Βράδυ Τετάρτης κι ο δρόμος μας έφερε στο Tiki Bar. Αρχικός στόχος: ένα χαλαρό ποτό, το οποίο μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε υπό τη συνοδεία των ατμοσφαιρικών μουσικών δύο εγχώριων συγκροτημάτων που ο χώρος φιλοξενούσε. Παρά τη δυσλειτουργία (ή μάλλον μη-λειτουργία) των ΜΜΜ και της “τσουχτερής” παγωνιάς, αρκετός ήταν ο κόσμος που, προς έκπληξη μου, είχε παρευρεθεί στο Τiki.
Aνταπόκριση: Μαρίλη Κουλολιά / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Στη σκηνη πρώτοι ανέβηκαν οι Drunken Gramophone, μια μπάντα που έχω παρακολουθήσει αρκετά κατά τον τελευταίο χρόνο και της οποίας τις εμφανίσεις πάντα απολαμβάνω. Παρά τις αλλαγές στο line up του συγκροτήματος, με την αποχώρηση της μπασίστριας τους, το υλικό τους αποδόθηκε άριστα και η μουσική δημιουργούσε την αίσθηση μιας ατμόσφαιρας “διαποτισμένης με ουίσκι” υπό τους ρυθμούς των blues rock κομματιών τους. Μας παρουσίασαν τόσο δικές τους δουλειές, με αποκορύφωμα το “Your Love”, όπως και κάποιες διασκευές.
Σειρά είχαν οι Πατρινοί Deadbeat Escapement, με τον ήχο των οποίων πρωτοσυστήθηκα κατά συναυλία των Motorama. Η αλήθεια είναι πως η αρχική εντύπωση που είχα διαμορφώσει για το εν λόγω συγκρότημα, με τους art rock χρωματισμούς του, ήταν σχετικά χλιαρή εώς και αδιάφορη. Στην προκειμένη εμφάνιση τους ωστόσο κατόρθωσαν να “χτίσουν” με συστηματικές-πτυχωτές κορυφώσεις μια ατμόσφαιρα πιο έντονη που απέδιδε με τρόπο συναισθηματικό αλλά και περίτεχνο τον ήχο τους, συντελώντας στην διεκπεραίωση ενός απολαυστικότατου set. Με επιρροές που δεν δεσμέυονται σε ένα μονάχα μουσικό είδος συγκροτούν ένα κράμα που περιλαμβάνει στοιχεία από μια πληθώρα μουσικών ειδών από τη shoegaze σκηνή που θυμίζουν εν μέρει Cocteau Twins, Lush και My Mortal Coil εώς την πιο πειραματική rock προσέγγιση του ήχου που συναντάται σε μπάντες όπως οι King Crimson και Genesis, αφομοιωμένα ωστόσο στο προσωπικό μουσικό τους ύφος.
Στο σύνολο της κάνουμε λόγο για μια ευχάριστη κι απολαυστική συναυλία.