Ο Γιάννης Συμβώνης και ο Θεόφιλος από τους Descending βρήκαν το χρόνο και μίλησαν στην Αναστασία Παπαδάκη και το Rockin’Athens.gr. Η μπάντα τους, η ελληνική σκηνή και το Rockwave Festival, ήταν μερικά από τα ερωτήματα που έπεσαν στο τραπέζι.
Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που επιστρέψατε από την Ευρωπαϊκή περιοδία με τους Septic Flesh. Λίγα λόγια για αυτή την εμπειρία;
Jon: Φοβερή εμπειρία! Η περιοδεία ήταν πολύ πετυχημένη. Γνωρίσαμε και μας γνώρισε πολύς κόσμος. Επιτέλους βλέπουμε ότι η Ελλάδα έχει αρχίσει να αποκαθιστά το όνομά της στο εξωτερικό, το οποίο τόσα χρόνια ήταν κάτω από ένα ερωτηματικό. Ακόμα θέλει πολλή δουλειά, αλλά βλέπουμε ότι ο κόσμος αγγαλιάζει πραγματικά τις ελληνικές μπάντες.
Yπάρχουν διαφορές στον τρόπο που σας αντιμετωπίζει το κοινό του εξωτερικού με αυτό της χώρας μας;
Jon: Ναι, υπάρχει διαφορά. Ακόμα κι εδώ θέλει δουλειά το πράγμα για να αποδεχτούν μια μπάντα χωρίς προκατάληψη. Βέβαια δεν το συζητάμε ότι υπάρχει φοβερή διαφορά σε σχέση με το παλαιότερα χρόνια και τις ελληνικές μπάντες.
Έχετε οργώσει τις σκηνές του εξωτερικού από νωρίς, αν σκεφτούμε οτι είστε ενεργοί από το 2007. Τελικά είναι εύκολο ή δύσκολο για μια πάντα να “σπάσει” τα εγχώρια σύνορα; Τι χρειάζεται κατά τη γνώμη σας;
Theo: Δεν είναι τόσο η δυσκολία, όσο η αποφασιστικότητα και η επιμονή στο να κυνηγήσεις το “όνειρο”. Ευτυχώς τα σύνορα κατάφεραν να ανοίξουν και τους δρόμους για εμάς τους νεότερους. Αυτό που χρειάζεται είναι μια πίστη στο όραμα και συνεχή δουλειά και όλα τα άλλα έρχονται.
Έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια από την κυκλοφορία του “Νew Death Celebrity”. Υπάρχει στα σκαριά καινούριο υλικό; Και αν ναι, πότε να το περιμένουμε;
Jon: Ναι, έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε καινούριο υλικό, αλλά ακόμα είναι νωρίς για να ξέρουμε το πότε θα κυκλοφορήσει μιας και δεν εξαρτάται μόνο από εμάς.
Υπήρξε αλλαγή στο line up, και πιο συγκεκριμένα στη θέση του κιθαρίστα. O Constantine έφυγε, ο Πάνος Σπανός ήρθε. Πως είναι η συνεργασία σας;
Theo: Μέχρι στιγμής όλα πηγαίνουν πολύ καλά. Δεν είναι στο βασικό line up της μπάντας, παραμείναμε οι υπόλοιποι τέσσερις, αλλά χρειαζόμασταν έναν μουσικό για το tour και για τα lives, οπότε σκεφτήκαμε πως το κατάλληλο session member για την μπάντα θα ήταν ο Πάνος, μιας και είναι έμπειρος και πάνω απ’ όλα τα πάμε όλοι πολύ καλά μαζί τους και σε προσωπικό επίπεδο. Δε μας νοιάζει μόνο να είναι καλός μουσικός ο άλλος, όσο το vibe του μέσα στη μπάντα να λειτουργεί θετικά.
Έχετε μοιραστεί τη σκηνή με ουκ ολίγα ονόματα, όπως οι Heaven & Hell, οι Lamb Of God και οι Gojira. Σκεφτείτε λοιπόν πως συμμετέχετε σ’ενα festival. Ποιο θα ήταν το ιδανικό line up για εσάς;
Theo: Δύσκολη ερώτηση! Είναι πάρα πολλές, μιας και όλοι στην μπάντα έχουμε διαφορετικά ακούσματα, αλλά σίγουρα θα ήταν συγκροτήματα με τα οποία μεγαλώσαμε.
Πως βλέπετε την εγχώρια μουσική σκηνή;
Jon: Σε πολύ καλή μοίρα σε σχέση με παλαιότερα. Έχει αρχίσει να δημιουργείται πυρήνας, που μάλιστα σιγά σιγά ανοίγεται όλο και περισσότερο προς το εξωτερικό. Η ελληνική σκηνή διανύει την καλύτερη περίοδό της. Το επίπεδο έχει ανέβει. Πλέον οι περισσότερες μπάντες παίζουν πολύ καλά, έχουν καλές παραγωγές και το αντιμετωπίζουν τελείως διαφορετικά από άλλα χρόνια.
Μιας και οι καλλιτεχνικές σας ανησυχίες δεν σταματούν στη μουσική, θα ήθελα να ρωτήσω τον καθένα σας ξεχωριστά κάποια πράγματα για τη δική του τέχνη. Θεόφιλε, ως tattoo artist, πιστεύεις πως το μελάνι πλέον είναι μόδα ή τρόπος έκφρασης; Και τι σε ώθησε να ασχοληθείς με αυτό;
Theo: Πάνω απ’ όλα η ζωγραφική! Πάντα μου άρεσε να ζωγραφίζω και γενικά πάντα με τραβούσε και αυτή η μορφή τέχνης και δημιουργίας. Για μερικούς είναι συμβολικό, για άλλους πάλι είναι ένα όμορφο έργο που θα στολίζει το σώμα τους για πάντα… Πλέον δε θα έλεγα όμως ότι είναι μόδα, αλλά ότι έχουν “ξεκολλήσει” λίγο τα μυαλά σε σχέση με παλαιότερα και το αντιμετωπίζουν πια σαν κάτι όμορφο ή και συνηθισμένο και όχι σαν κάτι “κακό” που το κοιτάζεις περίεργα και με στραβό μάτι.
Γιάννη μερικά από τα πιο πετυχημένα video clip που έχω δει είναι δικά σου. Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη σκηνοθεσία; Είναι εύκολο να αποδώσεις σε “σκηνές” τις εικόνες και τα συναισθήματα που σου δημιουργεί ένα τραγούδι;
Jon: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Δεν πήρα κάποια απόφαση κατόπιν ωρίμου σκέψεως, αλλά οδηγήθηκα εδώ τελείως διαισθητικά μέσα από τις καταστάσεις και τα γεγονότα. Ουσιαστικά αυτό που με ενδιέφερε τόσο στη μουσική όσο και αργότερα στην εικόνα είναι η δημιουργία και η υλοποίηση. Είναι μαγικό… Άλλες φορές είναι ευκολότερο, άλλες όχι. Άλλες φορές είναι αρκετά επίπονο, μιας και είναι πολύ “εσωτερική” διαδικασία που απαιτεί αρκετή συγκέντρωση και ειλικρίνια. Όπως και να ‘χει, το να βλέπεις αυτό που είχες στο μυαλό σου αρχικά, να αποτυπώνεται τελικά στο γυαλί, περνώντας μέσα από χίλια κύμματα, σου δίνει τη δύναμη να το κάνεις και να το ξανακάνεις.
Rockwave Festival 2013. Για πείτε…
Jon: Είναι φοβερό το βήμα που δίνεται σε όλες τις μπάντες της ελληνικής σκηνής και πόσο μάλλον στις νεότερες. Ζούμε σε μια εποχή που η δισκογραφία είναι στα τελευταία της, και ειδικά για τα ανερχόμενα συγκροτήματα η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή. Χρειάζεται μεγάλη επένδυση χρόνου και κόπου, χωρίς σίγουρο αντίκρισμα. Οπότε μια ευκαιρία σαν αυτή, είναι, θα έλεγα, μεγάλη υπόθεση, ώστε να ακούσει ο κόσμος όσο γίνεται τη μουσική σου, να σε δει και να έρθεις σε επαφή μαζί του.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Ο επίλογος δικός σας.
Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη! Ανυπομονούμε να σας δούμε όλους στο Rockwave Festival!