Μετά από τις απειλές που δέχτηκα από τον Άρη ότι θα με κλείσει σε υπόγειο και θα με αναγκάσει δια της βίας να ακούσω τη δισκογραφία των 30 Seconds To Mars (sic) και αφού θα έχει πετάξει τα κλειδιά, πήρα τον εαυτό μου και πετάχτηκα μέχρι το Six D.O.G.S, όπου ήταν η πρώτη στάση της μίνι ελληνικής περιοδείας των Cherries On A Blacklist, Drunk Motherfuckers και των 2 the Bone απλά εδώ είχαμε και special guests τους Audiobreed.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Audiobreed
Κατά τις 10:15 οι πρώτες νότες από τους Audiobreed δονούν την ευρύτερη περιοχή και οι 20 γενναίοι αρχίζουν από κάτω αρχίζουν να ξυπνούν από το λήθαργο. Η μπάντα επάνω στη σκηνή σπέρνει απλά και με κομμάτια όπως τα “Lost Again” και “I Don’t Care” μας ζέσταναν για τα καλά.
2theBone
Σειρά είχαν οι 2 the Bone οι οποίοι αντιμετώπισαν αρκετές δυσκολίες σε αυτή τους την εμφάνιση από το πρώτο κιόλας τους κομμάτι με την σπασμένη χορδή του κιθαρίστα τους και κάπου αυτό τους επηρέασε ως προς την απόδοσή τους. Στο τρίτο κομμάτι έσπασαν και άλλες χορδές του κιθαρίστα και αυτό τους αποτελείωσε μιας και πάνω που άρχιζαν να ζεσταίνονται γίνεται αυτό το δεκάλεπτο διάλειμμα για αλλαγή χορδών και μας βγάζει εκτός κλίματος και το συγκρότημα και τους θεατές.
Drunk Motherfuckers
Σειρά για τους Drunk Motherfuckers οι οποίοι ετοιμάζονται εν ριπή οφθαλμού για να μας ταρακουνήσουν με το πουτανιάρικο southern stoner rock τους. Μόνο drunk δεν ήταν στη συγκεκριμένη εμφάνιση, ήταν όμως motherfuckers. Η απόδοση της μπάντας σε υψηλά επίπεδα και με κομμάτια όπως το “3D”, “Goddamn”, “Tricking The Devil” ( προσωπικά αγαπημένο) συν 2 καινούργια κομμάτια το ένα υπο τον τίτλο “Hating Myself”, στο άλλο δεν συγκράτησα τον τίτλο του, τα έσπασαν κανονικά και ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, από όσες φορές τους έχω δει!
Cherries on a Blacklist
Κατά τις 12:30 δίνουν τη θέση τους στους headliners της βραδιάς Cherries On A Blacklist. Πως μπορεί να περιγράψει κανείς μια τέτοια εμφάνιση? Δεν μπορεί…Δεν ήμουν υποψιασμένος ούτε στο ελάχιστο! Ένταση , πάθος, κοπάνημα ,απόδοση; Αυτά είναι διάολε! Το “Lakafigo” είναι μεγάλη δισκάρα και στη σκηνή τα κομμάτια είναι απλά fuckable, “Lucky Nr.2”, “Chemicals”, “Vision”, “Goat in the Yard”, “Astoria Nights” μερικά από τα κομμάτια του δίσκου που ακούστηκαν! Ο κόσμος γούσταρε, η μπάντα το καταδιασκέδαζε όλη την ώρα που ήταν στη σκηνή. Ο μπασίστας να κατεβαίνει να παίζει μέσα στο κόσμο, ο ντράμερ ένα θεριό ανήμερο να τραγουδάει, να χτυπιέται, να γλιστρά και να πέφτει από το κάθισμά του και να παίζει για λίγο πεσμένος ( άρχοντας), οι άλλοι 2 κιθαρίστες να τα δίνουν όλα! Η φάση ήταν rock n roll στο μέγιστο βαθμό!
Για αυτό γουστάρω να βλέπω συγκροτήματα που δεν είχα ξανά επαφή με τη μουσική τους, ώστε όταν τελειώνει το live να φεύγω με ένα χαμόγελο σαν του Joker! Γύρω στις 2 τελείωσε άλλη μια αξέχαστη βραδιά, άλλη μια εμπειρία! Εύχομαι και οι άλλες στάσεις αυτού του δυναμικού πακέτου να συνεχιστούν με την ίδια ένταση! Μέχρι την επόμενη φορά…