Η Angel Olsen επέστρεψε στις 3 Οκτωβρίου συνεχίζοντας να μας εντυπωσιάζει και μετά το “Phases” κυκλοφορώντας το “All Mirrors”, ένα album με λίγο διαφορετική αισθητική απ’ ότι μας είχε συνηθίσει.
Είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία πολύ προσεγμένη εν συνόλω, με στοιχεία που εμπλέκουν το art-pop με την indie, ακόμη και τα blues -αν ακούσουμε προσεκτικά τις κιθάρες του “Spring”. Διατηρεί πολύ πετυχημένα παρόμοιο ύφος στα tracks του album, με επαναλαμβανόμενα μικρά μοτίβα, ενώ συγχρόνως συμπεριλαμβάνει πολύ ενδιαφέρουσες μελωδικές γραμμές εγχόρδων στα περισσότερα κομμάτια, κι οι ζωηρές της μπασογραμμές ακούγονται ταυτόχρονα.
Χρησιμοποιεί εξαιρετικούς χρωματισμούς αλλάζοντας εύστοχα την ένταση, καταφέρνοντας να εκφραστεί πολύ πιο άμεσα στο “Impasse” ενώ χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα τις μετατροπίες και παίζει στο φάσμα του pop ύφους της στο “New Love Cassette”, χρησιμοποιώντας falsetto με εναλλαγές σε πιο χαμηλή τοποθέτηση και βαριά έγχορδα.
Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο ομώνυμο κομμάτι του album. To “All Mirrors” έχει ίσως την πιο έντονη παρουσία εγχόρδων, με ένα μουσικό θέμα που περνάει σε πολλές φωνές μέσα στο κομμάτι και δεν θα μπορούσε να έχει κάνει καλύτερη επιλογή για το όνομα του δίσκου.
Η ίδια έχει αναφέρει πως είναι ένα θυμωμένο album το όποιο, η ίδια απομονώθηκε για να γράψει και το αποτέλεσμα για την καλλιτέχνη είναι ένας δίσκος με μια προσεγμένη παραγωγή, ατμοσφαιρικά φωνητικά, και περισσότερο πειραματισμό στον ήχο της απ’ ότι τον είχαμε συνηθίσει.