Οι Furor δεν είναι καινούριοι στο χώρο, από την γέννηση της εγχώριας modern metal σκηνής ήταν απ’τις πιο ενεργητικές μπάντες. Με την κυκλοφορία του τρίτου full-length τους “Blind Faith Revolver” οι Furor έκλεισαν το 7Sins Club για την ζωντανή παρουσίαση του, καλώντας 2 φρέσκες ελληνικές μπάντες: Buried Before I Die και Deeds Not Words. Φτάνοντας έξω από τον συναυλιακό χώρο, έμεινα έκπληκτος από την μαζική προέλευση του κόσμου κάτι στο οποίο προφανώς οδήγησε η εξεφτιλιστικά χαμηλή τιμή του εισητηρίου (2€). Πολύ σωστή κίνηση από τους Furor απέναντι στον Νεοέλληνα που προτιμάει να δώσει τα διπλάσια και παραπάνω για καφέ αντί για να πάει σε μια συναυλία να ακούσει την μουσική που ακούει σπίτι του, παιγμένη ζωντανά από ανθρώπους που σπαταλάνε άπειρες ώρες ώστε να γίνει αυτό στην εντέλεια.
Ανταπόκριση: Κώστας Σακαλής / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Buried Before I Die
Παρόλο που ήμουν εκεί απ’τις 9 και όχι στις 11, όπως μας είχαν παροτρύνει οι ίδιοι οι Furor στο διαφημιστικό teaser για το live, οι Buried Before I Die ξεκίνησαν κατά τις 9:45. Με μία απότομη εισαγωγή, έδειξαν εξ’ αρχής τις διαθέσεις τους: Καλοπαιγμένο metalcore, άλλοτε πιο μελωδικό και άλλοτε με μια πιο deathcore διάθεση. Τα riffs έδιναν και έπαιρναν, breakdowns να ακολουθούνται από κιθαριστικά solos, κάτι που φαίνεται ότι είναι και το ατού τους, μαζί με τα φωνητικά του frontman, ο οποίος ήταν αρκετά κινητικός και διατήρησε μια πολύ καλή απόδοση καθ’ όλη τη διάρκεια του σετ τους. Ζέσταναν αρκετά το κλίμα, κλείνοντας με μια διασκευή στο “Carrion” από Parkway Drive.
Setlist: Before I go to sleep, Enigma, Sencerity, Deep Inside, Recreation, Carrion (Parkway Drive cover)
Deeds Not Words
Τη σκυτάλη πήραν οι Deeds Not Words, μπάντα η οποία έχει κάνει αίσθηση στο νεανικό (και μη) metalcore κοινό της Ελλάδας, με το EP τους “Finding My Way Home” που κυκλοφόρησε τέλη Σεπτέμβρη. Ξεκίνησαν με το καινούριο τους single, “Lifeless Believers”, και από τους πρώτους στίχους του κομματιού, το κοινό άρχισε να τραγουδάει, κάτι που δεν σταμάτησε μέχρι το τέλος του σετ τους. Καιρό είχα να δω τέτοια ανταπόκριση σε τοπική μπάντα. O κόσμος φαινόταν να ξέρει κάθε κομμάτι που η μπάντα έπαιζε, και στο pit γινόταν πανικός. Μεγάλο ρόλο σ’αυτό έπαιξε και η κινητικότητα του τραγουδιστή τους, ο οποίος δεν έλεγε να κάτσει στατικός ούτε ένα δευτερόλεπτο, εκπέμποντας ενέργεια στον κόσμο ο οποίος του την επέστρεφε με τις αντιδράσεις του. Κατά την διάρκεια του σετ των DNW, πίστεψα ότι ήταν οι headliners της βραδιάς.
Setlist: Lifeless Believers, My condolences to all your pride, Internal Cannon (August Burns Red cover), Blessed is the one, The Unveiling, Don’t let me down
Furor
Οι πραγματικοί headliners του live, Furor, ανέβηκαν στην σκηνή αμέσως μετά, και μετά από ένα intro, ξεκίνησαν ένα σετ με μεγάλη ποικιλία και ενέργεια, και έναν frontman να κατεβαίνει στο κοινό ξεκινώντας ένα pit, τραγουδώντας παράλληλα στο ασύρματο μικρόφωνο του. Δεν ήταν η μόνη φορά που προσπάθησε να “ταρακουνήσει” τον κόσμο, με προτροπές άλλοτε για χορό, άλλοτε για wall of death, άλλα δυστυχώς η πλειοψηφία του κοινού φαινόταν να μην έχει διάθεση να κουνηθεί ιδιαίτερα. Πάντως, οι ίδιοι έδειχναν να το απολαμβάνουν, παίζοντας παλιά και καινούρια κομμάτια, τα οποία κινούνταν στο γνωστό τους nu metal-core ύφος τους. Απ’το σετ τους δεν έλειψαν και οι διασκευές, οι οποίες ήταν κατά σειρά: “Βloodline” από Slayer, “Hail Destroyer” από Cancer Bats (εν όψει του live τους στην Αθήνα τον επόμενο μήνα) και “Territorial Pissings” από Nirvana. Έκλεισαν τη βραδιά με το παλιό τους hit, “Aphorism”, αφότου παρότρυναν τον κόσμο να πάρει το EP τους το οποίο μοίραζαν δωρεάν (επίσης πολύ καλή κίνηση εκ μέρους τους).
Setlist: Ω, Blind Faith Revolver, Nothing for you, Stinkhole loaded, Disturbing the peace, Blue screen terror, Mispelled Marionette, Bloodline (Slayer cover), Back to gray, Same in sane, Eye sea, T.R.A.S.S., Hail Destroyer (Cancer Bats cover), Undress your face, Territorial pissings (Nirvana cover), Aphorism
Ελπίζω να επαναληφθούν και άλλα lives σαν αυτό, τα οποία να παντρεύουν την λίγο πιο έμπειρη γενιά της σκηνής με την φρέσκια φουρνιά συγκροτημάτων που ξεπηδάνε από παντού πλέον. Και οι 2 μεριές κερδίζουν, και βλέπεις και λίγο διαφορετικό κόσμο στην τελική.