Πριν από περίπου δύο χρόνια, πέντε τύποι επηρρεασμένοι από το rock n’ roll του Elvis και το mathcore των The Chariot ξεκίνησαν να γράφουν μουσική. Το απότελεσμα ήταν ένα γαμάτο math n’ roll (όπως οι ίδιοι ονομάζουν τον ήχο τους) που αποτυπώνεται στα 5+1 κομμάτια του πρώτου τους EP.
Tο “Pink Noise Motel” ξεκινάει με ένα intro παρμένο από το “Crossroad Blues” του Robert Johnson. Χαλαρωτικότατο, θα μου πείτε, ειδικά σε συνδυασμό με το όμορφο ροζ εξώφυλλο. Αμ δε! Όπως είχα γράψει σε παλαιότερο live report, όταν βλέπεις ζωντανά τους Blame Kandinsky αναρωτιέσαι τι… κεραμίδα σε χτύπησε! Ε, αυτό το παθαίνεις και στην εισαγωγή του “Cassidy Godson meets Christine Fallin”, το δεύτερο σε σειρά track. Οι Blame Kandinsky έχουν όλα τα καλά στοιχεία συγκροτημάτων όπως οι The Dillinger Escape Plan, Norma Jean και Converge, με ολοκληρωμένες συνθέσεις και πολύ ωραία aggressive φωνητικά. Οι στίχοι τους είναι εναρμονισμένοι με τη σημερινή πραγματικότητα, ενώ δε θα αργήσει κανείς να κουνήσει το κεφάλι του στους catchy ρυθμούς τους. H αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ και, εδώ που τα λέμε, δε θέλω να ξεχωρίσω κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι. Τρελαίνομαι, ωστόσο, με τα “γηπεδικά” φωνητικά του “Beautiful Savages” που δίνουν έναν πιο punk αέρα, όπως και με το hardcore attitude του “Nascency.Admittance.Guilt.Rebirth”.
Είναι πραγματικά ευχάριστο να ακούς τέτοιες αξιόλογες δουλειές από -σχετικά- νεοσύστατες ‘δικές μας’ μπάντες, που δεν αρκούνται στον εύκολο δρόμο του bandcamp, αλλά κυκλοφορούν σε CD το πόνημά τους, έστω και μετά από καιρό. Ευχάριστο είναι επίσης, ότι οι Blame Kandinsky είναι δουλευταράδες και ήδη έχουν έτοιμο καινούριο υλικό, το οποίο ανυπομονώ να ακούσω. Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουν και πάλι.