Τους Furor πιθανότητα τους γνωρίζεις ήδη, πόσο μάλλον αν αγαπάς τον αμερικάνικο core ήχο. Όσοι μάλιστα τους έχετε δει και live, ξέρετε από πρώτο χέρι περί τίνος πρόκειται. Τραγούδια φουλ στην τσίτα και ενέργεια, από μία παρέα που βρίσκει πάντα τον τρόπο να σε κάνει να περάσεις καλά με κάθε καινούρια της κυκλοφορία. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην τέταρτη δουλειά τους, με όνομα “Love”, η οποία έρχεται τρία χρόνια μετά το εξίσου δυνατό, “Architect the Invisible”.
Όπως και στα προηγούμενα albums τους, έτσι και τώρα φροντίζουν να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες του ακροατή, αφού καταφέρνουν να φορτώσουν τις συνθέσεις με ουκ ολίγα διαφορετικά ακούσματα. Χωρίς καμία διάθεση για χαλάρωση, με εξαίρεση το ομότιτλο κομμάτι που ρίχνει την αυλαία, σφυροκοπούν και groove-άρουν ακατάπαυστα κάτω από έναν ήχο-κρύσταλλο, που έχει επιμεληθεί ο Dean Hadjichristou, γνωστός για τις δουλειές του με Parkway Drive, Obey the Brave και πολλούς ακόμα.
Γενικά, το “Love” σου δίνει την εντύπωση ότι έχει πέσει πολύ δουλειά πάνω του. Και αυτό δεν το μαρτυράει μόνο η παραγωγάρα, οι καλογραμμένες συνθέσεις και οι ποικίλες επιρροές, αλλά και ο τρόπος που κυκλοφορεί ο δίσκος, με τις διαφορετικές εκδόσεις βινυλίου, διαφορετικά χρώματα εξωφύλλων και όλα τα υπόλοιπα καλούδια που έχει ετοιμάσει το συγκρότημα. Πραγματικά, από όπου και να το πιάσεις, έχουμε να κάνουμε με μία πολύ προσεγμένη κυκλοφορία που αξίζει και με το παραπάνω την προσοχή μας.
Εκείνο που πάντα γούσταρα στους Furor είναι ότι δεν γράφουν μουσική με μία συγκεκριμένη φόρμουλα. Τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά η μουσική τους δεν είναι φτιαγμένη να μπει σε καλούπια. Όπως είπα και πιο πάνω, ο ήχος τους ποικίλει και παντρεύει πολλά διαφορετικά πράγματα, με το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να ακούγεται πειστικό. Αυτό μάλλον είναι και το μυστικό της επιτυχίας του “Love”. Groove metal αλά Machine Head, metalcore, hardcore ξεσπάσματα, εξαιρετικές εναλλαγές growls-καθαρών, μελωδίες και rock n’ roll αμεσότητα συνδυάζονται με άψογο τρόπο μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν δίσκο πέρα για πέρα ολοκληρωμένο.
Ενδεικτικά, μερικές από τις κορυφαίες στιγμές που θα συναντήσεις είναι τα τσαμπουκαλεμένα “Crown” και “Snakecharmer”, το “Heartless” με την ροκ αλητεία του, το hardcore-άδικο “Charles” και το “Chariot”, του οποίου το refrain θα κάνει καιρό να ξεκολλήσει από το κεφάλι σου.
Το “Love” είναι άλλος ένας δίσκος από τους Furor που ακούγεται μόνο με τέρμα την ένταση. Βάλτε τον να παίζει στα ηχεία και δώστε του την αγάπη που του αξίζει.