Δεύτερο album για τους Caelestia (πρώην Μe and Myself) μετα το “Last Wish” του 2013. Τo ύφος που κινούνται τα τραγούδια είναι μια μίξη prog/symphonic metal με thrash ξεσπάσματα και γυναικεία φωνητικά σε female fronted metal ύφος.
Τo μειονέκτημα του δίσκου είναι το ότι υπάρχει έλλειψη συνοχής καθώς οι ρυθμοί αλλάζουν κάθε λίγο και λιγάκι, ενώ παράλληλα οι guest τραγουδιστές από Soilwork και Alter Self, μαζί με τα δεύτερα φωνητικά του μπασίστα, δε σου επιτρέπουν να εστιάσεις σε κάποιο σημείο εύκολα και να γραπωθείς από αυτό, μιας και ακούς διαφορετικές φωνές καθ’ όλη τη διάρκεια του album. Επίσης, να σημειώσω πως τα τύμπανα ηχογραφήθηκαν από τους drummers των Soulskinner και των W.E.B. με guest σε ένα κομμάτι τον Markus Freiwald των Sodom. Η παραγωγή παράλληλα είναι σχετικά μουντή, κάτι που δε βοηθάει στην ακρόαση του δίσκου, καθώς μπλέκονται από τη μία τα οπερετικά φωνητικά και από την άλλη heavy κιθάρες και γρήγοροι ρυθμοί στα drums. Aν τα φωνητικά ήταν βαρύτερα ή αν η παραγωγή ήταν πιο καθαρή, θα ταίριαζαν περισσότερο τα δύο αυτά ετερόκλητα στοιχεία και θα έρεε πιο εύκολα η ακρόαση του δίσκου.
Στα θετικά στοιχεία είναι κάποια συμφωνικά instrumental σημεία που θυμίζουν Septicflesh, ενώ και το καλαίσθητο artwork έχει αναλάβει ο Seth των προαναφερθέντων.