Dub Trio – Αθήνα: 3-0. Για να μην πούμε IV. Το περίεργο μ’ αυτούς τους τύπους απ’ το Μπρούκλιν είναι ότι έχουν επινοήσει ένα δικό τους μουσικό είδος, που καθιστά αδύνατον να τους κατηγοριοποιήσεις. Είναι dub; Είναι Metal; Είναι post-κάτι; Ή απλά παιχταράδες που βγάζουν το άχτι τους και τις εμμονές τους όταν δεν λειτουργούν ως session studio/live μουσικοί για μερικά απ’ τα μεγαλύτερα ονόματα της hip hop/pop πιάτσας; Το σίγουρο είναι πως από όποια μεριά και να το δει κανείς, σε ένα live των Dub Trio θα περάσεις καλά, και αν είσαι και μουσικός, ίσως δακρύσεις και λίγο…
Aνταπόκριση: Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγιάννη (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Το βράδυ Κυριακής λοιπόν, με λίγη βροχούλα ανίκανη να σου χαλάσει το βράδυ, αρκετός κόσμος βρέθηκε στο Six D.O.G.S. Λίγο πριν τις 10, οι Bombing the Avenue, ανέβηκαν στην σκηνή, και κέρδισαν της εντυπώσεις. Grunge/stoner με ύπουλα ψυχεδελικά έως και Metal περάσματα, βγαλμένο από τα τέλη των 90’s, με δυνατά φωνητικά στα χνάρια των πρώιμων Helmet. Μετά από ένα μισάωρο αξιοπρεπέστατης και καλοδουλεμένης εμφάνισης χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, η διασκευή στο “Feel good hit of the Summer” των QOTSA, ήρθε και έδεσε. Το πήραν, το έκαναν ‘’δικό τους’’ και το έδωσαν στον κύριο Josh Homme να το φάει. Απ’ τις ελάχιστες φορές που μια διασκευή αξίζει τον κόπο. Λίγο παραδίπλα, ο Joe Tomino των Dub Trio, χάζευε τον 15χρονο ντράμερ τους, για τον οποίο δήλωσε εντυπωσιασμένος.
Μετά τις απαραίτητες αλλαγές στην σκηνή, ήρθε η σειρά των Αμερικανών να αναλάβουν την ψυχαγωγία μας. Το μόνο που χρειάστηκε να κάνουν για να καθηλώσουν τον κόσμο, ήταν απλώς να ανέβουν στην σκηνή. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα ήταν απλώς επιστήμη. Καθηλωτικά riffs, μπασογραμμές και dub breakdowns ικανά να προκαλέσουν στομαχικές διαταραχές από την ένταση, και ένας drummer με τεχνική κατάρτιση που δεν σταματάς να χαζεύεις. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι δίνουν βάση σε όλες τις λεπτομέρειες που συναντάς στην δισκογραφία τους. Απ’ το παραμικρό ‘’τράβηγμα ‘’ στην κιθάρα, έως τα dub effects στα τύμπανα, τα οποία προσαρμόζουν οι ίδιοι μέσω pads ζωντανά επί σκηνής. Έχοντας γνώριμο το εντυπωσιακό τους mashup μουσικό σύμπαν από τις δύο προηγούμενες εμφανίσεις τους, πλέον ‘’κολλάς’’ με τις λεπτομέρειες.
Παρατηρώντας τους λοιπόν επί το έργο, ανακαλύπτεις ότι οι Dub Trio, είναι μια άκρως επαγγελματική μπάντα που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Εκτελεί με μαθηματική ακρίβεια, προσαρμόζοντας τον ήχο της σε οποιοδήποτε χώρο, καταρρίπτοντας τον μύθο που θέλει το εκάστοτε venue να φταίει πάντα για το κακό ηχητικό αποτέλεσμα μιας μπάντας. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάποια highlights από την βραδιά, τα ‘’Not for Nothing’’, ‘’Felicitation’’, και η ψυχεδελική version του ‘’Respite’’, είχαν την τιμητική τους κρίνοντας απ’ την αντίδραση του κόσμου. Απ’ την άλλη, ο καθένας έχει σίγουρα να ξεχωρίσει αμέτρητες διαφορετικές στιγμές, από ένα live που δεν ‘’κρέμασε’’ ποτέ. Πραγματικά, οι Dub trio κερδίζουν πάντα. Ασχέτως για το αν σε συναρπάζει η μουσική τους ή όχι, είναι από τα group ‘’μπούσουλας’’ για το τι σημαίνει live performance. Επίπεδο, που πολλοί μπορεί να καταφέρνουν να αποδώσουν στο studio, αλλά ελάχιστοι ζωντανά.