαιότερη φωνή και μια μπάντα που αντίκριζε το μέλλον ως διαμορφωτής του.