Για τα επόμενα λεπτά που θα διαθέσετε για να διαβάσετε αυτό το κείμενο, θα ήθελα την απόλυτη συγκέντρωση που θα μπορούσατε να διαθέσετε.
Οι Goatsnake επέστρεψαν στη δισκογραφία μετά από έντεκα χρόνια! Ναι, σωστά διαβάσατε. Η θρυλική doom metal μπάντα έκανε ένα τεράστιο διάλειμμα και αφού είδε τους μαθητές της να προσπαθούν αλλά να μη μπορούν να φτάσουν τους δασκάλους, είπε να γυρίσει και να τους δείξει πως γίνεται η δουλειά σωστά!
“Black Age Blues” τιτλοφορείται η νέα δισκάρα και τα σαγόνια πέφτουν στο πάτωμα ακόμα και από την ακουστική εισαγωγή του “Another River To Cross”… Το riff μπαίνει, τα τύμπανα βαράνε σαν το κύμα στο βράχο, το μπάσο δημιουργεί νέους δρόμους διαφυγής και αυτή η φωνάρα τα επισκιάζει όλα!
Στο “Elevated Man” οι Goatsnake δίνουν μαθήματα στο πως δημιουργείται το σωστό groove το βρώμικο, το καλό, το μερακλίδικο. 2:20 και τα πάντα σκοτεινιάζουν στο κομμάτι, αλλαγή ρυθμού και η καταραμένη η φυσαρμόνικα δεν έχει ακουστεί ποτέ πιο heavy! “Coffee & Whiskey” για τη συνέχεια με τον Pete Stahl να δίνει βροντερό παρόν από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα και το ξύλο ξεκινάει, εδώ ο κύριος Anderson μας δίνει ένα από τα πιο γαμάτα κιθαρίστικα solos, που υπάρχουν στον δίσκο, μικρό μεν αλλά με τόσο συναίσθημα… Στο “Black Age Blues” θαρρείς πως ένα άρμα περνάει από πάνω σου, με τον Stahl να δίνει ακόμα ένα ρεσιτάλ στα φωνητικά! Χαλαρά ο δίσκος αυτός φτιάχτηκε για να αποδοθεί από την μια την πραγματική φωνάρα αυτής της μορφής.
Η συνέχεια ακόμα πιο δυνατή με το “House Of The Moon” που σκάει με ένα heavy riff και με τα τύμπανα τόσο heavy που σου παίρνουν το κεφάλι! Ο δίσκος όσο προχωράει γίνεται ακόμα πιο δυνατός και το headbanging δίνει και παίρνει στο “Jimi’s Gone” με τα southern/soul γυναικεία φωνητικά να δίνουν ένα άλλο αέρα στο κομμάτι και στην εν γένει αισθητική του δίσκου. Οι… τάφοι, δηλαδή το “Graves”, σε στέλνει για βρούβες με το ανελέητο groove του και την πιο doom metal, δεν έχει οπτική του. Άλλα δυο τεράστια έπη μας αφήνουν για το τέλος οι Goatsnake, τα “Grandpa Jones” και το “Α Killing Blues” και μας στέλνουν στο διάολο!
Η παραγωγή super heavy και βρώμικη αναδεικνύει όλη την μεγαλοπρέπεια των Goatsnake. Οι μαθητές καλά θα κάνουν να ακούσουν το “Black Age Blues” για να δουν πως γίνεται η δουλειά σωστά, εμείς οι υπόλοιποι θα προσκυνήσουμε ταπεινά την μεγαλειότητα και θα προσευχόμαστε να μην κάνουν πάλι τόσα χρόνια να βγάλουν δίσκο.