Η εγχώρια σκηνή δεν παύει να μας εκπλήσσει θετικά τα τελευταία χρόνια με νέες μπάντες και αξιόλογες δουλειές. Άλλη μια τέτοια είναι το “Spill the Dirt” των Diesel Cindy των οποίων να μέλη έχουν βιογραφικό σε μπάντες όπως οι One Man Drop, Vibratore Bizarro, Delightful, The Same River και Headquake.
Από το ξεκίνημά του κιόλας ο δίσκος “βρωμάει” 90’s με το “Sons of Nothing” που ακούγεται έντονα επηρεασμένο από Sonic Youth και που δίνει πάσα στο “Angels” με το ανελέητο fuzzάρισμα και κοπάνημα. Αρκετές είναι και οι αναφορές στην garage σκηνή με μπάντες όπως οι Wipers (ειδικά στο “No Truth, No End”), αλλά και σε πιο σύγχρονες όπως οι Queens of The Stone Age με το “Chieftains” και το ομότιτλο του δίσκου που θυμίζουν αρκετά τον Josh Homme και την παρέα του. Το “The Walk” που έρχεται στο τέλος είναι το πιο αργό του δίσκου, έχοντας ωστόσο τις θορυβώδεις κιθάρες μαζί με έναν αργόσυρτο ρυθμό στα τύμπανα.
Χωρίς να περιοριστούν στο βάρος του παρελθόντος τους οι Diesel Cindy μας παραδίδουν ένα ντεμπούτο υποδειγματικό από άποψη συνθέσεων, παραγωγής, layout κλπ. Ακούγεται μόνο δυνατά και προτείνεται η κατανάλωση μπύρας κατά την ακρόαση του για ακόμη περισσότερη ευχαρίστηση. Σίγουρα το υλικό του δίσκου θα βγαίνει ακόμη πιο δυνατό επί σκηνής.
