Καταμεσής του καλοκαιριού βάλθηκαν να μας τρελάνουν οι Anthrax. Δεν ντρέπεστε ρε; Δεν αισχύνεστε; Δεν σκέφτεστε τι τραβάμε με την κ*λοζέστη σε κλειστό χώρο; Αντί να το γυρίσετε στις μπαλάντες και να ανάψουμε κανέναν αναπτήρα ψηλά, εσείς ήρθατε να παίξετε thrash και να μας κάνετε να λιώσουμε στο mosh pit και να ξελαρυγγιαστούμε τραγουδώντας; Φτου σας!!
Ξέροντας μεν τι με περιμένει αλλά μη μπορώντας να φανταστώ τον βαθμό που θα συνέβαινε, έφτασα στο Gagarin 205 κατά τις 8 παρά. Απέξω καμιά 50αριά βάρβαροι περίμεναν υπομονετικά (μόλις γίναμε 51 παιδιά). Οι πόρτες άνοιξαν νωρίτερα από τις 8 γιατί οι ορδές άρχιζαν και μαζευόντουσαν επικίνδυνα έξω από το πεδίο μάχης. Να δούμε και τι έγινε στο μακελειό;
Ανταπόκριση: Πάρης Δημητρόπουλος / Φωτογραφίες: Στέργιος Ανδρεάδης
Τυπικά κρατώντας το πρόγραμμα οι Exarsis εξορμούν στη σκηνή στις 9:40 και το Gagarin σείεται. Thrash to the bone που λέμε και τα mosh pits να μεγαλώνουν επικίνδυνα. Η μπάντα είναι πολύ δεμένη σαν σύνολο και υπάρχει αρκετή κινητικότητα από μέρους τους. Το μόνο πρόβλημα στον ήχο ήταν το ότι η δεύτερη κιθάρα δεν ακουγόταν τόσο δυνατά. Κατά τα άλλα το ένα κομμάτι διαδέχονταν το άλλο και από κάτω υπήρχαν οι οικίες και συνηθισμένες αντιδράσεις. Φιλικό ξύλο, mosh-pits και παλιό και καλό stagediving. Και μετά από 40 λεπτά πάνω κάτω η μπάντα αποχώρησε κάτω από τρελές επευφημίες και χειροκρότημα.
Exarsis Setlist: Annihilation Proceed (Intro), Mind Poisoning, Vote For Crisis, Addicting Life Waste, Toxic Terror, Surveillance Society, Dying Earth, Under Destruction, United Forces (S.O.D. cover).
Γρήγορες αλλαγές σκηνικών και εξοπλισμού και ένας μικρός χαμός πάνω στην σκηνή και επιτέλους η ώρα πάει 10…και κάπου εκεί όλα θολώνουν. Μετά την εισαγωγή οι Anthrax ανεβαίνουν στη σκηνή και ξεκινάνε με το “Among The Living”. Μου είναι λιγάκι δύσκολο να περιγράψω τι ακριβώς γίνεται από κάτω στο κοινό. Με μια λέξη μόνο; Πανζουρλισμός! Και ακόμα είμαστε στην αρχή. “Caught In The Mosh” για την συνέχεια και στα καπάκια “Efilnikufesin (N.F.L.)”. Το Gagarin σείεται και ο κόσμος περνάει τέλεια κάνοντας…τα γνωστά αθλήματα που αρμόζουν σε ένα τέτοιο live. Στο “In The End” κάνουν την εμφάνιση τους 2 πανό με το ένα να απεικονίζει τον αξεπέραστο Dio και στο άλλο τον υπέρτατο Dimebag Darrell. Στο “Deathrider” βρίσκομαι 10 μέτρα από εκεί που ήμουν, από τον χαμό και κάπου εκεί ανάβει και ένα καπνογόνο (!!) ναι μέσα στο Gagarin. Πάλι καλά που δεν είχαμε ατυχήματα…
Η μπάντα είναι αψεγάδιαστη και ο ινδιάνος φίλος μας είναι σε τρελά κέφια χοροπηδώντας ασταμάτητα. Ευχάριστη και άκρως διασκεδαστική η διασκευή του “T.N.T.” των AC/DC έδωσε ένα συναίσθημα πάρτι στο όλο live. Το setlist ήταν best of και ο κόσμος δεν έπαψε στιγμή να τραγουδάει, να χτυπιέται και να mosh-άρει. “Indians”, “Medusa” και το μακελειό σταματημό δεν έχει. 3-4 ύμνους μετά η μπάντα αποχωρεί για τις απαραίτητες ανάσες. Και τι έχει το menu για encore; “I Am The Law, “Madhouse” και “Anti-social”. Δεν περιγράφω άλλο λέμε!!
Η προσέλευση του κόσμου ήταν παραπάνω από πολύ καλή για την εποχή. Μέχρι και ο Scott Ian μας είπε ευχαριστώ που κάναμε ένα διάλειμμά από τις διακοπές μας για να παρευρεθούμε στο live. Εγώ λέω να πάω μαζί τους διακοπές. Κρίνονται must για την παραλία με παγωμένες μπύρες και mosh-pits στην άμμο.
Για εμένα αυτή η headline εμφάνιση των Anthrax επί ελληνικού εδάφους άργησε και μάλιστα πολύ. Και σίγουρα αποδείξανε γιατί αποτελούν μέρος των Big 4 (Big 6 ίσως καλύτερα;) Όχι ότι δεν θα τους ξαναδούμε από τα μέρη μας έτσι; Και εις ανώτερα αν γίνεται. Fellow moshers……cheers!!!
Anthrax setlist: Among The Living, Caught In The Mosh, Efilnikufesin (N.F.L.), In The End, Deathrider, T.N.T. (AC/DC cover), Indians, Medusa, The Devil You Know, I’m Alive, Got The Time, Fight ‘Em ‘Till You Can’t, I Am The Law, Madhouse, Antisocial.