Οι Black Soul Horde έκαναν ένα μικρό μπαμ, με την κυκλοφορία του “Tales Of The Ancient Ones”, κυρίως λόγω της αγάπης και της ζεστασιάς με την οποία περιβάλλεται η προσέγγισή τους στο κλασικό metal, όπως αυτή αποτυπώνεται στις ιστορίες που έχει να πει αυτός ο δίσκος. Αυτή τη ζεστασιά και…την αγάπη κυρίως, επιθυμούν να την βγάλουν σε δύο περίπου εβδομάδες από τώρα και συγκεκριμένα στις 21 Νοεμβρίου, οπότε και θα αποδώσουν αυτό το υλικό ζωντανά, στη σκηνή του An Club. Ο Γιάννης Τσιακόπουλος, αποτιμά τις πρώτες αντιδράσεις στο “Tales Of The Ancient Ones” και μας προσκαλεί σε ένα metal party.
Χαιρετούμε τους Black Soul Horde και ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας δίνετε. Το “Tales Of The Ancient Ones” επιτέλους κυκλοφόρησε. Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις από όσους το άκουσαν; Και δεν εννοώ μόνο τα Ελληνικά sites ή περιοδικά…
Γεια και χαρά! Να είστε καλά! Λοιπόν, οι πρώτες αντιδράσεις είναι θετικές από παντού. Και από Ελληνικά και από ξένα webzines και περιοδικά έχουμε θετικό feedback και είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτό!
Ποιο ήταν πιο αστείο/περίεργο feedback που λάβατε;
Νομίζω ότι το πιο περίεργο που μας είπαν είναι το ότι ακουγόμαστε σαν Grand Magus. Προσωπικά δεν βλέπω το πώς ή το πού, αλλά ο καθένας ακούει διαφορετικά πράγματα στη μουσική.
Η Ελληνική κλασική πτέρυγα του heavy metal έμεινε και συνεχίζει να μένει στη σφαίρα του underground παρά την πλούσια ιστορία της, την ίδια στιγμή που άλλες σκηνές μαζεύουν αρκετό κόσμο στα live τους και ανοίγονται στο εξωτερικό. Είναι κάτι που θεωρείς ότι έγινε από επιλογή ή κάτι φταίει;
Διαφωνώ. Μπάντες όπως οι Inner Wish και οι Battleroar είχαν και έχουν καλή πορεία εκτός συνόρων και γεμίζουν μεγάλους χώρους και σε εγχώρια events, ενώ υπάρχουν και «μικρότερα» ονόματα στον εγχώριο κλασικό metal ήχο που έχουν την δική τους πορεία με συμμετοχές σε festivals του εξωτερικού και μικρές Ευρωπαϊκές περιοδείες. Πολλές φορές αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Κάποια πράγματα συμβαίνουν… υπογείως! Εξ’ ου και ο όρος “underground”.
Στη συζήτηση που είχαμε στο studio report τον Ιανουάριο, αν θυμάμαι καλά, ο αρχικός σας στόχος ήταν ο δίσκος να κυκλοφορήσει μέσω κάποιας εταιρείας του εξωτερικού. Η συμφωνία ήρθε από την No Remorse Records τελικά και η διανομή έγινε από την ArthoriumRecords. Είναι αυτό που θέλατε εξαρχής; Συναντήσατε δυσκολίες στο να συνεργαστείτε με κάποιον;
Ο αρχικός μας στόχος ήταν να κυκλοφορήσει ο δίσκος από μια εταιρεία που θα μας υποστήριζε με καλή διανομή και promotion καθώς και κάποια bookings. Στην Ελλάδα οι περισσότερες εταιρείες χωλαίνουν λίγο σε κάτι από τα παραπάνω ή απλά διστάζουν να υπογράψουν μια καινούργια μπάντα, γι’αυτό και η αναφορά σε μια εταιρεία του εξωτερικού τότε. Η No Remorse Records ενδιαφέρθηκε για το υλικό και προχώρησε σε όλα τα προαναφερθέντα θέματα με επαγγελματισμό και συνέπεια. Διανομή πλέον έχουμε και στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία και στη Νότιο Αμερική και έρχονται κι άλλα. Με λίγα λόγια δεν υστερεί σε κάτι σε σχέση με μια εταιρεία του εξωτερικού. Ήταν χαρά μας να υπογράψουμε στην No Remorse για το “Tales..”. Δυσκολίες ευτυχώς δεν προέκυψαν σε κάποιον τομέα. Όλα κύλησαν και κυλούν ομαλά μέχρι στιγμής.
Τα μέλη του συγκροτήματός σας, προήλθαν από ετερόκλητες μεταξύ τους μουσικές κατευθύνσεις, όπως οι Mahakala ή οι Sun Of Nothing. Είναι προφανές ότι το κοινό στοιχείο που δώσατε όλοι σε αυτήν την προσπάθεια είναι η αγάπη σας και η νοσταλγία σας για τον ήχο αυτό. Με τι διαφορετικό όμως κατάφερε να συνεισφέρει ο καθένας σας σε αυτήν την προσπάθεια;
Η συνεισφορά του καθενός θα φανεί στον επόμενο μας δίσκο, καθώς στην ουσία αυτός είχε γραφτεί πρωτού ολοκληρωθεί ή μπάντα σαν σύνθεση ή καν ακόμα παρθεί ή απόφαση του να γίνει το εγχείρημα full μπάντα.
Και φτάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα. Γιατί ένα έφηβο παιδί που ανακαλύπτει τη μουσική να συγκινηθεί από τον κλασικό heavy metal ήχο; Ποια είναι η δική σου θέση σε αυτό;
Κρίσιμο ε; Ο κλασσικός heavy metal ήχος αποτελεί τη βάση για όλα τα μετέπειτα παρακλάδια του metal γενικότερα. Εντάξει, αν όχι όλα, τα περισσότερα. Μαθαίνεις από πού προήλθαν ορισμένα στυλ, βλέπεις την εξέλιξη τους μέσα στα χρόνια και ακούς κάτι αυθεντικό. Πριν τα edits, τις ψηφιακές παραγωγές, το autotune και τα trigger. H αμεσότητα και η μουσικότητα του κλασικού heavy metal είναι αυτό που θα συγκινήσει. Δεν υπήρχε τότε πρόθεση εντυπωσιασμού, υπήρχε απλά έκφραση και story telling μέσω της μουσικής. Όπως και να το κάνεις, είναι ιστορία. Καλό είναι να ξέρεις και λίγο ιστορία. Δεν είναι απαραίτητο να γουστάρεις. Δε λέω, τα ερεθίσματα έχουν αλλάξει πλέον. Όλα έχουν αλλάξει. Μπορεί να μην σου κάνει αυτός ο ήχος. Αξίζει όμως να δώσεις μια ευκαιρία στον εαυτό σου να ακούσει κάτι που έβγαινε από την ψυχή και όχι από την ανάγκη για λεφτά και φήμη.
Συνεχίζοντας τα…φιλοσοφικά ερωτήματα, μία μπάντα στον ήχο σας, ενεργή δισκογραφικά, είναι λογικό να αισθάνεται πικρία για το γεγονός ότι ξένα συγκροτήματα, ανενεργά δισκογραφικά εδώ και πολλά χρόνια, καταφέρνουν και φέρνουν κόσμο στα live την ίδια στιγμή που αντίστοιχες βραδιές με Ελληνικά συγκροτήματα αδυνατούν -αν δεν είναι στο trend της εποχής- να γεμίσουν χώρους;
Πικρία; Όχι. Τα συγκροτήματα στα οποία αναφέρεσαι αποτελούν μέρος της ιστορίας που σου έλεγα πριν. Είναι λογικό λοιπόν να μαζεύεται κόσμος και θα σου πω και γιατί. Θα πάνε οι παλιοί που τους είχαν χάσει κάποτε ή τους είχαν απωθημένο και θα πάνε και οι πιο νέοι για τους οποίους όλα αυτά τα συγκροτήματα αποτελούν επιρροές. Δε συμφωνώ πως βραδιές με Ελληνικά μόνο συγκροτήματα δεν μαζεύουν κόσμο. Ίσως μαζεύουν λιγότερο από κάποιο ξένο για τον λόγο του ότι το ξένο μπορεί και να είναι η πρώτη και τελευταία φορά που θα το δεις. Επίσης, έχε υπόψιν σου ότι και συναυλίες με ξένα ονόματα, επανενεργοποιημένα ή μη, αρκετές φορές δεν μαζεύουν κόσμο.
Κλείνουμε με το βασικό λόγο για τον οποίο γίνεται αυτή η συνέντευξη! 21 Νοεμβρίου, είστε στη σκηνή του An Club μαζί με Steamroller Assault, Convixion και Gauntlet. Τι έχει να προσφέρει αυτό το βράδυ; Και μπορείς να απαντήσεις όσο πιο αβανταδόρικα θες!
Ένα γαμάτο heavy metal party με μπόλικο riffing, διπέταλα, κορώνες, μπύρες και φυσικά headbanging.