Οι Dustbowl εμφανίζονται το Σάββατο 31 Μαΐου στο Tin Pan Alley για να παρουσιάσουν το νέο τους single «Suicide Avenue / Winter’s Almost Gone» μαζί με ένα special revival show αφιερωμένο στο θρυλικό “Goin’ Down” album. Με αυτή την αφορμή ο Γιώργος Χούλλης μίλησε με τον T – Nick (κιθάρα) για τους Dustbowl, τον Johnny Cash και όχι μόνο…
Γειά σου Nick! Πρίν ξεκινήσουμε θέλω να μου δώσεις ένα σύντομο βιογραφικό καθώς και το σημερινό line up των Dustbowl.
Γεια σου Γιώργο. Οι Dustbowl δημιουργήθηκαν τον Μάιο του 2006. Διαλέξαμε το όνομα αυτό, ένα όνομα φορτωμένο με την δυστυχία των φτωχών ανθρώπων κατά την διάρκεια της οικονομικής ύφεσης, γιατί θέλαμε να διαχωριστούμε από την τόσο αντιπαθητική σε εμάς κουλτούρα [;] των cowboys, εντάσσοντας συγχρόνως την μουσική μας στην ιστορική θεματολογία και την παραδοξότητα της αμερικάνικης μουσικής παράδοσης. Αργότερα μετά από αμέτρητα gigs και με το Goin’ Down [είχε προηγηθεί το Troublebound & Lonesome] θα κατακτούσαμε μια δική μας μουσική ταυτότητα με ένα πιο σύγχρονο alt. country – rock πρόσημο.
Το αρχικό σχήμα περιλάμβανε τους Big George – Vocals, Lydia – Bass, τον DD Dynamite [Vocals & Guitar. Αποχώρησε το 2010] και τον θρυλικό Shoeshine Boy [Drums]. To 2008 προστέθηκε ο John Hardy [pedal steel & guitar], τώρα ο Μακης Δρεμέτσικας των Western Ramblers [Guitar, Vocals] και η Ειρήνη Δημοπούλου [Vocals].
Εχετε ένα καινούργιο single μίλησε μας γι’αυτό.Που μπορεί κάποιος να το ακούσει;
Ναι, είναιτο Suicide Avenue / Winter’s Almost Gone. Ένα τραγούδι για το ταξικό πρόσημο της ύπαρξης, το οποίο αφιερώνουμε στην πόλη μας την Αθήνα και ένα για τον χρόνο που φέρνει τα πράγματα που θα περάσουν και θα φύγουν. Είναι 2 τραγούδια που συνεχίζουν την παράδοση του Goin’ Down και ανυπομονούμε να τα παίξουμε και να τα «συνδέσουμε» live με αυτό.
Το single κυκλοφόρησε πρόσφατα στο thedustbowl.bandcamp.com καθώς και στις ψηφιακές πλατφόρμες [iTunes, Spotify, Cd Baby κλπ]
Το επόμενο διάστημα θα είναι διαθέσιμο και σαν cd single, στα local δισκοπωλεία αρχικά. Επίσης μπορεί να το ακούσει κάποιος στο you tube. Πιστεύω πως η «αμεσότητα», η εύκολη προσβασιμότητα, το streaming και η φθηνή ή δωρεάν διάθεση της μουσικής είναι το μέλλον της underground κοινότητας.
Υπάρχει περίπτωση να βγεί σε βινύλιο;
Παίζει και αυτό…θα δούμε! Μπορεί ναι μπορεί και όχι!!!
Αμα προσθέσουμε και τα session μέλη είσαστε περίπου 6-7 άτομα. Πόσο δύσκολο είναι να δέσει μία μπάντα με τόσα μέλη;
7 άτομα τώρα μαζί με την Ειρήνη και τον Μάκη. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ αν είναι δύσκολο ή εύκολο….ούτε το είχαμε προγραμματίσει αλλά «βγήκε» από μόνο του.
Π.χ. Η Ειρήνη έχει πάρει τα κομμάτια μας και τα έχει κάνει δικά της στο βαθμό που πιστεύω πως τα τραγούδια μας ακούγονται καλύτερα και από το δίσκο. Τους θεωρούμε ισότιμους «Dust Bowl Refugees». Δεν σου κρύβω πως αισθάνομαι ότι η μπάντα έχει αποχαιρετήσει τον «πρώτο πυρήνα» εδώ και χρόνια και λειτουργεί περισσότερο σαν μουσική κολεκτίβα όπου μπορούν να ενταχθούν και άλλοι μουσικοί.
Πριν 2-3 μήνες εμφανιστήκατε στο Mέγαρο Mουσικής για μία συναυλία φόρο τιμής στον Johnny Cash. Επειδή ο συγκεκριμένος χώρος δεν φιλοξενεί συχνά μπάντες απο το rock και τα παρακλάδια του, πόσο διαφορετική ήταν για εσάς η εμπειρία;
Σωστότερα: «δεν έχει φιλοξενήσει ποτέ μπάντες από το rock και τα παρακλάδια του…» εκτός από μια συναυλία του Elvis Costello αν θυμάμαι καλά…
Κοίταξε ήταν μια καταπληκτική βραδιά και όχι λόγω της ακουστικής του χώρου ή λόγω του hype που έγινε, αλλά λόγω του ότι ήταν πολλοί φίλοι, που μαζί με εμάς, μεταμόρφωσαν την αίθουσα σε κάτι άλλο διαφορετικό και αυτό το νοιώσαμε και την ώρα που παίζαμε αλλά πέρασε και στους υπόλοιπους θεατές.
Πως και επιλέξατε συγκεκριμένα τον Johnny Cash;
Ο Johnny Cash είναι μια από τις κυριότερες επιρροές μας και μέσα από τα τραγούδια που έγραψε ή ερμήνευσε μας δόθηκε η ευκαιρία να «περάσουμε» και άλλες roots αναφορές κάτι που μας άρεσε πολύ.
Επί ευκαιρία να πω πως, παρ’ όλο που είχαμε κάποιες πολύ καλές προτάσεις, δεν θα ξανακάνουμε ποτέ κάποιο J. Cash Show! Αυτό ήταν ξαναγυρνάμε πίσω…
Το είδος που παίζετε δεν είναι και πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα. Δεν νιώθεις να σας περιορίζει λίγο αυτό;
Αυτό είναι αλήθεια αλλά από την άλλη αυτό που κάνουμε αποτελεί την πλατφόρμα που χρησιμοποιούμε για να γράφουμε τραγούδια, την πλατφόρμα που μας επιτρέπει να παίζουμε τα όργανά μας όπως θέλουμε και που κάποιες στιγμές μας κάνει να αισθανόμαστε ιδιαίτεροι! Είναι και πολύ πιο rock ότι φαίνεται!
Υπάρχει μια στερεότυπη αντίληψη που λέει οτι ο Έλληνας δεν μπορεί να παίζει americana μουσική όπως δεν μπορεί για παράδειγμα ένας Αμερικανός να παίξει ρεμπέτικα λόγω διαφορετικής κουλτούρας και πραγματικότητας. Τι απαντάς εσύ σε αυτό;
Αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό για τους ανα τον κόσμο «πιουρίστες» [sic] που προσπαθούν με περίσσιο και ανούσιο «σεβασμό» να αναπαράγουν μουσικές και βιώματα που «δεν έχουν» ή που σε περίπτωση που έχουν τις τεχνικές ικανότητες η μουσική τους δεν αφορά τους ανθρώπους τους οποίους απευθύνονται, τους ανθρώπους που ζουν μαζί, δεν έχει υπόσταση στον χώρο και συνεπώς λόγο ύπαρξης!
Π.χ. εγώ δεν μπορώ να ακούσω ελληνικά [!!!] blues…ούτε καν «λευκά» blues!!!
Οι αδόκιμοι κατά τα άλλα όροι americana ή alt. country εμπεριέχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορούν να εντάξουν και άλλους ήχους.
Στην περίπτωση των Dustbowl έχω να πω πως δεν είμαστε ένα Country συγκρότημα και όποιος έρθει στο «Suicide Avenue Show» για να ακούσει «παλιά καλή country» θα απογοητευθεί πολύ!
31/5 εμφανίζεστε live. Δώσε μας λίγες πληροφορίες.
Το «Suicide Avenue Show» θα γίνει στο Tin Pan Alley [Τουρναβίτου 6, Πλατεία Ασωμάτων], το Σάββατο 31 Μαϊου, στις 10 ακριβώς!!!
Πρόκειται για την παρουσίαση του νέου μας single: Suicide Avenue / Winter’s Almost Gone μαζί με μια διαφορετική προσέγγιση του Goin’ Down [θα παιχτεί όλο!].
Θέλουμε κάθε εμφάνισή μας να είναι κάτι σαν project…να έχουμε κάτι νέο να δώσουμε. Το SuicideAvenueShowείναι στην ουσία η επαναπροσέγγιση όλης της μουσικής μας με την Ειρήνη στα φωνητικά.
Άλλα μελλοντικά σχέδια;
Το καλοκαίρι θα παίξουμε σε κάποια φεστιβάλ [Jailbreak Run 12 Ιούλιου – Λίμνη Πλαστήρα, Keep The Spirit Alive 26 Ιουλίου – Ιεράπετρα / Κρήτη].
Όλα τα gigsθα έχουν την υφή του SuicideAvenueShow!
Το κυριότερο είναι ότι τη νέα σεζόν θα ηχογραφήσουμε τα νέα μας τραγούδια με την Ειρήνη στα φωνητικά!
Υπάρχουν καθόλου κινήσεις για εξωτερικό;
Κάτι υπάρχει αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως είναι κάτι σοβαρό. Τουλάχιστον όχι ακόμα…
Nick τώρα θέλω να μιλήσουμε για μία άλλη μπάντα που συμμετέχεις, αναφέρομαι στους Thee Holy Strangers. Μιας και απ’οσο καταλαβαίνω δεν έχετε ξαναμιλήσει γι’αυτούς. Πως ξεκίνησε η όλη φάση;
The Magic Bunch!!! Δεν το έχω πει στα άλλα τα παιδιά…αλλά όταν παίζω μαζί τους μου έρχονται εικόνες. Οι «strangers» είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Είναι ένα rock / καλειδοσκοπικό déjà vu! Κανονικά θα έπρεπε να ζητάω κάτι από τον κάθε ένα σε κάθε πρόβα….ένα αυτόγραφο ή κάτι σαν memorabilia…
Το όλο «holy» θέμα ξεκίνησε στην αρχή από τον Alex και εμένα. Συζητάγαμε για παλιούς δίσκους και παίζαμε ενίοτε. Σιγά σιγά ήρθαν και τα άλλα παιδιά, κάναμε το single Fiery Road / Trouble on Trouble με το Fractal και έπεται συνέχεια…
Είσαστε ικανοποιημένοι από την απήχηση των 2 συναυλιών σας;
Αρκετά θα έλεγα. «Δέσαμε» μέσα από αυτές και καταφέραμε να περάσουμε τον ήχο μας στο stage. Ότι πιο δύσκολο για μια νέα μπάντα. Το κυριότερο όμως είναι το feedbackπου πήραμε από το κοινό.
Τι σκέφτεστε να κάνετε στη πορεία [για Thee Holy Strangers];
Το καλοκαίρι θα παίξουμε στο Jailbreak Run [11 Ιούλιου – Λίμνη Πλαστήρα] με τους…Dustbowl!!!
Σε αυτό που δίνουμε έμφαση είναι το υλικό για το πρώτο μας άλμπουμ, το οποίο ήδη έχουμε ετοιμάσει και θα ηχογραφήσουμε την νέα σεζόν. Ένα υλικό που θα αποτελεί την βάση των live εμφανίσεών μας.
Κατα καιρούς έσυ και ο Alex K. έχετε δώσει συναυλίες μόνοι σας. Ποιaαπιστεύεις η διαφορά απο τους Thee Holy Strangers; Μια πιo minimal εκδοχή τους μήπως;
Όχι…αυτό που κάνουμε με τον Alex έχει δύο παραμέτρους.
Το fun στοιχείο. Δηλ. παίζουμε τραγούδια που μας αρέσουν, με ανθρώπους που μας αρέσουν και περνάμε καλά.
Το κυριότερο, κάτι που έχει έρθει αναπόφευκτα είναι το ότι εντάσσουμε τους εαυτούς μας αλληλέγγυους σε ένα ευρύτερο χώρο. Στην ουσία δεν κάνουμε τίποτα το πολύ σπουδαίο αλλά προσπαθούμε να είμαστε εκεί που μας χρειάζονται. Πράγμα πολύ μικρό αλλά είναι ότι μπορούμε να δώσουμε…προς το παρόν τουλάχιστον…
Λοιπόν Nick αυτά απο μένα.Ευχαριστώ για τη συνέντευξη και καλή τύχη σας εύχομαι!
Εγώ ευχαριστώ!