Επιστροφή των death metal superstars Bloodbath, τέσσερα χρόνια μετά το “Grand Morbid Funeral”, με το “The Arrow Of Satan Is Drawn”. Δεύτερο album με τον Nick Holmes των Paradise Lost να επιστρέφει στις growling ρίζες του και μια μεγάλη αλλαγή, την αποχώρηση του Per Eriksson από τα duties της κιθάρας, με την επιλογή του Joakim Karlsson στην θέση του.
Η συνταγή γνωστή, για τα δεδομένα των Bloodbath τουλάχιστον: καθαρό, σκληρό, Swedish death metal. Μας είχαν δώσει μία γεύση του τι θα ακολουθήσει με την κυκλοφορία του lyric video του δεύτερου track του album “Bloodicide”, με superstar guests τον Jeff Walker των Carcass, τον John Walker των Cancer και τον Karl Willets των Memoriam (ex-Bolt Thrower), καθώς και με το αρκετά disturbing videoclip του δέκατου track “Chainsaw Lullaby”. Όπως και στα προηγούμενα albums τους, φυσικά, η παραγωγή είναι state-of-the-art, με μία πιο old school προσέγγιση στο “The Arrow Of Satan Is Drawn”, θυμίζοντας πιο gloomy, σκοτεινές, low budget εποχές του Σουηδικού death metal, με το πρώτο κομμάτι “Fleischmann” («χασάπης» στα Γερμανικά) να είναι λαμπρό παράδειγμα. Την περιγραφή της στιχουργικής και μουσικής θεματολογίας την έκανε πολύ καλά ο Anders “Blakkheim” Nyström σε μία συνέντευξη, λέγοντας ότι ο λόγος που έγραψαν αυτό το album ήταν ότι η ανθρωπότητα οδεύει ολοταχώς προς την καταστροφή, ότι η απειλή σε αυτό τον κόσμο δεν είναι μακριά μας, ο εχθρός βρίσκεται μέσα στα ίδια μας τα τείχη και μόνο ο θεός της κενότητας θα μας σώσει όλους. Δεν νομίζω ότι μπορώ να το περιγράψω εγώ καλύτερα από αυτό!
Από τεχνικής άποψης, ο Martin “Axe” Axenrot έχει κάνει εκπληκτική δουλειά στα τύμπανα, υποστηρίζοντας πολύ ωραία τα τεράστια riffs των Nyström και Karlsson, με την βοήθεια του αντικειμενικά θηριώδους μπάσου του Jonas “Lord Seth” Renkse. Ο Nick Holmes, “Old Nick” εδώ, θυμίζει χρυσές εποχές Paradise Lost, όντας μοχθηρός και σε αρκετές στιγμές ανατριχιαστικά τρομακτικός, δίνοντας πολλά στο όλο ύφος του album. Προσωπικά μου highlights το πολύ groovy “Warhead Ritual” και το περίπλοκο, αν και φαινομενικά απλό, “March Of The Crucifiers”.
Άλλη μία πολύ σοβαρή δουλειά από τους Bloodbath λοιπόν. Old school, σκληρό, μοχθηρό Swedish death metal, παιγμένο από superstars της σκηνής και τον Nick Holmes να προκαλεί goosebumps στους fans των Paradise Lost και όχι μόνο. Must have για τους λάτρεις του είδους, ένας πολύ καλός death metal δίσκος γενικότερα.