Πρώτες μέρες του Νοέμβρη, την ώρα που ο χειμώνας ακόμα το σκέφτεται να μπει. Κάπου εκεί, τρεις μπάντες στο μικρό club της Αβραμιώτου φέρνουν τη σκόνη και τον καυτό ήλιο της Αμερικάνικης ερήμου στο The American Sessions, ένα καινούριο festival που δείχνει αρκετά φιλόδοξο. Ας τα πάρουμε όμως απο την αρχή…
Aνταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Sounds Like Barley: Μία μπάντα σχετικά καινούρια που κινείται σε Desert Americana ύφος παρόμοιο με αυτό των Calexico, Handsome Family και λοιπών συγγενών. Ακόμη και η διασκευή τους στο μουσικό θέμα της ταινίας “The Godfather” του Nino Rota προσαρμόστηκε επιτυχώς στο ύφος τους. Αν σας ψήνει αυτό το ύφος αξίζει να τσεκάρετε το ομώνυμο EP τους που κυκλοφορεί σε βινύλιο (με παραγωγή απο τον πρώην κιθαρίστα των Last Drive και Earthbound, Θάνο Αμοργινό).
Είχα αρκετό καιρό να δω live τους Penny Dreadful και μπορώ να πω οτι με αυτή τους την εμφάνιση με εντυπωσίασαν. Με καινούργιο κιθαρίστα οι Penny Dreadful εστίασαν λιγότερο στο προπέρσινο “Dedwood” και εστίασαν στα καινούρια τους τραγούδια που έχουν αρκετό ενδιαφέρον. Βλέποντας τους σε εκείνη την εμφάνιση παρατήρησα με μεγάλη μου χαρά πώς γίνονται όλο και καλύτεροι επί σκηνής και η βελτίωση θα φανεί σίγουρα και στην επόμενη δισκογραφική τους δουλειά όταν με το καλό βγει.
“Ενα τραγούδι για τις βάρκες τους”. Με αυτή τη κουβέντα και το “The Boat” ξεκίνησε η εμφάνιση των Dustbowl. Μέσα σε μία ώρα η μπάντα παρουσίασε επί σκηνής ολόκληρο το επερχόμενο “The Great Fandago” (με εξαίρεση το “Harvest & Remains”) χωρίς καμία αναφορά στο παρελθόν τους. Αν και η μικρή σκηνή του six d.o.g.s έδειχνε να τους περιορίζει (είναι και 6 άτομα άλλωστε) δέν έδειχναν να επηρεάζονται ιδιαίτερα και μετέδωσαν στον κόσμο που είχε γεμίσει το venue μία μαγική ατμόσφαιρα που σε ταξίδευε σε μία άλλη εποχή τόσο μακριά αλλά και ταυτόχρονα τόσο κοντά στη σημερινή. Το φινάλε ήρθε με το “Don’t Let The Fascists Drag You Down” και ένα encore με “Bread & Soil”.
Συνολικά η προσπάθεια μέτρησε και ευτυχώς είχε και την απήχηση που της αξίζει. Ας ελπίσουμε οτι και στο μέλλον θα δούμε κάτι παρόμοιο.