Οι Algiers μέσα σε ελάχιστο χρόνο κατάφεραν να αποκτήσουν τη φήμη ενός από τα πιο ελπιδοφόρα groups που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή εκεί έξω. Τα εκρηκτικά live show τους έχουν αποδείξει πως έχουν έρθει για να μείνουν. Αυτή την παραδοχή μας την αποκαλύπτει εκ νέου το “There Is No Year” που μόλις κυκλοφόρησε. Το κουαρτέτο απ’ την Ατλάντα έχει μια σπίθα, που πλέον έχει γίνει φωτιά. Φωτιά που καταφέρνουν να ελέγχουν με εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Χωρίς να είναι ούτε στιγμή λιγότερο επικίνδυνο, το “There Is No Year” έχει μια πιο ολοκληρωμένη αισθητική από το “The Underside Of Power” του 2017. Αν και κομμάτια όπως το “Walk Like A Panther” λείπουν αισθητά, η ενέργεια παραμένει στα ίδια μέτρα και σταθμά, με μοναδική ίσως διαφορά το γεγονός πως τα πράγματα αυτή τη φορά κυλούν λίγο πιο οργανωμένα. Η παραγωγή είναι πιο λαμπερή, ενώ το συνθετικό χάος πίσω απ’ τη φωνή του James Fisher δε προκαλεί την ίδια ασφυξία. Τι σημαίνουν όλα αυτά όμως; Είναι καλό ή κακό τελικά;
Το “There Is No Year” δείχνει να ξέρει ακριβώς που βρίσκεται. Είναι η στιγμή που οι Algiers πρέπει να επικοινωνήσουν αυτό που ακριβώς κάνουν σε περισσότερο κόσμο, και αυτή τη φορά το κάνουν σωστά. Χωρίς να ξεπουλάνε το πάθος και την ενέργεια τους, το νέο τους album έχει βρει τη χρυσή τομή μεταξύ της άποψης τους περί μουσικής αλλά και της φιλοδοξίας για μεγαλύτερα ακροατήρια. Και αργά η γρήγορα θα τα καταφέρουν. Κομμάτια όπως τα “Dispossession” , “Unoccupied” και το 70’s disco “Chaka” έχουν ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις, ενώ το συγκλονιστική punk-rock ευθύτητα του “Void” κλέβει την παράσταση. Η gospel-ική αύρα του “Losing Is Ours” , και η προκλητική παραξενιά του “Wait For The Sound” αποκαλύπτουν το εύρος των επιρροών τους. Χωρίς να αφήνουν τίποτα στην τύχη, το “There Is No Year” είναι η πιο ολοκληρωμένη δουλειά των Algiers και θέλει το χρόνο της για να περάσει το μήνυμα που κρύβει. Αν πάλι δε το πιάσεις, μπορείς πολύ εύκολα να το χορέψεις.
Το μοναδικό μειονέκτημα αυτής της κυκλοφορίας, είναι το γεγονός πως δεν προκαλεί την ίδια έκπληξη με τον προκάτοχο του. Είναι όμως το album που κατοχυρώνει τον εντυπωσιακό ήχο τους , ικανό να τους πάει ένα βήμα παραπέρα. Αν και ο δρόμος που ακολουθούν έχει αρκετές πιθανότητες να τους εγκλωβίσει συνθετικά στο μέλλον, οι Algiers μέσα από το υβριδικό post/punk , experimental soul μανιφέστο τους, έχουν καταφέρει να αποκτήσουν μια ιδιαίτερη ταυτότητα, επινοώντας ένα μοναδικό genre που δύσκολα μπορείς να παραβλέψεις. Απ’ την άλλη, αν εξακολουθήσουν να δουλεύουν με το ίδιο πάθος, δύσκολα θα τους κακολογήσουμε. Εξάλλου, η μουσική τους τολμά να κάνει αυτό που πραγματικά μας έλειπε. Να είναι αυθεντική και πρωτότυπη.
Μέχρι στιγμής, το “There Is No Year” είναι τα καλύτερα 40 λεπτά μουσικής που έχει να μας προσφέρει η νέα χρονιά. Οι Algiers είναι μια από τις σημαντικότερες μπάντες των τελευταίων ετών και αν δεν τους ανακαλύψεις τώρα, τότε πότε;