Πού να σκεφτόσουν ότι τα πράγματα θα έφταναν στο σημείο οι Children Of Bodom να θεωρούνται από τα “μεγάλα” live αυτού του χειμώνα. Προσοχή, δεν υποτιμώ την αδιαμφισβήτητη ποιότητα αλλά και δημοτικότητα των Φινλανδών αλλά περισσότερο αναφέρομαι στις λίγες “μεγάλες” συναυλιακές στιγμές που θα ζήσουμε αυτό το χειμώνα και καλό θα είναι να τις εκμεταλλευτούμε. Η αίσθηση που σου έβγαλε η βραδιά έβγαζε κάτι από…Ευρώπη. Ο χαμός περιορίστηκε στους πιτσιρικάδες που ήταν πάρα πολλοί και τα moshpits γίνονταν χωρίς να ενοχλούν, οι μεγαλύτεροι τραβήχτηκαν πίσω για να απολαύσουν το live πιο ήρεμα, το πρόγραμμα τηρήθηκε κατά γράμμα, ο ήχος ειδικά στους Children Of Bodom ήταν άρτιος, ειδικά αν καθόσουν στον εξώστη. Τσιμπημένο εισιτήριο θα πουν κάποιοι…δε θα τους αδικήσω αλλά τα 27€ για τα πρώτα 500 και τα υπόλοιπα εισιτήρια με τιμή 32€ σίγουρα δεν πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων δεδομένης της απόδοσης που έπιασαν οι Medeia και Decapitated αλλά και του άριστα στημένου show που έδωσαν οι Children Of Bodom και στο σύνολό του, το live άξιζε στο 100% τα χρήματα που επένδυσαν οι περίπου 700-800 φίλοι που βρέθηκαν στο Gagarin…
Ανταπόκριση: Χρήστος Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Karla Trainer
Πρώτοι και στην ώρα τους εμφανίστηκαν οι Medeia μπροστά σε ένα Gagarin που δεν είχε γεμίσει από κόσμο αλλά φαινόταν γεμάτο από ενθουσιασμό. Με μισή ώρα στη διάθεσή τους κατάφεραν να μεταδώσουν τη θετική τους διάθεση στον κόσμο με συνεχή κίνηση επί σκηνής ενώ το μπερδεμένο “alternative death metal” τους -όπως οι ίδιοι αυτοπεριγράφονται- δεν φάνηκε τελικά να μπερδεύει και πολλούς. Τα πλήκτρα και τα γυναικεία φωνητικά, η hardcore οπτική αισθητική τους και ο χαβαλές που πέταξαν στη μπρουταλιά τους, δεν φάνηκαν να αποτελούν στοιχεία αυτοαναιρούμενα από την μουσική τους αισθητική.
Αφού, λοιπόν, οι Medeia εξέπληξαν θετικά και δεν απετέλεσαν ένα τυπικό support act που κοιτάς το ρολόι σου μέχρι να βγει το πρώτο όνομα, το έντονα ποιοτικό “μεζεδάκι” της βραδιάς απετέλεσαν οι Decapitated -αν θεωρήσουμε κύριο πιάτο τους Children Of Bodom-. Γιατί, ταπεινή μου γνώμη, θεωρώ πως ήταν ένα συγκρότημα που σίγουρα δεν περιμέναμε να δούμε υπό αυτές τις συνθήκες και αρκετός κόσμος τους περίμενε, ανάμεσα στο κοινό. Οι δημοφιλέστατοι, στις τάξεις των φίλων του είδους, Πολωνοί death metalers επιδόθηκαν σε ένα φοβερό show, χωρίς πολλές φανφάρες, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι κάποια τυχαία μπάντα, που μπήκε από το παράθυρο στην περιοδεία των Children Of Bodom. Με αισθητά καλύτερο ήχο, έναν έντονα κινητικό frontman που όργωσε τη σκηνή, με άρτιες, σκοτεινές και ογκώδεις εκτελέσεις στο 40λεπτο set τους, μετέφεραν τόνους αδρεναλίνης, η οποία καταναλώθηκε και στη συνέχεια της βραδιάς.
Βλέποντας τις συμμετοχές για το meet n’ greet του Rockin’Athens.gr με τους Children Of Bodom, θα σας πω την αλήθεια ότι λιγάκι εξεπλάγην από το γεγονός ότι η μειοψηφία ήταν το γυναικείο φύλο. Οι αντιδράσεις όμως των κοριτσιών, κατά τη διάρκεια του soundcheck λιγότερο και περισσότερο τα δευτερόλεπτα εκείνα μέχρι να βγει η μπάντα στη σκηνή, με διέψευσαν. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ του παγκόσμιου metal (χαίρε ω χαίρε Βασίλη Σκουντή), γνωρίζουν πολύ καλά πόσο δημοφιλής είναι ο Alexi Laiho στο γυναικείο κοινό και τα αυξημένα ντεσιμπέλ από τις υψίφωνες κορασίδες, καθ’ όλη τη διάρκεια του live, απέδειξαν του λόγου το αληθές. Για να αφήσουμε όμως τις λεκτικές υπερβολές, η απόδοση των Children Of Bodom, δεν αφήνει πολλά περιθώρια επεξηγήσεων, αναλύσεων και, ειδικότερα, επικρίσεων.
Γιατί από το χαμήλωμα των προβολέων μέχρι και το τελικό τους άνοιγμα, οι Children Of Bodom επιδόθηκαν σε ένα εντυπωσιακό show. Από τις εκτελέσεις των κομματιών και την συνεχή επικοινωνία του Laiho με το κοινό του, μέχρι τα εντυπωσιακά visuals με την κάμερα στην ταστιέρα της κιθάρας του πολυπόθητου frontman και το εντυπωσιακό light show που είχαμε σε πολλά τραγούδια. Το συγκρότημα είχε κέφια και το έδειξε επί σκηνής. Και αν τα κλασικά τους, πια, κομμάτια όπως τα “Silent Night, Bodom Night” ή τα “Sixpounder” και “Are You Dead Yet?” ήταν αυτά που περίμενε ο fan της μπάντας, τα νέα κομμάτια έδειξαν να δένουν άριστα με το υπόλοιπο set. Ειδικά, το αγαπημένο του ίδιου του Laiho, “Dead Man’s Hand On You” με το πολύ όμορφο light show και την μεγαλειώδη απόδοσή του, ήταν για μένα από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς. Αυτό που θα θαυμάσεις στους Children Of Bodom, ως μη φανατικός, είναι το γεγονός ότι ενώ ο Laiho παίρνει όλο το παιχνίδι πάνω του στο show, δεν αποτελεί έναν εγωιστή μπροστάρη τύπου Blackie Lawless αλλά δίνει χώρο στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και το συγκρότημα δίνει την εικόνα μιας δεμένης οικογένειας, εξ ου και το σχεδόν ίδιο lineup από το 1997 και μετά.
Ο κόσμος και ανάμεσά τους και εγώ, μπορεί να είχαμε 10 παραγγελιές ακόμη και να θέλαμε τη μπάντα να συνεχίσει να παίζει ακόμη και 2 και 3 ώρες, βασιζόμενοι στην απόδοση που είδαμε. Προσωπικά, θεωρώ ότι λόγω ηλικίας -ο Laiho είναι μόλις 34- αντέχουν να παίξουν και ένα “Warheart” ή ένα “Transference” από το νέο album. Οι ακραίοι πειραματισμοί σε setlists και στα προγράμματα εμφάνισης, ανήκουν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σε άλλες εποχές δυστυχώς ή ευτυχώς…Οι Children Of Bodom, έδωσαν ένα όμορφο ωραίο show, που ευχαρίστησε κάθε έναν που βρέθηκε στο Gagarin, το βράδυ του Σαββάτου. Ένα συγκρότημα που ενώνει τρεις διαφορετικές γενιές, όπως φάνηκε από τον κόσμο που είδαμε, έχει χτίσει πια τον δικό του θρύλου στο metal στερέωμα και αυτό δεν μπορεί, πια, να το αμφισβητήσει κανείς, είτε μας αρέσει αυτό που παίζουν είτε προτιμούμε κάτι άλλο. Επαγγελματίες στο εκατό τοις εκατό; Ναι. Διεκπεραίωση; Όχι, ψάξτε αλλού…
Υ.γ. Ο Alexi Laiho vs Miley Cyrus, ποιος βγάζει τη γλώσσα του περισσότερες φορές σε ένα show; Αν δε το έλεγα, θα έσκαγα!
Υ.γ. 2 – Ευχαριστούμε το Ελληνικό Children Of Bodom Hate Crew για το share στις αναρτήσεις μας ενόψει της συναυλίας καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας!