“…Ozzy? Is that you?” Aυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν άκουσα το πρώτο τραγούδι του δίσκου των Freedom Hawk. Ο τραγουδιστής τους, ο T.R. Morton είτε ξέρει ν’ αντιγράφει καταπληκτικά τον Ozzy είτε η ομοιότητα της φωνής τους είναι διαβολικά μεγάλη.
Μέχρι τώρα η πορεία τους είναι ιδιαίτερα ανοδική και η μόνη αλλαγή είναι ότι τώρα πια αποτελούν ένα καταιγιστικό τρίο: τους T.R. Morton, τον μπασίστα τους, Mark Cave και τον drummer, Lenny Hines. Παρ΄ όλα αυτά πολλά “κομμάτια” μέσα στο δίσκο μπορούν ν’ αποδοθούν και στον Matt Cave, που αποχώρισε από την μπάντα ενώ ο δίσκος γραφόταν.
Ήδη από το “Blood Red Sky” το groovάρισμα έχει φθάσει στα ύψη και η μπάντα φαίνεται ότι ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Οι πασιφανείς επιρροές τους και από Fu Manchu εκτοξεύουν την σύνθεση τους στα ύψη ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν ένα τελείως διαφορετικό και κατά τα άλλα εξαιρετικό μουσικό μοτίβο που στηρίζονται σε όλη τη μέχρι τώρα καριέρα τους και συνεχίζουν δυναμικά!
Η ροή της μουσικής αρχίζει και αλλάζει από το τρίτο κομμάτι και μετά, το οποίο τιτλοφορείται “Lost in Space”. Τα μέτρα των δύο πρώτων κομματιών φαίνεται να ξετυλίγονται και να ελίσσονται σε πιο ’70s hard rock groovy μονοπάτια με πολλές αλλαγές ενώ το “Lost in Space” είναι σίγουρα πολύ πιο απλοϊκό και μονότονο. Τα πράγματα αλλάζουν και πάλι στο “On your knees” και τα κοψίματα της μουσικής μέχρι και τα φωνητικά, σε κάποια μόνο σημεία, θυμίζουν ως και ’80s εποχές NWOBHM. Οι Freedom Hawk δεν είναι μια μπάντα που μπορεί να περιοριστεί σε ένα είδος, σε μουσικά πλαίσια ή αυστηρές κλίμακες. Σε μια πολύ ευχάριστη ροή και με με μια εξαιρετική βάση οι Freedom Hawk φαίνεται να έχουν δημιουργήσει πολλαπλές “στρώσεις” φωνητικών και κιθαριστικών αρπισμών, solos και riffs κάτι το οποίο δίνει και έδινε μια ισχυρή δυναμική στην μπάντα.
Αξιοπρόσεκτη είναι και η απόδοση του Cave στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου που κυριολεκτικά καταθέτει την ψυχή του στο παίξιμό του στο μπάσο και δημιουργεί την βασική ραχοκοκκαλιά του τραγουδιού ακόμα και αν αυτό δεν φαίνεται ιδιαίτερα σε κάποια σημεία.
Η βασική δύναμη των Freedom Hawk αλλά και το σήμα κατατεθέν τους φαίνεται να είναι τα φωνητικά του T.R. Morton και ακολουθούν τα εκπληκτικά instrumental μέρη του δίσκου τα οποία ακούγονται σαν ένα jamάρισμα γεμάτο πάθος και κατακλυσμιαίες ιδέες.
Η μπάντα μπορεί να έχασε ένα μέλος αλλά αυτό δεν φαίνεται να επηρέασε καθόλου την δουλειά τους και την έντονη προσπάθεια τους για μια θαυμάσια απόδοση των ιδεών τους. Αν και ο δίσκος είναι ιδιαίτερα “catchy” και δεν χωλαίνει κάπου θα προτιμούσα ν’ ακούσω σίγουρα τα κρουστά με περισσότερη δυναμική – πιο κοντά σε Fu Manchu, αλλά και τον Morton να εκμεταλλεύεται τις φωνητικές του ικανότητες και αλλαγές περισσότερο.