Μετά από μια μεταφορά χώρου, από το Gazi Music Hall ακριβώς απέναντι, η οποία δεν είμαι ακόμα σίγουρος γιατί έγινε, πήγαμε να απολαύσουμε για πολλοστή φορά τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού Clutch.
Ανταπόκριση: Άρης Πολιτόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Οι πόρτες άνοιξαν στις 20:00 και ήδη είχε συγκεντρωθεί κόσμος απ’ έξω. Με το πρόγραμμα να τηρείται κανονικά, στις 21:00 βγήκαν οι Tuber, ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της ελληνικής ψυχεδελικής και ευρύτερα post σκηνής. Συνολικά η παικτική τους απόδοση ήταν πολύ καλή και ο κόσμος γούσταρε, αν και στην πορεία φάνηκε ότι δεν ταίριαζαν στο κλίμα της βραδιάς ακριβώς. Καθ’όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους οι κιθάρες είχαν ζητήματα ήχου μέχρι που στο τέλος η μια (αν κατάλαβα καλά) χάλασε τελείως με αποτέλεσμα, δυστυχώς, να μην καταφέρουν να κλείσουν το set τους. Ωστόσο έπαιξαν πολύ καλά παρά τις αντιξοότητες και τους άξιζε και με το παραπάνω η αποθέωση από τον κόσμο. Μια μόνο παρατήρηση θα έκανα: χρειάζονται λίγη δουλειά ακόμα στο στήσιμο τους και γενικώς την σκηνική τους παρουσία, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Ελπίζω να τους ξαναπετύχω υπό καλύτερες συνθήκες.
Μετά από περίπου μισάωρη αναμονή κλείνουν τα φώτα και ανεβαίνουν στη σκηνή οι Clutch με το “X-Ray Visions” για να ανεβάσουν την ένταση και το πάρτυ με το… καλημέρα! Η αντίδραση του Fallon νομίζω περιγράφει την φάση ακριβώς: “So many people again?! Again?!”. Πραγματικά στην Ιερά Οδό γινόταν το αδιαχώρητο από τον ασφυκτικά γεμάτο εξώστη μέχρι τον απόλυτο χαμό κάτω. Συνέχεια με “Firebirds!”, “Burning Beard” για να μην παίξουν όλο τον τελευταίο δίσκο μονορούφι, “Decapitation Blues” και “Sons of Virginia”. Στο τελευταίο, και ενώ ο ήχος ήταν τούμπανος μέχρι εκείνο το σημείο, η κιθάρα του Fallon είχε πολύ κακό ήχο και σκέπασε τελείως τα φωνητικά. Καπάκια “Noble Savage” και ήδη 5 στα 6 κομμάτια είναι από το “Psychic Warfare”.
Τα “Escape from the Prison Planet” και “Spacegrass” ήταν απόλαυση για τους πιο παλιούς οπαδούς της μπάντας και στο “DC Sound Attack” έγινε ο αναμενόμενος πανικός. Επιστροφή στο “Psychic Warefare” με το τρίπτυχο “Sucker for the Witch”, “A Quick Death in Texas” (κομματάρα) και “Behold the Colossus”. Μικρή επίσκεψη στο “Blast Tyrant” με το “Cypress Grove” και φυσικά το “The Regulator” που δεν νομίζω ότι χρειάζεται να περιγράψω το τι συνέβη, όποιος έχει βρεθεί σε live Clutch στην Ελλάδα καταλαβαίνει. Κλείσιμο του πρώτου μέρους με “Gravel Road” για να έρθει το encore λίγο αργότερα να διαλύσει ότι είχε μείνει όρθιο με “The Mob Goes Wild” και φυσικά “Electric Worry / One Eye Dollar”. Οι Clutch μας ευχαρίστησαν για πολλοστή φορά, εμφανώς χαρούμενοι από την διαρκή ανταπόκριση του κόσμου και ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον επόμενο δίσκο.
Αν και ο ήχος έχανε σε σημεία, ειδικά όταν έπιανε την κιθάρα ο Fallon, συνολικά ήταν σε καλά επίπεδα και η απόδοση της μπάντας ήταν, όπως έχουμε μάθει να περιμένουμε, εκπληκτική. Οι Clutch έχουν αγγίξει επίπεδα ημίθεων για το ελληνικό κοινό και φροντίζουν να μην το απογοητεύουν. Ωστόσο, προσωπικά, θα προτιμούσα λίγο μεγαλύτερη ποικιλία στο setlist καθώς παίχτηκαν οκτώ κομμάτια από το “Psychic Warfare”. Προφανώς έγινε για την προώθηση του δίσκου αλλά θα μπορούσαν να επισκεφτούν και άλλες στιγμές της καριέρας τους με 1-2 κομμάτια – κάτι από “Pure Rock Fury” ας πούμε. Τέλος, ο χώρος ήταν ασφυκτικά γεμάτος και ειδικά στον εξώστη η ζέστη ήταν αφόρητη. Δεν ξέρω γιατί μεταφέρθηκε το live σε μικρότερο χώρο αλλά την επόμενη φορά ελπίζω πραγματικά να τους δούμε κάπου πιο ευρύχωρα και με καλύτερο εξαερισμό. Αξίζει τόσο στη μπάντα όσο και στο πιστό κοινό που γεμίζει κάθε φορά τον χώρο που παίζουν.
