Ο Μάιος έκλεισε με άλλη μια μουσική συνάντηση στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγ. Παύλου. Η United We Fly, στις 31/05, μας πρόσφερε ως κύριο και μοναδικό πιάτο, το σχήμα των Afformance για να το απολαύσουμε σε άλλη μια κατανυκτική βραδιά εντός του ναού που πλέον έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε ένα μικρό κέντρο πολιτισμού.
Ανταπόκριση: Βασίλης Ευριπιώτης / Φωτογραφίες: Σπύρος Φατούρος (περισσότερες εδώ)
Γύρω στις 21:30, οι Afformance αρχίζουν να κατακλύζουν το τέμπλο – είναι μπόλικοι επειδή έχουν φέρει μαζί τους μερικούς guest μουσικούς για την αποψινή συναυλία. Ξεκινούν να μας παίζουν το πρώτο κομμάτι χωρίς καν να συστηθούν και παραμένουν αμίλητοι καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, ίσως επειδή θέλουν να δείξουν σεβασμό σε αυτό που έχουν φτιάξει και στο αίσθημα που θέλουν να χτίσουν στην επόμενη ώρα.
Πρωταγωνιστής της βραδιάς είναι το “Music for Imaginary film #1”, που κυκλοφόρησε από την United We Fly, τον Οκτώβρη του 2017. Ο ήχος είναι ξεκάθαρα post, όμως όχι αυστηρά post. Έχει βαθιές ρίζες στο χώρο της electronic και δεν στηρίζεται στα όργανα που παραδοσιακά κανείς συναντά σε post rock μπάντες (drums, κιθάρες, ίσως φωνητικά). Βασικό κομμάτι είναι τα δύο κοντραμπάσο και φυσικά οι λούπες και τα beats που γεμίζουν τον αέρα.
Η μουσική τους ανήκει σε εκείνη την οικογένεια ήχων με την οποία μπορείς να αράξεις στο μπαλκόνι σου, με κλειστά τα μάτια και να χαλαρώσεις. Χαρακτηριστική είναι η απουσία οποιουδήποτε crescendo, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό. Ο όλος μουσικός διάλογος που έχουν συνθέσει είναι συνήθως ήρεμος, ψιθυριστός και άλλες φορές ανεβάζει τις εντάσεις, χωρίς όμως να φτάνει στα επίπεδα της στιχομυθίας. Η συνεργιστική δουλειά των δύο κοντραμπάσο είναι αυτό που μου τραβάει περισσότερο την προσοχή, ενώ οι λούπες σου δίνουν την αίσθηση του αναστεναγμού ή της ανάσας.
Περίπου μία ώρα αργότερα ακούγονται οι τελευταίες νότες και οι Afformance αποχωρούν από την εκκλησία, με την υπόκρουση χειροκροτημάτων κι εμείς απομένουμε σε αυτή την ημι-ονειρική κατάσταση στην οποία μας έβαλε η μουσική τους.