Οι Allah-Las επέστρεψαν στο τόπο του εγκλήματος περίπου δύο χρόνια από την στιγμή που τον άφησαν. Η συνέχεια του “Worship The Sun” εμφανίζεται όλο και περισσότερο στις συναυλίες τους. Το πρόσφατο πέρασμα τους από την Αθήνα και συγκεκριμένα το Rockwave Festival, τους έκανε να πάρουν την απόφαση να επιστρέψουν και μάλιστα σύντομα στην χώρα μας. Όμως γυρίζουν με ένα επίσημο νέο κεφάλαιο στην δισκογραφία τους αλλά και στην ζωή τους. Αυτό δεν είναι άλλο από τον τελευταίο δίσκο που ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν πριν λίγες ημέρες. Συνεχίζουν -και πιστεύω ότι θα συνεχίσουν- να μας ταξιδεύουν διαχρονικά στην εποχή των 60s, διότι απλά κάποιος τους πέταξε πάλι στην εποχή της τηλεόρασης και του internet, χωρίς την συγκατάθεση τους.
Το τελευταίο τους απόκτημα είναι «βουτηγμένο» στην εποχή των Beatles, καθώς μεταφέρουν την εικόνα ενός γκαράζ κάπου στο Los Angeles ενώ προβάρουν τα είδωλα τους. Σαφώς επηρεασμένοι από αυτά και αυτό φαίνεται και στην μουσική τους αλλά και στην ψυχοσύνθεση τους. Με την τρίτη τους κυκλοφορία που φέρει το όνομα “Calico Review”, η τετράδα των Allah-Las δείχνουν έτοιμοι να συνεχίσουν ανοδικά την πορεία που έχουν, καθόλου άδικα, ήδη καταγράψει.
Ο δίσκος ξεκινάει ακριβώς από εκεί που μας άφησαν με το “Worship The Sun”. Με έναν ήχο σαφώς επηρεασμένο από την εποχή των 60s, που βγάζει αυτές τις μελωδίες που σε ηρεμούν και σου φέρνουν στο μυαλό εικόνες από τον καιρό εκείνο. Χιλιάδες κόσμο να χορεύει ρυθμικά στον ρυθμό των Allah-Las, μελωδικά επαναλαμβανόμενα garage riffs με φωνητικά άκρως ψυχεδελικά και στίχους βγαλμένους μέσα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στην εποχή του σήμερα. Όλος ο δίσκος έχει μια πορεία που δεν μπορεί να κουράσει δευτερόλεπτο τον ακροατή. Το κάθε κομμάτι σε αφήνει εκεί που θα ήθελες. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν έψαχναν να αρέσει κάποιο κομμάτι ξεχωριστά, αλλά το σύνολο του δίσκου. Να έχει ο καθένας έναν δίσκο στην συλλογή του που θυμίζει πολλά από εκείνες τις ξέγνοιαστες εποχές και να ακούγεται ευχάριστα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, το εν λόγω σχήμα δίσκο με δίσκο, βρίσκεται πλέον στο σημείο που ο ήχος τους είναι πλήρης. Έχουν δουλέψει πάνω σε αυτό και πλέον έχουν καταλάβει προς τα πού πάει ο ήχος τους. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η σταθερή ανοδική πορεία όμως δεν βρίσκεται μόνο στον ήχο αλλά και στους στίχους. Η εξέλιξη αυτών έχουν συμβάλει στην αρχή μιας ωρίμανσης και ολοκληροποίησης του συνολικού ύφους τους. Έστρωσαν ακριβώς έτσι όπως ήθελαν τον ήχο τους, όμως στρώνουν σιγά σιγά και τους στίχους τους, που όπως φαίνεται, θα αποτελέσει μεγάλο κεφάλαιο για την συνέχεια των Allah-Las.
Η απώλεια των θρύλων αυτής της μουσικής είναι αυτό που φέρει τους ανθρώπους κοντά στους Allah-Las. Ο ήχος τους είναι αυτό που σε ταξιδεύει. Και στην εποχή μας αυτό ξεχωρίζει.