Ευτυχώς έχει γίνει τόσο σύνηθες τα τελευταία χρονιά το φαινόμενο να βλέπουμε live συγκροτήματα στα μέρη μας τα οποία είναι στην ακμή και την άνοδο της καριέρας τους, που αναγκαστικά πια δημιουργούμε διάφορες και ίσως παράλογα υψηλές απαιτήσεις από τους καλλιτέχνες που έρχονται. Κάπως έτσι έγινε και με το live των Dum Dum Girls, τις προάλλες, στο Αn Club. Ένα σχετικά καινούριο all female συγκρότημα (5 χρόνια περίπου υφίστανται) από το Los Angeles, με ούτε σαράντα τραγούδια στο ενεργητικό τους και λίγο πριν κυκλοφορήσουν τον τρίτο τους δίσκο εμφανίστηκαν στο μικρο αγαπημένο μαγαζί της οδού Σολωμού.
Ανταπόκριση: Κώστας Βαχάρης / Φωτογραφίες: Ειρήνη Χατζηχαραλάμπους
Οι προσδοκίες μου, ως προς την προσέλευση του κοινού, φτάνοντας στον χώρο λίγο πριν τις δέκα πραγματικά και ευτυχώς καταβαραθρώθηκαν. Η αλήθεια είναι ότι λόγω του περιορισμένου βεληνεκούς της μπάντας περίμενα πολύ λιγότερο κόσμο από αυτόν που αντίκρισα τελικά. Το Αn σχεδόν γεμάτο και συνέχιζε σταδιακά να φουλάρει. Στη σκηνή ήταν ήδη οι συμπατριώτες μας The Velvoids με τις δύο κιθάρες τους, τα ντραμς τους και τα random εφε τους προσφέροντας μας ένα garage, rock n’ roll αλλά και έντονα noise και βρώμικο σετ για ορεκτικό. Το σετ τους, βασισμένο σε δίκες τους συνθέσεις κράτησε περίπου μισή ωρα και η αποστολή τους να ζεστάνουν το κοινό ηταν επιτυχημένη. Δυνατή μπάντα αξίζει να τους δείτε κάπου αν σας τύχει ή άπλα το επιλέξετε.
Χρειάστηκε να αναμένουμε αρκετή ώρα (πάνω από μίση), για να εμφανιστεί το κυρίως πιάτο, οι Dum Dum Girls. Το ρολόι έδειχνε έντεκα όταν και βγήκαν τα τέσσερα Dum Dum κορίτσια μαζί με ένα Dum Dum αγόρι (session κιθαρίστας μου φάνηκε και αυτό μάλλον ήταν) στην σκηνή παίζοντας το “Bedroom Eyes”. Περίεργη επιλογή τραγουδιού για την έναρξη, μιας και θεωρείται από τις επιτυχίες τους. Ο ήχος ήταν αρκετά καλός για τα δεδομένα του χώρου και τραγούδι με τραγούδι βελτιωνόταν. Στα πρώτα κομμάτια υπήρχε ένα θέμα συνεννόησης μεταξύ των μουσικών, όπου οι μισοί ξεκινούσαν να παίζουν διαφορετικά τραγούδια από ότι οι άλλοι μισοί (δουλεμένα πράγματα!). Γεγονός που διασκέδασε το συγκρότημα αλλά και το κοινό του. Δυστυχώς, δεν κατάφερα να συγκρατήσω συγκεκριμένο setlist αλλά μπορώ να σας παραθέσω κάποια από τα κομμάτια που ακούστηκαν όπως, “Mine Tonight”, “He gets me high”, “I got nothing”, “Seasons in Hell”, “Lord Knows” ενώ μας παρουσίασαν και κάποια τραγούδια από τον επερχόμενο δίσκο τους , “In the wake of you” και “Rimbaud eyes”.
Συνολικά έπαιξαν μόλις μια ώρα μαζί με το encore τους και χωρίς εκείνη την τέλεια διασκευή στο “There is a light that never goes out” των Smiths. Διασκευή που από όσο είχα διαβάσει έπαιζαν στα περισσότερα live τους και σίγουρα είχε βρεθεί πολύς κόσμος στο Αn να την απολαύσει. Με λίγα λόγια, η εμφάνιση των Dum Dum Girls κρίνεται ως αρκετά ικανοποιητική με μοναδικό της ψεγάδι το λίγο της διάρκειάς της. Ίσως η επόμενη τους εδώ να είναι πληρέστερη. Καταλαβαίνω ότι η μουσική των κοριτσιών δεν προσφέρεται για πολύωρες ακροάσεις ούτε και ο όγκος της δισκογραφίας τους βεβαία, αλλά μια ώρα για headline σε δικιά σου συναυλία (που δεν είναι μέρος φεστιβάλ εννοώ) είναι ελάχιστη.