Και επισήμως το ντεμπούτο των Funeste από το Montreal κυκλοφόρησε και ποδοπάτησε πολλά άλλα καινούρια albums τα οποία μπορει ν’ ακούγονταν λίγο πιο “κορεσμένα” στο αυτί ενός έμπειρου ακροατή. Το συγκεκριμένο EP αποτελεί έναν εξαιρετικό λόγο να εθιστεί ο ακροατής με τους Funeste και να τους ξεχωρίσει από οποιαδήποτε άλλη μπάντα έχει ακούσει.
Το “Le Triomphe du Charnier” ξεκινά με ένα ακουστικό και σχεδόν “αιθερικό” intro τραγούδι – κάτι το οποίο έχει “περάσει” πολύ στα τελευταία black metal albums που έχω ακούσει. Οι Funeste δημιούργησαν ένα ηχοτοπίο, το οποίο συναποτελείται κυρίως από μια όμορφη αγριότητα και από ωμά σκοτεινά ένστικτα του ανθρώπινου νου: από τα πρώτα λεπτά του album κάποια Xasthur-ικά στοιχεία έκαναν την εμφάνιση τους αλλά χωρίς κανένα ίχνος λύπης, άλγους ή “depressive black metal” χροιάς. Οι Funeste ενώ κατάφεραν να προσθέσουν αυτό το μελαγχολικό “βάθος” στην μουσική τους σε συνάρτηση με τα φωνητικά αλλά και την φοβερή δυναμική τους δίνουν ζωή σε ένα αέναο συναίσθημα θυμού και πάθους. Όσο προχωρούν τα λεπτά βλέπουμε έναν καταιγισμό διαφόρων επιρροών οι οποίες γίνονται ένα και πια ξεχωρίζουν ως ο προσωπικός και χαρακτηριστικότατος ήχος των Funeste!
Ενώ μέσα στο EP η μουσική δίνεται στον ακροατή με έναν τρομερά “ωμό” και αυθεντικό black metal τρόπο υπάρχουν και πολλά ατμοσφαιρικά στοιχεία που εμπλουτίζουν τον ήχο χωρίς να τον κάνουν “κουραστικό”. Συγκεκριμένα το “Le Passager Invisible” ήταν ένα από τα κομμάτια του album που μου προσέφερε κάπου στο τρίτο λεπτό κάποιου είδους ξέσπασμα αδρεναλίνης. Μετά από μερικά λεπτά καθαρής φρενίτιδας και παράνοιας υπάρχει ένα “διάλειμμα” δευτερολέπτων και μετά το “γρονθοκόπημα” συνεχίζεται ανελέητο.
Φαίνεται ότι οι Funeste είναι από τα συγκροτήματα που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν… Δοξασμένο Montreal… “Καταδικασμένο” να βγάζει μαύρα διαμάντια…
Μπορεί κανείς να κατεβάσει και ν’ αγοράσει το album στη σελίδα τους στο Bandcamp: http://funeste.bandcamp.com/album/le-triomphe-du-charnier-digital