Μέσα στη θάλασσα από ψηλούς, αδύνατους, μακρυμάλληδες progressive metal heads ξεκίνησε το ταξίδι στη Valley of the Dolls. Ημέρα 19 Οκτώβρη και μπροστάρηδες οι Fates Warning.
Ανταπόκριση: Μαριάνθη Γκίμτσα / Φωτογραφίες: Στέργιος Ανδρεάδης
Το live ξεκίνησε με λίγη καθυστέρηση αλλά όχι κάτι το τραγικό για το κοινό που ήταν ιδιαιτέρως ενθουσιασμένο. Πρώτοι βγήκανε οι φίλοι μας οι Wardrum τους οποίους εγώ τους είδα για πρώτη φορά και με κερδίσανε με την εμφάνισή τους. Τα σόλο της κιθάρας τα σπάγανε και ευχαριστήθηκα πολύ τον ήχο τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, κάποια στιγμή λίγο πριν το τέλος του σετ τα drums «μείνανε» λίγο πίσω- να ήταν λάθος; Να ήταν επίτηδες; Να ήταν επειδή τα drums ήταν στημένα στα δεξιά γιατί κάπου έπρεπε να στήσουν και οι Fates τα δικά τους drums; Όπως και να έχει η ώρα πέρασε αρκετά δυνατά και «μεταλάδικα» και το κοινό ζεστάθηκε όπως έπρεπε να ζεσταθεί.
Wardrum Playlist: Crest of the wave, F.AI.T.H. , Lady Jane Grey, After Forever, Dependence, Looking Back, Urban Storm, Parental.
Ένα μισάωρακι μετά και αφού τα πάντα ξεστήθηκαν και στήθηκαν, ανέβηκαν τα παλληκάρια μας. Και τα λέω «μας» γιατί λίγο η μουσική και οι δίσκοι της μπάντας, λίγο και ο Jim Matheos και η καταγωγή του και το γκελ που έκανε με το κοινό- το 8ball γέμισε headbangers και γροθιές υψωμένες στον αέρα. Εγώ πάντως αυτά που μου είπανε με την εμφάνιση τους στο Terra Vibe του 2011 μαζί με Dream Theater (ότι το κοινό ήταν χλιαρό και οι αντιδράσεις τους ήπιες) δεν το βίωσα. Ίσως η Θεσσαλονίκη είναι πιο μεταλ. Τι να πω; Εγώ πάντως το λαήβ το χάρηκα και ο Jim μου έδειξε ότι «they know their shit». Δεμένη μπάντα και ο Jim αν και μου τον παρουσιάζανε σαν ντροπαλό και low profile, στο λάηβ ήταν ιδιαίτερα επικοινωνιακός.
Σωστό live, καλή διοργάνωση, ζεστό κοινό και δυνατά riff. Just ότι χρειάζεται. Άντε και καλή σεζόν Θεσσαλονίκη.