Οι Immolation είναι ένα από τα πρώτα ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό όταν κάποιος αναφέρεται στο death metal. Και πώς να μην είναι άλλωστε αφού έχουμε να κάνουμε με μία από τις μεγαλύτερες μπάντες της σκηνής, με σχεδόν τριάντα χρόνια σταθερής παρουσίας στο χώρο και με μία δισκογραφία που δεν περιέχει ούτε ένα κακό album. Το αμερικάνικο συγκρότημα, λοιπόν, επέστρεψε μία τετραετία μετά το εντυπωσιακό “Kingdom of Conspiracy” και μας παρουσιάζει τη δέκατη ολοκληρωμένη του δουλειά ονόματι “Atonement”. Ένας δίσκος – δυναμίτης που όχι απλώς τιμάει την ιστορία τους και με το παραπάνω, αλλά συνεχίζει το σερί με τις ποιοτικές κυκλοφορίες που μας έχουν συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Για το τι πρόκειται να ακούσεις στο “Atonement” είναι λίγο πολύ αναμενόμενο. Αγνό, αυθεντικό και ισοπεδωτικό death metal, με άλλοτε πιο γρήγορους και μανιώδεις ρυθμούς και άλλοτε με πιο αργόσυρτες και doom διαθέσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Epiphany”. Αυτό που προκαλεί αίσθηση για ακόμα μία φορά είναι ότι οι Immolation έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μία απόκοσμη ατμόσφαιρα στον ήχο τους χρησιμοποιώντας μόνο σκοτεινά riffs και τα αρρωστημένα φωνητικά του Ross Dolan χωρίς τη βοήθεια ορχηστρικών parts, όπως κάνουν άλλες μπάντες.
Ο δίσκος ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς αφού το εναρκτήριο κομμάτι “The Distorting Light” φροντίζει από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα να σε βάλει στο κατάλληλο κλίμα για το τι ακολουθεί στη συνέχεια. Στο ίδιο επιθετικό μοτίβο κυμαίνονται και οι υπόλοιπες δέκα συνθέσεις με τα “Rise The Heretics”, “Destructive Currents” και “When The Jackals Come” να ξεχωρίζουν, κυρίως λόγω του εξαιρετικού drumming του Steve Shalaty. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί και το εντυπωσιακό εξώφυλλο στο οποίο το συγκρότημα έχει χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, το αρχικό τους logo.
Οι Immolation τα κατάφεραν περίφημα για ακόμα μία φορά με μία κυκλοφορία που θα αγαπηθεί ακόμα και από τους μη φανατικούς φίλους της μπάντας, αλλά και του death metal γενικότερα.