Ήμουν από αυτούς που κράτησα μια ενδιάμεση στάση στο ντεμπούτο των Blues Pills. Δεν θεώρησα ότι επρόκειτο για τους μεσσίες του ευρύτερου 60s-70s κινήματος από την μια, ούτε πίστεψα ότι πρόκειται για φούσκες που απλά αναμασούν ιδέες. Στο δεύτερο full length album τους, “Lady in Gold”, ωστόσο, καλούνται να αποδείξουν, κυρίως, ότι όντως δεν είναι πυροτέχνημα αλλά ότι ανήκουν στην ελίτ αυτού του χώρου παρέα με μπάντες όπως οι Kadavar, οι Blood Ceremony, οι Graveyard και άλλοι.
Οι Blues Pills όχι μόνο ανταπεξέρχονται στις προσδοκίες αλλά τις ξεπερνάνε και με το παραπάνω. Σε αντίθεση με τον σαφώς πιο μονοδιάστατο προκάτοχο του, το “Lady in Gold” μας παρουσιάζει μια πιο πολύπλευρη όψη του συγκροτήματος. Πάνε το ψυχεδελικό ροκ του ομώνυμου παραπέρα και εντάσουν περισσότερα blues, soul και gospel στοιχεία. Μια κίνηση σαφώς παρακινδυνευμένη, αφού θα μπορούσαν άνετα να παίξουν μπάλα στα ασφαλή γήπεδα που τους ανέβασαν στα charts, η οποία όμως βγαίνει σε καλό τόσο σε αυτούς όσο και σε εμάς που έχουμε έναν τόσο γεμάτο δίσκο να απολαύσουμε.
Η φωνή της Elin Larsson είναι για μια ακόμα φορά εκπληκτική. Αυτή τη φορά όμως έχει συνεισφέρει ακόμα περισσότερο με τον τρόπο που οργάνωσε όλες τις δεύτερες φωνητικές γραμμές με την gospel χροιά. Δεν έχω λόγια δε για το φανταστικό “I Felt a Change”, που εκτός από το ότι αναδεικνύει την φωνάρα της Elin έχει και ένα απίστευτο mellotron στο background. Για την ιδιαιτερότητα του ξεχωρίζει το “Bad Talkers”, ίσως το πιο groovy και up-tempo κομμάτι του δίσκου. Να σημειώσουμε ότι και σε αυτό το δίσκο έχουμε μια διασκευή, όπως και στο ντεμπούτο με το “Gypsy”. Ο λόγος για το “Elements and Things” του Tony Joe White που κλείνει τον δίσκο και ταιριάζει απόλυτα με το συνολικό ύφος των υπόλοιπων συνθέσεων. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι έχει γίνει εκπληκτική δουλειά στην παραγωγή, με τελείως old-school νοοτροπία που δίνει έναν πολύ ζεστο και αυθεντικό ήχο.
Το “Lady in Gold” είναι ένας δίσκος-δήλωση ότι οι Blues Pills ήρθαν για να μείνουν και δεν είναι απλώς ένα πυροτέχνημα μια παροδικής μόδας, όπως δυστυχώς έχουμε δει σε άλλες περιπτώσεις σε αυτό το είδος. Χαλαρά πιστεύω θα φιγουράρει σε πολλές λίστες δίσκων τις χρονιάς. Κάντε τη χάρη στον εαυτό σας, ακούστε το και θα περάσετε μόνο καλά!