Το τελευταίο δισκογραφικό πόνημα των Αθηναίων Afformance, πενταμελούς instrumental post-rock σύστασης που (δισκογραφικά τουλάχιστον) ξεπρόβαλαν περίπου 5 χρόνια πριν, ήταν κάτι που εγώ και φαντάζομαι πολλοί άλλοι περιμέναμε εδώ και καιρό με ανυπομονησία και μεγάλη περιέργεια.
Πρόκειται για την τρίτη μεγάλου μήκους κυκλοφορία τους και ακούει στο όνομα “Through Walls”, τίτλος που ανταποκρίνεται στα εμπόδια που χρειάστηκε να ξεπεραστούν για τη δημιουργία του δίσκου. Πολλά από τα κομμάτια του δίσκου τα είχαμε ακούσει ξανά και ξανά σε live μορφή (μιας και οι Afformance είναι μια ιδιαίτερα ενεργή συναυλιακά μπάντα) μας ξεσήκωσαν, μας αναστάτωσαν και επιτέλους μας παραδίνονται και επίσημα σε ηχογραφημένη μορφή.
Η πορεία τους τα τελευταία χρόνια έχει δείξει πως πρόκειται για μια μπάντα που εξελίσσει τον ήχο της αργά αλλά αμείληκτα, με τη νέα τους δισκογραφική δουλειά να φαίνεται περισσότερο εστιασμένη από ποτέ και με αρκετά πιο ώριμες συνθέσεις. Μέσα σε όλο αυτό το χάος μουσικών πληροφοριών και ήχων που μπερδεύουν χωρίς δισταγμό με καθαρές μελωδίες αλλά και κιθαριστικές παραμορφώσεις δημιουργείται κλιμακωτά μια δυναμική αντισυμβατική post-rock ατμόσφαιρα.
Ο δίσκος ξεκινάει με ένα δεκάλεπτο κομμάτι, που αποτελείται από τρία επιμέρους μέρη και είναι μια από τις πιο όμορφα δημιουργικές συνθέσεις, με τίτλο “Ceasing infinity – i. Epiphany ii. Actus Fidei iii. Falling Up Into The Sky”. Τίτλος κομψοτέχνημα όπως και το κομμάτι, πολύ δυναμικό ξεκίνημα του δίσκου με άκρως ατμοσφαιρικές μελωδίες, παραμορφωμένες κιθάρες και ambient διακοπές που «χτίζουν» αργά και υπομονετικά πάνω σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα για να φτάσουν σε μια δυναμική κλιμάκωση. Ακολουθείται πιστά η συνταγή ενός κλασικού post-rock κομματιού, ενώ οι επιρροές από μετρ του είδους όπως οι Mogwai ή οι Explosions in the Sky είναι σχεδόν ξεκάθαρες. Εν τέλη όμως καταφένρει να σε αιχμαλωτίσει και να σε παρασύρει. Ιδιαίτερα όμορφο σημείο είναι η χρήση ηχητικών εφέ μονολόγου, που παραπέμπουν σε μια τακτική που χρησιμοποιούν οι Godspeed You! Black Emperor και αυτομάτως προσδίδεται κινηματογραφική υπόσταση στη συνολική σύνθεση.
Στο δεύτερο κομμάτι του δίσκου “Dancing lessons for the advanced in age” επίσης άκρως ατμοσφαιρικό, γίνεται εισαγωγή έγχορδων (βιολί-τσέλο) και δημιουργείται μια γλυκιά ατμόσφαιρα που με κάνει να σκέφτομαι τα χρώματα που μπορούν να την περιγράψουν, μια απαραίτητη εισαγωγή για το τρίτο και πιο ενδιαφέρον συνθετικά κομμάτι του δίσκου, το “Cordyceps”. Πρόκειται για το εκτενέστερο κομμάτι στο album και μάλλον το πιο χαοτικό αφού πραγματικά δείχνει τη διάθεση της μπάντας για ξέφρενο και ατέρμονο πειραματισμό. Ακούγεται σχεδόν αυτοσχεδιαστικό και αναμειγνύει την post-rock λογική που διέπει όλα τα κομμάτια με ambient στοιχεία, ηλεκτρονικά σημεία, avant-garde αλλά και πιο fusion rock στοιχεία, μέχρι και σημεία με πιο “ethnic” κρουστά και διαστημικά εφέ. Σίγουρα εντυπωσιακός συνδυασμός τόσων πολλών μουσικών στοιχείων και ήχων και συνθετικός οίστρος, ωστόσο όλο αυτό το χάος περισσότερο καταφέρνει να εντυπωσιάσει συνθετικά παρά να δημιουργήσει μια ενιαία ατμόσφαιρα όπως τα δύο προηγούμενα.
Ακολουθεί το “Savants” με μια πιο ανεβαστική διάθεση, rock fusion στοιχεία και ηλεκτρονικές παρεμβάσεις και λίγο αργότερα το δεκάλεπτο “Christmas Truce” ένα από τα πιο κινηματογραφικά κομμάτια του δίσκου. Ονειρικά πλήκτρα και synth, γλυκιές μελωδίες που σου προκαλλούν διάχυτα συναισθήματα αισιοδοξίας και γλυκιάς μελαγχολίας αλλά φυσικά πάντα με το ηδονικό post-rock ξέσπασμα στο δεύτερο μισό του κομματιού. Ο δίσκος κλείνει με το “Mr. Bonnet, I think I’m dead” ίσως το πιο συναισθηματικά φορτισμένο κομμάτι του δίσκου και δικό μου αγαπημένο. Αργό, μελωδικό και άκρως μελαγχολικό, με βιολί που δημιουργεί ονειρική κινηματογραφική ατμόσφαιρα στην αρχή, ενώ αργότερα με αρκετή διαστροφή λόγω παραμόρφωσης φτάνει κλιμακωτά στην πιο noise κορύφωση του δίσκου που είναι πραγματικά έντονη και χαοτική με μια εκρηκτικότητα όχι παράτολμη αλλά όσο χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το πενηντάλεπτο αυτό μουσικό ταξίδι.
Εν κατακλέιδι, έχουμε να κάνουμε με μια πάρα πολύ καλή και αξιοπρόσεκτη προσπάθεια. Τι άλλο χρειαζόμαστε λοιπόν για να την αγκαλιάσουμε και αυτή; Ελπίζουμε στις επόμενες κυκλοφορίες τους, για την ώρα η μπάντα βρίσκεται σε καλό δρόμο.