“Η Θήβα έχει stoner και η Λιβαδειά κιθάρες”, σε παράφραση γνωστού δημώδους άσματος, είναι η φράση που μου ήρθε στο μυαλό μόλις ξεκίνησα την ακρόαση του ντεμπούτο album των Βοιωτών. Φαίνεται ότι στον κάμπο καλλιεργούν και άλλα “περίεργα” φυτά, εκτός από πατάτες και κρεμμύδια. Δεν εξηγείται αλλιώς το αβίαστο stoner groove που βγήκε από τα ηχεία μου μόλις πάτησα το “play”.
Η ηχητική επίθεση ξεκινά με το “Showdown” -που έχουμε δει ήδη και στη video εκδοχή του- και συνεχίζεται στην ίδια δυναμική, με περισσότερο groove, με τα “Rock ‘n’ Riot” και “Dizzy Stow”. Εντύπωση κάνουν τα φωνητικά του Κοσμίδη με το ιδιαίτερο “γρέζι” που σε κάνουν να νομίζεις ότι ο άμοιρος τραγουδιστής θα αφήσει τα πνευμόνια του στο μικρόφωνο.
Η αρκούντως λασπωμένη παραγωγή του κιθαρίστα Κατσαμπέκη ευνοεί την ατμόσφαιρα που δημιουργείται από πιο αργά κομμάτια όπως το “Burn” και το Sabbath-ικό “the Fool”. Κορυφαία τραγούδια του δίσκου για μένα είναι τα “Liberty”και “The Martyr”, με ψυχεδελικό αλά Monster Magnet, με ολίγη από Queens of the Stone Age, ύφος. Το album κλείνει με το up tempo ομώνυμο κομμάτι που ταξιδεύει τους Kyuss στο διάστημα για αντιμετωπίσουν την συμπαντική οργή.
Οι Beyond this Earth με το πρώτο τους album επιδεικνύουν ιδιαίτερο ταλέντο και δημιουργούν υψηλές προσδοκίες για το μέλλον. Το μόνο που χρειάζονται είναι να αποχωριστούν τις εμφανείς επιρροές τους και να δημιουργήσουν ένα πιο προσωπικό χαρακτήρα.