Όταν οι Disturbed σταμάτησαν για κάποιο διάστημα, υπήρχε το ερώτημα αν θα ήταν ένα σύντομο διάλειμμα για τα μέλη ωστέ να απολαύσουν κάποιο χρόνο μακριά από τη μπάντα ή αν θα ήταν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ωστέ να ακολουθήσει ο καθένας άλλη πορεία με άλλα σχέδια. Πήραμε την απάντησή μας, όταν ο David Draiman ανακοίνωσε ένα νέο, με industrial επιρροές project που ονομάζεται Device.
O Draiman υποστήριζε ότι αυτό το album θα ήταν ακόμα πιο industrial από τη δουλειά του με τους Disturbed και τελικά ήταν απόλυτα σωστός. Μεγάλο μέρος του ομότιτλου δίσκου ντεμπούτου της μπάντας εμφανίζει industrial στοιχεία, με τον Draiman και τον συν-ιδρυτή του Geno Lenardo να χώνουν πολλά ηλεκτρονικά εφέ, διατηρώντας παράλληλα τα κλασικά, Disturbed-like στοιχεία για τους παλιούς οπαδούς του Draiman.
Το ξεκίνημα του άλμπουμ είναι δυναμικό με το “You Think You Know”, το οποίο θα έλεγα πως είναι διασταύρωση ήχου Disturbed με λίγη επιρροή από Nine Inch Nails και είναι και ένα από τα διαμάντια του άλμπουμ με στίχους που βρίσκουν απήχηση τόσο στη σημερινή πολιτική και στη κοινωνία όσο και στον έρωτα.
Για τους fans του Draiman επί Disturbed το “Penance” θα έλεγα πως πλησιάζει περισσότερο στον ήχο των Disturbed. Το τραγούδι ναι μεν έχει το ηλεκτρονικό backing, αλλά μπλέκονται και τα ρυθμικά της κιθάρας με τα drums και συν τις ζωώδεις κραυγές (που συνηθίζε o Draiman) και βγάζει και σε αυτό το κομμάτι, μας πάει πίσω στα παλιά του project. Ακολουθεί το “Vilify”, ένα από τα ισχυρότερα κομμάτια στο album και μια σωστή επιλογή για την ανάδειξη της νέας δουλειάς. Το κομμάτι τονίζει την φωνητική επιδεξιότητα του Draiman και είναι το τέλειο μείγμα του τι έχει ήδη κάνει και τι προσπαθεί να επιτύχει με τη νέα του μπάντα.
Εκτός από την φήμη του Draiman ως μέλος των Disturbed, μέρος της διαφημιστικής εκστρατείας, είναι η εντυπωσιακή λίστα καλεσμένων στο δίσκο. Μία από τις σημαντικότερες στιγμές έρχεται όταν ο Draiman ενώνεται με τον Glenn Hughes, από Deep Purple για το κομμάτι “Through It All”, το οποίο φαίνεται σαν μια κλασική μπαλάντα που την έκαναν λίγο πιο rock, αλλά εξακολουθεί να μεταφέρει το κατάλληλο συναισθημα στον ακροατή. Το “Out of Line”, είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι με τον Serj Tankian και τον Draiman να ανταλλάζουν, με τα απίστευτα φωνητικά και των δύο, σχόλια για τη κοσμοθεωρία του σήμερα και τι πρέπει να γίνει για να αγγίξουμε την τελειότητα και με τον Geezer Butler στο μπάσο να βάζει κι αυτός λίγο από την τέχνη του για το καλό.
Και υπάρχει ακόμα και το cover των Device, του κλασικού “Close Μy Εyes Forever” από Ozzy Osbourne/ Lita Ford το οποίο χαρακτηρίζεται από τα φωνητικά τόσο του Draiman όσο και της special καλεσμένης του Lzzy Hale. Aλλά η μεταφορά μίας power μπαλάντας του ’80 σε ηλεκτρονικό metal κομμάτι μπορεί να έχει πολλές ενστάσεις και να βρει εμπόδια η αποδοχή του αλλά όπως και να έχει, εγω δηλώνω πως μου άρεσε. Σίγουρα δε συγκρίνονται αλλά ήταν μια καλή προσπάθεια αναβίωσης κάτι παλιού, καλού στα δεδομένα της σημερινής εποχής. Και το “Opinion” και το “Haze”, κομμάτια με Tom Morello και τον M. Shadows από Avenged Sevenfold είναι σεβαστά και όμορφα, αλλά σίγουρα περίμενα περισσότερα από τέτοιες συνεργασίες καθώς τα standards ήταν πιο υψηλά. Άλλωστε, είναι και κατάρα και ευχή να ακούγεται το όνομα της συνεργασίας από πριν γιατί ο fan θα κάνει κάποια σχέδια για το πως θα είναι η δουλειά και έρχεται η απογοήτευση ή η επιβεβαίωση μετά. Αυτό συμβαίνει πάντα.
Η ουσία είναι ότι το καλύτερο υλικό από Device φαίνεται σε κομμάτια κυρίως που είναι guest-free. Χωρίς καλεσμένους, μόνο η μπάντα, με τον δικό τους ήχο να μας δείξει τι θα δώσει στο μέλλον. Ως καλλιτέχνης, ο Draiman αξίζει σεβασμό γιατί προσπαθεί και πετυχαίνει να δρα γρήγορα με νέα project, προσπαθεί κάθε φορά να διευρύνει τους ορίζοντές του και το ντεμπούτο των Device παρέχει σίγουρα ένα γερό θεμέλιο για τις μελλοντικές ηχογραφήσεις της μπάντας…
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good: Σχεδόν όλο το album
The Bad: Ίσως να περίμενα λίγο καλύτερα τα “Opinion” και “Haze”
Βαθμολογία: 4 / 5
[/stextbox]