Πάντα είχα αδυναμία στην μουσική των Blaze of Perdition και άκουγα ό,τι κυκλοφορούσε. Ήδη από την στιγμή που έμαθα για την καινούργια δουλειά τους δεν είχα αμφιβολία ότι θ’ ακούσω κάτι για το οποίο έχουν ήδη εγγυηθεί…
Λόγω κάποιων άσχημων συγκυριών και αλλαγών που υπήρχαν στον πυρήνα των Blaze Οf Perdition είχα κάποιες ανησυχίες αλλά απ’ ότι φαινεται αυτό δεν τους πτόησε καθόλου! Ειδικά το συγκεκριμένο album απαιτεί και πραγματικά αξίζει την πλήρη προσοχή του εκάστοτε ακροατή! Το πάθος αναβλύζει σαν λάβα καθώς τα λεπτά περνούν. Το πρώτο κομμάτι με τίτλο “Królestwo niczyje” είναι πραγματικά από τα πιο μεγαλοπρεπή και άγρια κομμάτια που έχω ακούσει τον τελευταίο μήνα και υπόσχεται πολλά για τα υπόλοιπα λεπτά του δίσκου…
Ενώ το “The Hierophant” του 2011 δεν ήταν ακριβώς όπως το περίμενα, θεωρώ ότι δεν θα μπορούσα να τους υποτιμήσω ή να τους υποβιβάσω καθώς είναι μια μπάντα που θα ήθελα να δω σίγουρα σε μια κολασμένη εμφάνιση με τους συμπατριώτες τους Mgla, Kriegsmaschine, Massemord και τους Odraza στην Πολωνία. Μέσα στο “Near Death Revelations” υπάρχει μια δημιουργία συνθετικών κύκλων μουσικής που συνυπάρχουν όπως οι κύκλοι στην Κόλαση του Δάντη. Η μίξη του ήχου τους σε συνδυασμό με τις εσπευσμένες αλλαγές στους ρυθμούς τους σφραγίζουν το χρυσό βάθρο των Blaze of Perdition. Τα φωνητικά εναλλάσονται με καθαρούς μονολόγους και δεν αφήνουν περιθώριο ν’ αναπτυχθει παραπάνω απ’ ότι πρέπει καθώς φθάνουν και πάλι σαν βίαια σαδιστικά γδαρσίματα στο μυαλό του εκάστοτε ακροατή τους.
Η ανάκαμψή τους είναι φανερή όπως και η βουτιά τους στις μυστικιστικές και βίαιες ατραπούς για άλλη μια φορά, αλλά υπάρχουν σημεία στον δίσκο, τα οποία με έκαναν να πιστεύω ότι τους έχουν φθάσει στα όριά τους πια, ότι σίγουρα θα μπορούσαν αλλά δεν μπορούν να δώσουν κάτι συγκλονιστικό στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν αναιρώ το γεγονός ότι ο δίσκος μου φάνηκε μια εκπληκτική δουλειά όχι μόνο όσο αφορά την μουσική αλλά όσο αφορά και την παραγωγή απλά θεωρώ ότι επαναλαμβάνονται και όχι μόνο οι Blaze of Perdition αλλά και πολλές άλλες μπάντες αυτού του είδους.
Παρ’ όλα αυτά, μπορώ να πω ότι το “Near Death Revelations” μου προσέφερε και κάποιες σχεδόν εκστατικές στιγμές αχαλίνωτης αγριότητας και έντασης, οι οποίες είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα σε κάθε τραγούδι.
Η Agonia Records φαίνεται ότι και πάλι κυκλοφόρησε ένα πολύ αξιόλογο album και έφερε και πάλι δυναμικά μια πολύ δυνατή μπάντα στα φώτα της σκηνής. Ελπίζω μονάχα μην έρθει κάποια στιγμή που οι Blaze of Perdition θα πέσουν στην τρύπα που έπεσαν και οι Watain μετά από μερικές κυκλοφορίες – μεγαθήρια.