Τι επιστροφή και αυτή για το αγαπημένο δίδυμο των Damon Albarn και Jamie Hewlett ή αλλιώς των ψηφιακών star 2-D, Murdoc Niccals, Russel Hobbs και της γλυκιάς Noodle! Επιστροφή στην δισκογραφία λοιπόν μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια και πέντε περίπου από την κυκλοφορία του τελευταίου τους τραγουδιού.
Ο πέμπτος ολοκληρωμένος δίσκος των Gorillaz ακούει στο όνομα “Humanz”, και εξετάζει με μια μουσική συνέχεια τις συνέπειες της εκλογής Tramp, σαν αυτό να ήταν ένα φανταστικό γεγονός εφόσον ο δίσκος γράφτηκε μεταξύ του δεύτερου μισού του 2015 και των πρώτων μηνών του 2016 (κρίμα πάντως που βγήκε αληθινός άθελα του ο Damon Albarn). Βαθιά πολιτικοποιημένος λοιπόν με αρκετά mainstream στοιχεία να συναντούν τον underground ήχο, κάτι διαφορετικό και σε αρκετές στιγμές στα όρια του χαοτικού – Gorillaz είναι όμως και κάνουν ό,τι θέλουν. Τελικός τους σκοπός να μας παρασύρουν σε ένα μοναδικό ταξίδι ήχων, στίχων και δεκάδων συμμετοχών. Σε δεκάδες μετρώνται και τα τραγούδια του δίσκου, 20 στην απλή έκδοση, 26 στην deluxe, με την track by track ανάλυση να φαντάζει κάτι επίσης χαοτικό. Αρχικά θα ξεκινήσω με το αινιγματικό εξώφυλλο, που με μια πρώτη ματιά είναι κάτι εντελώς απλό και ρηχό, με μια δεύτερη και τρίτη ματιά αρχίζεις να βλέπεις διάφορα πρόσωπα γνωστών καλλιτεχνών να κρύβονται πίσω από τα γνωστά ψηφιακά προσωπεία. Τι να πει κανείς; Η δύναμη της ψηφιακής εικόνας εν έτη 2017. Στα bonus και η άψογη βιντεοτέχνη που συνοδεύει κάποια από τα τραγούδια στο κανάλι τους στο youtube καθώς και τα αμέτρητα remix των κομματιών από το Bonobo μέχρι τον Baauer πριν ακόμα κυκλοφορήσει επίσημα ο δίσκος.
Να ξεκινήσουμε την μουσική απόλαυση του “Humanz”, μετά το μικρό αλλά απαραίτητο intro σκάνε οι πρώτες νότες του “Ascension” και τον Vince Staples να δίνει όση επιθετικότητα χρειάζεται στο flow του. Πιο mainstream η συνέχεια με μπόλικη dub διάθεση και τους Peven Everett, Popcaan και De La Soul να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στα “Strobelite”, “Saturnz Barz” και το εξαιρετικό “Momentz” αντίστοιχα για να κλείσει το πρώτο μέρος. “Interlude” από τον αγαπημένο Steven Martin και άμεση είσοδος στο δεύτερο μέρος με την γλυκιά φωνή της Kelea να συνοδεύεται από το παιχνιδιάρικο rap του Danny Brown και να δίνεται μια r’n’b προσέγγιση, για να έρθει μια από τις καλύτερες συνθέσεις και τις πρώτες κιθάρες στο “Charger” να ανοίγουν το δρόμο παρέα με την Grace Jones για την γνώριμη φωνή του Damon Albarn. Κάπου εδώ έχει έρθει η ώρα για χορό και μέρος τρίτο με το καλύτερο κομμάτι του δίσκου το “Andromeda”. Πάμε γρήγορα στο τέταρτο μέρος και σε πιο trippy διάθεση στην κομματάρα που ακούει στο όνομα “Carnival” και τον Anthony Hamilton να παραδίδει τα σκήπτρα στον Pusha T για να ανοίξει την 77χρονή θεά Mavis Staples στο “Let Me Out”. Μέρος πέμπτο με πιο sexy διάθεση και τους Jamie Principle, Zebra Katz και την γλυκιά Kali Uchis να ερμηνεύουν παρέα με τον Damon τα “Sex Murder Party” και “She’s My Collar”. Έκτο και τελευταίο μέρος και αγαπημένο μου θα έλεγα μιας και ο Benjamin Clementine και η λατρεμένη Jehnny Beth ερμηνεύουν τα δύο τελευταία κομμάτια του δίσκου το “Hallelujah Money” και το αισιόδοξο “We Got the Power” στο οποίο την Jehnny συνοδεύει και ένας θρύλος του britpop ο Noel Gallacher καθώς και ο θρύλος των συνθεσάιζερ Jean-Michel Jarre. Ακολουθεί ένα έβδομο μέρος στην deluxe έκδοση με ακόμα πέντε τραγούδια να συναντάς από τον Rag’n’Bone Man μέχρι την 71 ετών Carly Simon.
Συμπερασματικά λοιπόν οι Gorillaz είναι εδώ και δηλώνουν παρών στις περίεργες πολιτικά εποχές που ζούμε χαρίζοντας μας ένα δίσκο που δεν ξέρω εάν θα αντέξει στο χρόνο όπως οι προκάτοχοι του, αλλά σίγουρα είναι επίκαιρος και γεμάτος αισιόδοξες νότες μέσα από ένα σκοτεινό concept, αγγίζοντας την καθημερινότητα μας με μοναδικό τρόπο, και δίνοντας το απαραίτητο μουσικό χρώμα αισιοδοξίας την στιγμή που ακριβώς χρειάζεται. Ένα album δοσμένο σε εμάς με τον ξεχωριστό τρόπο που μόνο η ψηφιακή παρέα του Damon Albarn μπορεί να μας χαρίσει. “Humanz” λοιπόν.