Παλαιωμένος από hip-hop ο ρυθμός του album που με τα κατάλληλα εργαλεία, προγράμματα και ορχηστρικά σημεία καταφέρνει στο σύνολό του να δένει γερά. Ιδιόμορφος και όχι τόσο χορευτικός, βασισμένος σε expert – ιονισμούς, ο Josh Davis σπεύδει σε master class digital παράδοξους σχεδιασμούς, συνεργασίες και συνδυασμούς.
Intro με κραυγή στο μελωδικό κατά τ’ άλλα ομώνυμο του δίσκου “The Mountain Will Fall”. Μπάσο και κιθάρες που σε απογειώνουν με το“Nobody Speak” και το ταξίδι ξεκινά. Απλά δώστε προσοχή. Το mixing από γνώριμους ήχους σε αφηρημένους, rap, samples και πολλαπλά beat. “Bergschrund” το συν στις απολαβές. Διαστημικό το φαινόμενο – τριπάκι “Depth Charge”, κυματώδες το “Ashes To Oceans” με την τρομπέτα να jazz-εύει το πιάνο. Αιθέριο και αναπάντεχο το γυναικείο μουρμουρητό κατά το “Pitter Patter”. Για τα λοιπά δύσπεπτος αν και αντανακλαστικός και όσο σκοτεινός αντέχει σε ένα “Ghost Town” gangsta όνειρο όπου σέρνεται σε μία animation war zone. “Suicide Pact” με κιθάρες να συμπληρώνουν την παραμόρφωση της φωνής αλλά και να μπλουζάρουν με repeat για το τέλος της μυστήριας αυτής ακρόασης.
Το “Mambo” λίγο άκυρο, no?