Απο το όνομα τους και μόνο το πρώτο πράγμα που νομίζει κανείς είναι οτι παίζουν κάτι σε anarcho-punk. Περίπου αυτό νόμιζα κι εγώ όταν έπεσε στα χέρια μου αυτός ο δίσκος αλλά τελικά ξεγελάστηκα. Ξεκινάω με το δελτίο τύπου που διαφημίζει τη μπάντα σαν τον next big thing του 2015. Ξέρω πώς αυτά σας φαίνονται λεπτομέρειες και αυτό που έχει σημασία είναι τι γίνεται με τους Art Of Anarchy γι’αυτό προχωράω στο δια ταύτα. Πρόκειται για μία μπάντα που απο τελείται απο πρώην μέλη των Guns N’ Roses,Disturbed και που στο μικρόφωνο τους βρίσκεται σαν session μέλος ο Scott Weiland (Stone Temple Pilots,Velvet Revolver) και κινούνται σε σύγχρονο post-grunge ύφος με κάποια στοιχεία από μπάντες όπως οι Black Stone Cherry.
Art Of Anarchy – Art Of Anarchy
Το μεγάλο πρόβλημα με τους Art Of Anarchy που γίνεται αντιληπτό απο την πρώτη ακρόαση είναι οτι όλα αυτά που παίζουν νιώθεις οτι κάπου τα έχεις ξανακούσει, και πολλάκις μάλιστα στο παρελθόν. Υπάρχουν κάποια συμπαθητικά τραγούδια όπως τα “Small Batch Whiskey”, “Superstar” και το μελωδικό “Get On Down”, αλλά τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Η παραγωγή είναι πεντακάθαρη όπως αρμόζει στο είδος, όσο για τον Weiland τόν έχουμε ακούσει και σε καλύτερες μέρες.
Η πρώτη αυτή προσπάθεια των Art Of Anarchy ακούγεται αρκετά άνευρη, σαν κάτι να θέλουν να πουν και το χάνουν στην πορεία. Περισσότερο θα έλεγα οτι η μπάντα επενδύει περισσότερο στο βιογραφικό των μελών της και την παρουσία του Weiland (που όπως δηλώνει ο ίδιος δεν αποτελεί σταθερό μέλος της μπάντας) και λιγότερο στην ουσία που είναι η μουσική. Αν πραγματικά θέλουν να ξεχωρίσουν χρειάζονται πολλή δουλειά και λιγότερες υπερβολές στα δελτία τύπου, αλλιώς θα καταλήξουν κι αυτοί στο πανέρι με τα αζήτητα. Enough said.
Γιώργος Χούλλης
Μεγάλος fan των Motorhead, Stooges και της τεράστιας σποράς τους (από τους Ramones μέχρι τους Nirvana). Πολλές φορές "ξεφεύγει" μέσα απο τον Jack Kerouac, τον Tom Robbins, τους ήρωες του Stan Lee και την αστείρευτη τρέλα των Monty Python.