Ο θεσμός του Gimme Shelter Film Festival επέστρεψε στη Thrash πλευρά του μετά το φοβερό “Murder in the Front Row”, που είχε προβληθεί το 2019. Αυτή τη φορά φύγαμε από το Bay Area, και ταξιδέψαμε προς τη Γερμανία, για να ασχοληθούμε με το Teutonic Thrash, με το “Total Thrash”, δια χειρός Daniel Hoffman.
Tη βραδιά άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο μια απόλυτα ταιριαστή μπάντα, οι Amken. Έχοντας πάρει μεγάλο boost μετά την κυκλοφορία του “Passive Aggression” το 2022, ανέβηκαν στη σκηνή του Gagarin 205 για να μας αποδείξουν πως συνεχίζουν τις υψηλές πτήσεις, και το κατάφεραν. Από τις πρώτες νότες του ομώνυμου κομματιού του δίσκου, έδωσαν μια υπερ-επαγγελματική εμφάνιση (με την καλή έννοια), με στιβαρό και δυνατό ήχο, και επιβλητική σκηνική παρουσία.
Παρότι δύσκολη συνθήκη η thrash συναυλία με τον κόσμο σε καρέκλες ακίνητο, η μπάντα κατάφερε με κομμάτια οδοστρωτήρες όπως το “I Am the One” να μεταφέρει σταδιακά ένα μέρος του κοινού κάτω από τη σκηνή, κάτι που έκανε σίγουρα τη δουλειά τους πολύ πιο ευχάριστη. Παίζοντας σχεδόν ολόκληρο το “Passive Aggression” και δύο κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο, “Theater of the Absurd”, οι Amken σίγουρα έπεισαν όποιον δεν τους είχε ξαναδεί, και ικανοποίησαν όποιον ήταν ήδη οπαδός τους.
Ακολούθησε μια σύντομη, αλλά περιεκτική συνέντευξη του Δημήτρη Παπανδρέου στον Daniel Hoffman. Πέρα από τις λεπτομέρειες του documentary, από τη σύλληψη μέχρι την εκτέλεσή του, μάθαμε διάφορα insights από τον σκηνοθέτη για την ενασχόλησή του με το είδος, το πώς του φάνηκε η συνεργασία με όλες αυτές τις μπάντες, και τι πιστεύει πως κάνει το γερμανικό thrash ξεχωριστό. Ο Daniel φάνηκε πάνω απ’όλα να είναι ένας οπαδός, κάτι που θα γινόταν ξεκάθαρο και στην προβολή της ταινίας αργότερα.
Το “Total Thrash” δεν αφορά απλά τους 4 «μεγάλους» του ιδιώματος, ούτε και μόνο τα 80’s. Αποτελεί μια πλήρη αναδρομή του είδους, χωρισμένη σε 3 κεφάλαια:
- Tα origins και την άνθηση του Teutonic Thrash: Για προφανείς λόγους, το συγκεκριμένο κεφάλαιο είχε τη μερίδα του λέοντος στο ντοκιμαντέρ, και ήταν και το πιο ενδιαφέρον. Μίλησαν εκπρόσωποι από όλες τις σημαντικές μπάντες του είδους, είδαμε τα μέρη που μεγάλωσαν, τα δωμάτια που πρόβαραν, τα στούντιο που ηχογράφησαν, τα DIY πάρτυ των οπαδών που κατάφεραν και διέδωσαν αυτή τη μουσική αστραπιαία, τις μπάντες που τους επηρέασαν, αλλά και τους κοινωνικούς λόγους που τους οδήγησαν στο να εκφραστούν μέσω της μουσικής.
- Την παρακμή του είδους στα 90s: Εδώ ο Daniel Hoffman ολόσωστα ανέλυσε όλους τους λόγους για τους οποίους το είδος έμοιασε να νεκρώνει, λίγα χρόνια μόλις μετά το ζενίθ του. Διαμάχες μεταξύ μελών, πειραματισμοί με άλλα είδη, μια μουσική βιομηχανία σε σύγχυση, και ένα σκληροπυρηνικό fanbase που στο underground συνέχισε να κρατά τη φλόγα της μουσικής αυτής. Απολαυστικότατα τα uncensored σχόλια των πρωταγωνιστών για τα τεκταινόμενα σε αυτό το κομμάτι της ταινίας!
- Την αναγέννηση της Γερμανικής thrash σκηνής: Με την επιστροφή των «μεγάλων» σε σημαντικούς δίσκους, το είδος πέρασε μια δεύτερη νιότη, που κρατάει ακόμα και σήμερα. Παρά τις διαφορές σε όλα τα επίπεδα με την εποχή που ξεκίνησε να ακμάζει η σκηνή, οι μπάντες έχουν μια αστείρευτη δίψα να συνεχίσουν στο είδος που αγάπησαν, και δέχονται σημαντική βοήθεια από τη νέα γενιά.
Υπέροχο documentary, που συνοδεύτηκε από ταιριαστό live act, μια συνταγή που μοιάζει να έχει πετύχει στα χρόνια του θεσμού του GSFF, και δημιουργεί κάτι διαφορετικό. Στα επόμενα!
