Μετά από μια περιοδεία στα σκληρά και αφιλόξενα Βαλκάνια, οι Τσερκέζοι γύρισαν πίσω, για να κλείσουν το tour στη πόλη τους. Παρέα σε αυτό τους έκαναν οι Vaulter και οι Bad Bid.
Ανταπόκριση: Κωνσταντίνος Βασιλάκης / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Οι Vaulter εμφανίστηκαν γυρω στις 22:00. Μου θύμιζαν λίγο αρχες μέσα τέλη 90s – αρχές 00s alt rock φάση, ενώ σε ένα φίλο, συγγραφέα, θύμιζαν Βloodhound Gang συγκεκριμένα. Τώρα δεν είμαι καλός με αυτά τα εναλλακτικά εγώ, δε ξεύρω. Γενικά καλή εμφάνιση η οποία βελτιωνόταν όσο πέρναγε η ώρα. Τα κομμάτια τους, ενώ ακούγονταν παρόμοια, έμοιαζαν να μην έχουν πλήρη συνοχή το ένα με το άλλο, εννοώ άλλαζαν στυλ από κομμάτι σε κομμάτι αρκετά έντονα – τέλος παντων δε θέλω να κράξω, θέλω να καταλήξω στο ότι μάλλον είναι ψιλοφρέσκια μπάντα και δεν έχει δέσει πλήρως.
Στη συνέχεια ανέβηκαν στη σκηνή οι Bad Bid . Kαι μύρισε ψαρίλα. Μείον δύο μέλη ένας για γνωστό και ένας για άγνωστο λόγο, plus ο ένας τρομπετίστας έγινε και αρμονίστας, αλλά δεν έχει τηλέφωνο εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, οπότε υποθέτω δε μπορείς να περιμένεις και πολλά σωστά; Οι ελλείψεις αυτές μου φάνηκαν ότι έκαναν τη φάση πιο καθαρή γιατί ξέρεις, μικρότερη σκηνή, λιγότεροι ηλίθιοι, λιγότερα μικρόφωνα να κάνουν feedback, μπλα μπλα μπλα, μπου μπου μπου, πιρι πιρι. Πάρα ταύτα, το μουσικοχορευτικό υπερθέαμα αποδόθηκε με επιτυχία, με τον τραγουδιστή να χορεύει κλακέτες και να κλέβει την παράσταση.
Οι Circassian βγήκαν στο τέλος, προφανώς αφού είναι headliners (duh). Αυτοί όσο πάνε το γυρνάνε σε ποιο old skool κατάσταση. Περισσότερα synth-ια, μάλλον αρκετά ακριβά, με ξύλινη επένδυση και μάλλον λίγο λιγότερη ατμόσφαιρα. Ο ήχος ήταν μπόμπα και το setlist είχε παλιά και νέα κομμάτια. Η ένταση ίσως ήταν λίγο χαμηλά ίσως απλά μου αρέσει η φασαρία γιατό στον ελεύθερο μου χρόνο κοπανάω νταούλια. Αρκετός κόσμος χόρευε, γιατί ναι είναι τέτοια μπάντα, είναι πολύ δεμένοι και προσεγμένοι, βάζουν εκεί και τα ανατολίτικα τους μέσα και τα σέα τους και τα μέα τους, φοράνε και ωραίο άρωμα τα βράδια και αν σε μεθύσουν τέλος.