Την Κυριακή που μας πέρασε, έβαλα το ναυτικό μου καπέλο και κατηφόρισα προς το πολυαγαπημένο An Club, όπου οι doomsters Shattered Hope θα παρουσιάζαν για πρώτη φορά ζωντάνα το νέο τους album, “Waters Of Lethe”, με εκλεκτούς καλεσμένους τους μεγάλους Ahab και τους ανερχόμενους Nekkar. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας πω ότι όσοι δεν παρευρεθήκατε χάσατε. Γιατί; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες φωτογραφίες: εδώ)
Λίγα λεπτά πριν τις 9, στη σκηνή ανέβηκαν οι σχετικά φρέσκοι Nekkar, οι οποίοι όπως έμαθα έχουν ήδη κυκλοφορήσει ένα πολύ καλό debut album, στο οποίο συμμετέχει και ο Σάκης Τόλης (Rotting Christ, Thou Art Lord) ως guest vocalist. Πρωταγωνιστικό στη μπάντα παίζει -believe it or not- ο σαξοφωνίστας τους, δημιουργώντας έτσι μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, αφού ο ήχος τους, αν και death/doom με black πινελιές, ανά διαστήματα φέρνει στο μυαλό τους Anathema. Αν μη τι άλλο, ιδανικό opening act για τη βραδιά, καταφέρνοντας να κερδίσουν όσους δεν τους είχαμε ξαναδεί. Βy the way, kudos στον μπασίστα τους για το Motley Crue t-shirt!
Shattered Hope για τη συνέχεια και τόσο τα φώτα όσο και οι ταχύτητες χαμηλώνουν κι άλλο. Πεντάδα πλέον, με προηχογραφημένα πλήκτρα, η μπάντα παρουσίασε ολόκληρο τον καινούριο της δίσκο (εκτός του “Μy Cure Is Your Disease”) και για την επόμενη ώρα μας προσέφερε αγνό, πεσιμιστικό funeral doom. Αν παρεβλέψουμε το γεγονός ότι η φωνή του Νίκου κάποιες στιγμές μικροφώνιζε και κάποιες άλλες ήταν πολύ χαμηλά σε ένταση, η εμφάνιση των Shattered Hope, αν και αρκετά διαφορετική, ήταν πάρα πολύ καλή, με αποκορύφωμα σε αυτό τους δύο κιθαρίστες του συγκροτήματος που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Well done!
Με τον κόσμο να έχει πληθύνει αρκετά, η ανυπομονησία για τους Γερμανούς “nautik funeral doom metallers” -όπως αυτοαποκαλούνται- ήταν μεγάλη. Έτσι, όταν οι Ahab ανέβηκαν στη σκηνή, το κοινό τους υποδέχτηκε με το πιο ζεστό χειροκρότημα, και εκείνοι με τη σειρά τους μας αποζημίωσαν και με το παραπάνω. Με κομμάτια από ολόκληρη τη δισκογραφία της, η μπάντα μας χάρισε την πιο ωραία… κρουαζιέρα που θα μπορούσαμε να έχουμε, άλλοτε μέσα από τρικυμίες και θύελλες κι άλλοτε σαλπάροντας σε γαλήνια νερά, αλλά πάντα με τη συνοδεία των βαρέων κι ασήκωτων riffs τους. Highlight της εξαιρετικής τους εμφάνισης, η απόδοση του drummer τους, Corny Althammer, ο οποίος μας άφησε όλους με το στόμα ανοιχτό. Jealous enough?